سرویس تجسمی هنرآنلاین: انتقال پیکر پرویز کلانتری نقاش معاصر ایران صبح امروز شنبه 1 خرداد ماه از خانه این هنرمند به بیمارستان کیان با حضور فرح یوسفی همسر و نگار کلانتری فرزند این هنرمند،علی مرادخانی معاون هنری وزیر ارشاد، علی اکبر صادقی نقاش معاصر، علی شیرازی هنرمند معاصر رشته نقاشیخط و جمعی از اعضای خانواده و دوستان این هنرمند انجام شد.
علی مرادخانی در حاشیه این تسلیتگویی به خانواده این هنرمند درباره پرویز کلانتری به خبرنگار تجسمی هنرآنلاین گفت: استاد پرویز کلانتری هنرمندی است که همه ایرانیان از بزرگ و کوچک او را به واسطه تصویرگریهایش در کتابهای درسی و آثار ارزشمند او که به عنوان آثار ملی ایران ثبت خواهد شد میشناسند. امیدوارم روح او شاد باشد.
وی افزود: نام پرویز کلانتری با نام ایران همیشه همراه خواهد بود و آرامشی که در کارهای او میبییند حاصل دید متفاوت او به ایران بود.
معاون هنری وزیر ارشاد درباره تشییع پیکر پرویز کلانتری نیز اظهار کرد: همه هماهنگیها انجام شده است تا پیکر پرویز کلانتری صبح روز دوشنبه 3 خرداد ماه از مقابل خانه هنرمندان تشییع شود و در قطعه هنرمندان به خاک سپرده شود.
پرویز زلال و شفاف بود
همچنین فرح یوسفی همسر پرویز کلانتری نیز درباره این هنرمند بزرگ تاریخ معاصر کشور به هنرآنلاین گفت: پرویز مرد بزرگی بود بسیار به خانوادهاش عشق میورزید. او هیچگاه کوچکترین پرخاشی به خانوادهاش نمیکرد و همیشه همراه ما بود.
او ادامه داد: دوستانم از من میپرسند که اگر بار دیگری به دنیا بیایی چه کسی را برای همسری انتخاب خواهی کرد، پاسخ من این بود که آن قدر از همسرم عشق گرفتهام که چیز دیگری از دنیا نمیخواهم اما اگر قرار باشد بار دیگری زندگی کنم باز هم پرویز را انتخاب خواهم کرد. او مردی بسیار پاک و صادق و هنرمندی بسیار بزرگ بود. در درون او کودکی بیاندازه زلال و شفاف وجود داشت؛ باور نمیکنید اگر به او میگفتم باران میآید حتی نگاه نمیکرد و به سادگی حرف مرا باور میکرد چون من گفته بودم.
فرح یوسفی در حالی که از شدت ناراحتی اشک به چشم داشت گفت: با همه این حرفها حق پرویز نبود که این اندازه درد و سختی را در روزهای پایانی عمرش تجربه کند. او طاقتش طاق شده بود و به ما شکایت میکرد که رهایش کنیم تا برود. من در همه مدت کنارش بودم و از پرستاری کردن از او هیچوقت خسته نشدم.
کسی نمیتواند راه کلانتری را ادامه دهد
علی اکبر صادقی هنرمند معاصر نیز درباره پرویز کلانتری گفت: من و پرویز 55 سال با هم دوست بودیم، ما دوست خانوادگی هستیم و فرزندان او در آغوش من بزرگ شدهاند. پرویز یک فرشته بود و از هر نظر که شما فکر کنید یکی از بزرگترین هنرمندان ایران است. او به قدیمیتری هنرمندان و همینطور هنرمندان فردای ما وصل است. او از جمله هنرمندانی است که خودش و کارهایش هیچوقت از یاد مردم نخواهد رفت.
او با اشاره به اینکه کلانتری انسانی فوقالعاده لطیف و خودمانی بود اظهار کرد: او همه هنرمندان را دوست داشت و من هیچگاه ندیدم که درباره هنرمندی بدگویی کند. این ضایعه برای من بسیار غمانگیز بود و من یکی از نخستین کسانی بودم که از این ضایعه مطلع شدم، همان دیشب به خانهاش آمدم و چهرهاش را دیدم، دیدن چهره او برایم بسیار غمانگیز بود. بچههای من بسیار پرویز را دوست داشتند همیشه و با او درباره هنر، عشق و زندگی حرف میزدند.
این هنرمند معاصر ادامه داد: آثار پرویز کلانتری به قدر خاص بود که فکر نمیکنم کسی بتواند راه او را ادامه دهد. خلق این آثار کاری بود که تنها از کلانتری برمیآمد و من مطمئن هستم که هیچ کس در ایران نمیتواند مثل او کار کند. درست است که پرویز کلانتری رفته است ولی آثار او آنقدر ماندگار است که نسلهای پس از ما نیز او را خواهند شناخت و به یادشان خواهند ماند که او چه کسی بوده است.
هنرمند جایگزین ندارد
علی شیرازی دیگر هنرمند حاضر در منزل پرویز کلانتری با ذکر این بیت از رودکی که "از شمار دو چشم یک تن کم/ وز شمار خرد هزاران بیش" گفت: استاد کلانتری را بسیاری از مردم ایران به نام و چهره میشناسند و بسیاری با نقاشیهای او در کتابهای درسی زندگی کردهاند. استاد کلانتری جزو هنرمندانی است که نام اسطوره در مورد آنها صدق میکنند. او هم در کار هنری خود دانشی عمیق داشت و هم از نظر اخلاق بینظیر بود.
وی ادامه داد: در مدت بیماری استاد کلانتری، خانواده او به ویژه همسرش فرح یوسفی حقیقتا ایثار کرد. استاد کلانتری آن قدر بیمار بود که حتی توانایی بیان دردش را نداشت و این برای خودش و خانوادهاش بسیار دشوار بود. خانم یوسفی برای من زنی قابل ستایش است که در این مدت همراه استاد بود. این هنرمند همچنین درباره جایگاه هنری پرویز کلانتری نیز اظهار کرد: هنرمند اصولا بیجایگزین است و استاد کلانتری از جمله افرادی است که هیچ جانشینی نخواهد داشت. شاید در هر پیشهای بتوان جایگزینی پیدا کرد اما جایگزین سعدی یا فردوسی چه کسی خواهد بود؟ جایگزین کلانتری هم هیچکس نمیتواند باشد. نه برای شخصیت او، نه برای هنرش و نه برای تاثیرگذاری او جایگزینی وجود ندارد. به همین دلیل جایگاه او برای همیشه خالی خواهد ماند.
پرویز کلانتری هنرمند معاصر ایران، پس از سکته مغزی که از آذر ماه سال 1393 داشت در بستر بیماری بود و شامگاه جمعه 31 اردیبهشت ماه در سن 85 سالگی درگذشت.