به گزارش هنرآنلاین ، نمایش کچلو این روزها در تماشاحانه ایرانشهر به روی صحنه میرود. طراحی صحنه این نمایش را پیام فروتن برعهده دارد.
فروتن در رابطه با طراحی صحنه در تئاتر گفت:طراحی صحنه یعنی عینیت بخشیدن به آن چیزی که کارگردان و نویسنده یک نمایش میخواهند داستان خود را در آن قالب به مخاطب ارائه کنند. بنابراین هر جلوه بصری اشتباهی میتواند آسیب جدی به یک تئاتر وارد کند. نمایش "کچلو" یکی از نمایشهایی است که در تماشاخانه ایرانشهر روی صحنه است و طراحی صحنه جالبی دارد. پیام فروتن طراح صحنه این نمایش درباره ایده اجرایی خود و رسیدن به طرح نهایی، گفت: "من در طراحی صحنه هر نمایشی ابتدا به کانسپت و حس و حال نمایش توجه میکنم بعد فضایی را که کارگردان در نظر دارد را وارد طرح میکنم تا به یک جمع بندی کلی برسیم".
وی در ادامه درباره طراحی صحنه نمایش "کچلو" و شکل گیری ایده طراحی خود برای این اثر، توضیح داد: "شاکله طراحی صحنه این نمایش قبلاً شکل گرفته بود و در واقع اسکلت اصلی وجود داشت. 4 دری که در اجرای نمایش "کچلو" در تماشاخانه آو ساخته شده بود همچنان وجود دارد و این خواست کارگردان بود. من گوشت و پوستی به آن اسکلت اضافه کردم و نمیتوانم ادعا کنم 100درصد طراحی دکور این نمایش توسط من انجام شده است".
فروتن درباره طراحی صحنه برای نمایشهای فانتزی که برای گروه سنی بزرگسال اجرا میشود، گفت: "فانتزی که در "کچلو" وجود دارد کودکانه نیست و من با الهام گرفتن از معماری ایرانی و استلیزه کردن چنین فرم و فضایی متناسب با مخاطب نمایش، طراحی کردم و فانتزی به آن اضافه شد. رنگهای پخته اصولاً گروه سنی را بالا میبرد و من با بهره گیری از چنین رنگهایی در طرحهای فانتزی هم این ویژگی را در طرح حفظ کردم، هم ضریب سنی را برای تماشاچی بزرگسال در نظر گرفتم".
طراح صحنه نمایش "خانه" در ادامه در مورد معیارهای خود در انتخاب نمایشهایی که قرار است طراحی صحنه آن را برعهده داشته باشد، توضیح داد: "بیش از توجه به متن برای من کارگردان اثر مهم است. همکاری با کارگردانی که مؤلفههای تصویری را بشناسد و درکی از هنرهای تجسمی داشته باشد، ساده تر است. متاسفانه جایگاه طراحی صحنه در تئاتر گم شده است و کارگردانهایی که با معماری، نقاشی و تاریخ هنر و... آشنایی داشته باشند خیلی کم هستند. اصولاً کارگردانها کمی بی توجه شدهاند و گاهی اصول تئاتر و کارگردانی را نمیدانند چه برسد به اصول طراحی صحنه. بیشتر آنها به روز نیستند و از دانش روز تئاتر جهان خبر ندارند. این سطحی نگری ها آسیب رسان است و دغدغههای فرهنگی باید در کار کارگردانهای پررنگ و محسوس تر شود".
فروتن که سالهاست به عنوان آموزگار در زمینه طراحی صحنه فعالیت داشته است، درباره شرایط آموزشی این رشته هنری در دانشگاهها گفت: "تئاتر مثل سینما وابسته با تکنولوژی نیست برای همین طی همه سالهای حیاتش چندان تغییری نکرده است و دانشگاههای تئاتری ما هم از نظر آموزشی مشکلی ندارند. خوشبختانه هم کتابهای خوبی نوشته و ترجمه شده است و هم در فضای مجازی خوراک کافی برای هنرجویان این رشته وجود دارد. تنها مسئله کارآموزی است و دانشجوها باید تجربه عملی کسب کنند و اصولاً چون آینده شغلی روشنی ندارند، تلاشی هم نمیکنند و بی انگیزه میشوند، مثل سایر گرایشهای رشته تئاتر".
فروتن ضمن اشاره به اهمیت اندیشه کارگردان در طراحی یک نمایش درباره کار با رضا کشاورز گفت: "برای من مهم است که اگر کارگردان از طراح صحنه ای دعوت به همکاری میکند، واقعاً به او اعتماد داشته باشد و اجازه داشته باشد کاری که فکر میکند درست است را انجام دهد. رضا کشاورز واقعاً اجازه داد کارم را انجام دهم و امیدوار هستم در کار بعدی او اگر زمینه همکاری فراهم شد از صفرتا صد باهم کار کنیم".
این طراح صحنه در آخر درباره تجربه طراحی نمایشی که قبلاً با دکور دیگری اجرا داشته است، توضیح داد: "در نمایش "شکلک" به کارگردانی کیومرث مرادی هم چنین تجربه ای داشتم و به هر حال همه چیز بستگی به نگاه کارگردان دارد. مثلاً قرار است نمایش "افسون معبد سوخته" یک بار دیگر با میزانسنی تازه اجرا شود و قرار است دکور به طور کلی تغییر کند و من میخواهم آن را طراحی کنم. البته تجربههای عجیب تر هم دارم. گاهی کارگردان 2 هفته مانده به آغاز اجرای نمایش تازه از طراح دعوت به همکاری میکند. واقعاً دلم میخواهد در پایان صحبتهایم از رضا کشاورز تشکر کنم که کارگردان بسیار صبوری است، درست همان ویژگی را دارد که در بین اهالی تئاتر کمرنگ شده است".