سرویس سینمایی هنرآنلاین: فاطمه گودرزی بازیگر سینما و تلویزیون این روزها مشغول بازی در نمایش "یادم تو را فراموش" به کارگردانی ژاله صامتی است.
او که فیلم‌های به‌یادماندنی چون "به خاطر همه چیز"، "خانه خلوت" و سریال‌هایی چون "ترانه مادری"، "دردسر والدین" و بسیاری از کارهای دیگر را در کارنامه کاری خود دارد، درباره فعالیت این روزهایش به خبرنگار هنرآنلاین گفت: یک کار برای تلویزیون پیشنهاد شده و یک کار هم برای سینما، ولی از آنجایی که فعلاً با هیچ یک قراردادی ندارم نمی‌توانم بیش از این درباره آن‌ها صحبت کنم. در تلویزیون فعلاً کاری ندارم و تنها برای سینما، فیلم سینمایی "سایه" به کارگردانی مسعود نوابی را آماده اکران دارم که از زمان اکران آن اطلاع چندانی ندارم.
وی نبود متن خوب و قصه را عامل اصلی بیکاری‌اش دانسته و افزود: متن‌ها اصلاً جالب توجه نیست و بیشتر ضعف قصه وجود دارد که موجب شده من کمتر در عرصه تصویری حضور داشته باشم. تولیدات تلویزیون مدت‌هاست کم شده است و چند ماه است که کلاً سریال‌های تولیدی تعطیل شده است.
بازیگر فیلم"جنگ نفت‌کش‌ها" ادامه داد: در سینما تعداد خاصی از بازیگران مشغول کار هستند و همان‌ها در فیلم‌های مختلف حضور دارند و البته بازیگران خوبی هم هستند. از سوی دیگر در گروه سنی من هم دیگر نیازی به بازیگر نیست و در قصه‌ها به این سن و سال توجهی نمی‌شود. بیشتر بازیگران امروز فیلم‌ها جوان هستند و کمتر از بازیگرانی با سنین میانسالی بهره گرفته می‌شود. بیشتر بحث نبود قصه است و اینکه کسانی که قبلاً در تلویزیون کار می‌کردند، امروز بسیار کمرنگ شده‌اند، چرا که برخی از کارگردان‌ها نسبت به این موضوع حساسیت دارند و از بازیگران تلویزیون برای کارهای سینمایی استفاده نمی‌کنند و به همین دلیل هم بسیاری از بازیگران سینما دیگر در تلویزیون کار نمی‌کنند، اگر نگاه کنید تنها چند بازیگر هستند که در سینما از فیلمی به فیلم دیگر می‌روند و بقیه بیکار نشسته‌اند.
گودرزی با تأکید بر اینکه فروش بالای فیلم‌های سینمایی الزاماً تضمین‌کننده کیفیت بالا نیست، اظهار کرد: این روزها برخی از فیلم‌ها فروش خوبی دارند، ولی این فروش تضمین‌کننده کیفیت خوب نیست. درست است که مردم نیاز به سرگرم شدن دارند، اما نباید به خاطر این سرگرمی از کیفیت کار کاست. برخی از فیلم‌ها هم از نظر کیفی بسیار بالا هستند و ما فیلم خوب هم داریم.
این بازیگر که این روزها اولین تجربه تئاتری را پشت سر می‌گذارد درباره این تجربه، گفت: بسیار راضی هستم و برایم جذابیت دارد. افسوس می‌خورم که چرا زودتر این تابو را برای خودم نشکستم. البته هر بار هم که برای حضور در تئاتر دعوت می‌شدم به دلیل اینکه جلوی دوربین بودم، این اتفاق میسر نمی‌شد. برای این کار هم زمان چندانی نداشتم، اما از آنجایی که ژاله صامتی از دوستان خوب من است و او را می‌شناسم و چون سالن به او داده بودند و زمان زیادی برای تمرین نداشتیم، پذیرفتم این ریسک را انجام دهم والان بسیار خوشحالم از این اتفاقی که افتاده است.
بازیگر و کارگردان فیلم"ماه منیر" درباره تفاوت کار در سه مدیوم سینما، تلویزیون و تئاتر، بیان کرد: در برخی از زمینه‌ها واقعاً تفاوتی بین این مدیوم‌ها وجود ندارد. من وقتی نقشی را بازی می‌کنم چه در سینما، چه تئاتر و یا تلویزیون باید به نوعی کار کنم که بیننده با آن همذات‌پنداری داشته باشد، اینجا بحث تکنیک در میان است، اما اینکه من به عنوان بازیگر از انجام این کار چقدر لذت می‌برم فرق دارد. من فوق‌العاده دوربین را دوست دارم و چون الان به تئاتر آمده‌ام نمی‌توانم بگویم تئاتر چیز دیگری است. من با دوربین و تلویزیون شروع کردم و با سینما ادامه دادم این مسیر را و الان هم عاشق دوربین هستم و اگر مدت‌زمان زیادی از آن فاصله بگیرم دلم تنگ می‌شود و نمی‌توانم فاصله چندانی بیندازم، اما تفاوت این است که در تئاتر من برای مخاطب زنده و حاضر اجرا می‌کنم و نفس به نفس او هستم. در تلویزیون و سینما این‌گونه نیست و شما یک حس را چند بار تکرار می‌کنید. برای بیان این حس ممکن است فاصله زمانی بسیار زیادی داشته باشید، هرچند با همان حس، اما دوباره تکرار می‌شود، ولی اینجا روی صحنه تئاتر شما یک بار این حس را دارید و یک بار انجام می‌شود. درست است که اینجا هم کات دارد و وقتی صحنه‌ها تغییر می‌کنند و ما به پشت صحنه می‌رویم تا صحنه بعدی شروع شود، فاصله وجود دارد، اما روی صحنه تئاتر تقریباً همه چیز یک بار اتفاق می‌افتد و این حس هر بار متفاوت است؛ به طور کلی هر سه مدیوم برایم جذاب هستند.