به گزارش هنرآنلاین ،جواد رحیمی نژاد در گفت‌وگو با ایسنا، عنوان کرد: من انجمن سازدهنی با این گستره جغرافیایی را به این خاطر تاسیس کردم تا خلاء‌‌های آموزشی که خود همیشه در مورد این ساز داشتم، دیگران نداشته باشند.

او ادامه داد: اعتقاد من این است، همان‌طور که بخشش در هرچیز باعث افزونی آن می‌شود، بخشش آموزش هنر به دیگران نیز باعث رشد و توسعه این هنر در خود من خواهد شد.

رحیمی‌نژاد اظهار کرد: من در یادگیری این ساز خیلی محرومیت کشیدم. نه تنها تشویقی صورت نگرفت، بلکه منع و مسخره نیز شدم. همه تصور می کردند این ساز برای استفاده کودکان است و من نباید وقت خود را برای آن صرف کنم اما یک ندای درونی در من باعث شد که راهم را ادامه دهم.

این مدرس هارمونیکا عنوان کرد: در حال حاضر انجمن ساز دهنی خراسان که من مسئولیت آن را بر عهده دارم یک رفرنس بسیار علمی از لحاظ اجرایی و آموزشی است. همچنین این انجمن با مدیریت اشخاص دیگر در شهرهایی چون تهران، اراک، همدان و زنجان نیز وجود دارد.

او در خصوص هدف این مجموعه خاطرنشان کرد: بزرگترین هدف این مجموعه که حدود 5 سال است فعالیت خود را آغاز کرده، پرورش مدرس برای این ساز است تا در نقاطی که از نظر فرهنگی کورتر هستند از طریق این مدرسین آموزش کسب شود. خوشبختانه چندین نفر تا به حال به این مرحله رسیدند و این جریان همچنان ادامه دارد.

رحیمی‌نژاد با بیان اینکه انجمن به صورت رسمی به ثبت نرسیده، ادامه داد: در مشهد هنوز بر سر شایستگی خود موسیقی تردید وجود دارد، وقتی در این شهر کنسرت ممنوع است و بر سر بودن یا نبودن خود موسیقی بحث وجود دارد، نمی‌توان به حمایتی امید داشت تا انجمن را رسمی کنیم. ما در حال حاضر ترجیح می‌دهیم آرام در جریان باشیم تا مانند مرداب نشویم. سپس اگر شرایطی ایجاد شد و رسمی شدن انجمن را به نفع هنرجویان آن و خود انجمن دیدیم، حتما این کار را خواهیم کرد.

این مدرس ساز دهنی عنوان کرد: بیشتر هنرجویان من از شهرهای اطراف خراسان هستند؛ استعدادهایی که شاید امکان آموزش در شهر خود برایشان وجود نداشته باشد و به سراغ من می‌آیند و نتیجه‌های خوبی هم می‌گیرند. من در حال حاضر چند هنرجو در شهرهای مختلف خراسان بزرگ دارم که در حال آموزش پایه‌ای این هنر به دیگران هستند.

او ادامه داد: اخیرا رایزنی کرده‌ایم تا برای آن شهرهایی که در آن نماینده نداریم مشروط بر اینکه تعداد متقاضیان به حد نصاب برسد، ماهی یک بار آموزش داشته باشیم اما خب مخاطب این ساز به نسبت سازهای دیگر کمتر است و همین مساله ممکن است کمی کار ما را سخت‌تر کند.