سرویس موسیقی هنرآنلاین: ارکستر ملی ایران که دور جدید فعالیت خود را چندی پیش و با اجرا در جشنواره موسیقی فجر آغاز کرد، شامگاه دوم اسفندماه با رهبری فریدون شهبازیان به صحنه رفت تا بار دیگر در حضور تماشاگران مشتاقی که تالار وحدت را پر کرده بودند به اجرای برنامه بپردازد.
کنسرت با اجرای پرلود "گریز" به آهنگسازی فریدون شهبازیان آغاز شد. این قطعه دو بخشی ابتدا در فضایی آرام جریان داشت در حالی که در زمان‌های مختلف تک نوازی سازهایی مانند سنتور، ویولا، ویولن و ابوا بر روی زمینه ارکستر شنیده می‌شد. در بخش دوم فضای قطعه تغییر کرد و مضراب‌های تار و سنتور حالت شادتری ایجاد کردند که با پاسخ‌های ارکستر همراهی می‌شد.
یکی از جذابیت‌های اجراهای جدید ارکستر ملی که مخاطبان بسیاری را به تالار وحدت کشاند حضور علیرضا افتخاری به عنوان خواننده ارکستر است. او که زمانی نه چندان دور یکی از محبوب‌ترین خوانندگان ایران بود، در سال های اخیر با انتخاب‌های نامناسبی که داشت از جایگاه قبلی خود فاصله گرفت، اما حضور او در کنار ارکستر ملی می‌تواند نویدبخش بازگشت به روزهای خوش باشد.
ورود افتخاری به صحنه با تشویق شدید تماشاگرانی مواجه شد که بخشی از حافظه شنیداری آن ها با صدای این خواننده توانا انباشته شده است. او که در سال 1355 مقام اول آزمون باربد را کسب کرد، توانست در دهه 70 تعدادی از موفق‌ترین آثار موسیقی ملی ایران را اجرا کند. نخستین قطعه‌ای که افتخاری شب گذشته اجرا کرد "نیلوفرانه" بود که با گذشت 20 سال از انتشار آن سرانجام فرصت اجرای صحنه‌ای آن فراهم شد. این قطعه که از شاخص‌ترین اجراهای افتخاری است سال 75 در آلبومی با همین نام منتشر و به عنوان پرفروش‌ترین آلبوم تاریخ موسیقی ایران شناخته شد. نیلوفرانه اثری ماندگار به آهنگسازی عباس خوشدل است که پیش از انقلاب با صدای بانو پریسا اجرا شد و پس از آن با شعری از قیصر امین پور توسط افتخاری در یادها ماندگار شد.
بهشت یاد، یکی دیگر از آثار خوشدل بود که توسط افتخاری اجرا شد و با مطلع " ای نامت از دل و جان در همه جا به هر زبان جاری است" برای علاقه مندان موسیقی ایرانی شناخته شده است. بخش بعدی برنامه به اجرای قطعه بی کلام دیگری از شهبازیان اختصاص داشت. پرلود "پرهیز عاشقانه" یکی از قطعات شناخته شده‌ای است که در طی سالهای گذشته بارها از رادیو و تلویزیون پخش شده اما کمتر مخاطبی آهنگساز آن را می شناسد.
با ورود دوباره افتخاری به صحنه، باز هم دو اثر از عباس خوشدل که در بازسازی آنها از اشعار قیصر امین پور استفاده شده است اجرا شد. "در هوای تو" با فضای جذابی که در ابتدای آن توسط کلارینت، ابوا، تار و نی ایجاد می‌شود آغاز شد تا افتخاری نغمه آشنای دیگری را سر دهد و بخواند " یارا یارا گاهی دل ما را به چراغ نگاهی روشن کن" . با اجرای قطعه "کوی بی نشان" بخش اول برنامه به پایان رسید.
در قسمت دوم کنسرت اجرای قطعات بی کلام به آثار استاد حسین دهلوی و قطعات با کلام آن به آثار فریدون شهبازیان اختصاص داشت. "کنسرتینو برای سنتور و ارکستر" که یکی از نخستین آثار دهلوی است و در دهه 30 با تکنوازی سنتور فرامرز پایور اجراشد، این بار توسط نوازنده جوانی به نام علی عابدین در چهار بخش به اجرا درآمد. این قطعه که در ابتدا فضایی آرام و مرثیه وار داشت، در ادامه به فضایی شاد و بشارت دهنده رسید.
پس از آن نوبت به اجرای "شور عشق" اثر شهبازیان و با اجرای افتخاری رسید و سپس قطعه " سرود گل" اثر دهلوی اجرا شد. در ادامه برنامه سه قطعه "محرم راز"، "ساقی نامه" و "شور عاشقانه" به صورت پیوسته توسط افتخاری اجرا شد. اگرچه افتخاری با روزهای اوج خود فاصله دارد و اجرای زنده او پس از مدت‌ها دوری از صحنه، یادآور آن صدای نرم و پرتوان پیشین نیست، اما در صورت اجرای قطعاتی دلنشین همچنان توانایی جذب مخاطب را دارد. می‌توان امیدوار بود که این هنرمند ارزشمند پس از حضور در ارکستر ملی و عادت کردن به صحنه، انگیزه‌ای به دست آورد تا بار دیگر اثری اجرا کند که قابلیت ثبت شدن در ذهن مخاطبان را داشته باشد.
با پایان یافتن اجرای ارکستر ملی و تشویق‌های ممتد تماشاگران، شهبازیان از حسین دهلوی که سالها است با بیماری آلزایمر دست به گریبان است یاد کرد و از سوسن اصلانی، همسر استاد دهلوی دعوت کرد تا به همراه پسرش به روی صحنه بیاید. عباس خوشدل آهنگسار 85 ساله ترانه‌های ماندگار ایرانی هم به صحنه آمد و توسط افتخاری و شهبازیان از او تقدیر شد.
عکس ها : رامونا میریان