سرویس مد و لباس هنرآنلاین : فاطمه عباسی طراح و تولیدکننده پوشاک است و 20 سال سابقه تدریس در آموزشگاههای فنی و حرفهای دارد.
او که در چهارمین جشنواره مد و لباس فجر رتبه دوم بخش طراحی لباس عموم برای دانشجو را به دست آورد به خبرنگار هنرآنلاین، گفت: از پنج سال قبل فعالیت رسمی در حوزه تولید پوشاک را آغاز کردم و لباس اجتماع تولید میکنم.
عباسی ادامه داد: یک دسته از طراحیهای من کارهای رایج و بازارپسند است و طرحهای دیگری دارم که برای افراد خاصپسند تولید میشوند. این لباسها بر اساس پارچههای ایرانی و سلیقه بانوان ایرانی طراحی میشوند و لباسهایی را که از قدیم بوده است به روز کردم تا الان قابل استفاده باشد. در این کارها از پارچههای سنتی، نقاشی و گلدوزی با دست استفاده میکنم. این طرحها با تیراژ کمتر از 100 عدد تولید میشود و اگر بازار مناسبی داشته باشد باز هم از آنها تولید میشود.
این تولیدکننده افزود: تیراژ کارهای ما معمولاً هزار عدد است اما طرحهایی داریم که تیراژ پنج هزار دارند. تولید انبوه کارهای سنتی بسیار دشوار است و باید راههایی پیدا کنیم که تولید آنها را آسانتر کند.
عباسی در مورد نوع سلیقه مردم گفت: عدهای از مردم به خصوص در شهرهای بزرگ دوست دارند تابع طرحهای متنوع غربی باشند، اما اگر سراسر ایران را در نظر بگیریم بیشتر مردم به دنبال لباسهایی هستند که راحت پوشیده شود و بتوانند آن را با لباسهای دیگر راحت هماهنگ کنند. مردم به دنبال طرح پیچیده نیستند و فقط قشر خاصی هستند که به دنبال طراحی خاص و متفاوت میروند.
او در مورد مشکلات تولید پوشاک گفت: اولین مشکل ما تهیه پارچه و لوازم اولیه است. کیفیت پارچههایی که وارد میشوند مشخص نیست و ممکن است لباسی که تولید میکنیم پس از شستوشو خراب شود. بعد از آن هم مشکل بازاریابی داریم. در یک سال گذشته بازار ما به واسطه لباسهای ارزان که وارد کشور میشود ضعیف شده و نتوانستیم با جنس ارزان چینی رقابت کنیم.
عباسی ادامه داد: من همیشه از کار طراحانی که از دانشگاه فارغالتحصیل شدهاند استقبال کردم، اما با وجود اینکه در این زمینه سرمایهگذاری کردم، هیچکدام از طرحهایی را که گرفتم نتوانستم تولید کنم، چون طراحان با تولید آشنا نیستند و لباسهایی طراحی میکنند که قابل تولید نیست.
او در مورد راه حل این مشکل گفت: باید ورکشاپهایی باشد و کسانی که به تولید و طراحی مسلط هستند به دانشجویان تدریس کنند. کسانی که طراحی را بلد هستند، ولی با الگوسازی و دوخت آشنا نیستند میتوانند در این کارگاهها با اصول کار آشنا شوند و بعد راحتتر میتوانند در تولیدی کار کنند.
عباسی افزود: طراح لباس باید بداند وقتی 10 سانتیمتر پارچه روی هم قرار میگیرد تا برش بخورد، طرح او امکان این نوع برش خوردن را دارد و تمیز درمیآید یا نه. در شخصیدوزی میتوان هر طرحی را برش زد ولی در کار انبوه بسیاری از خطوط و برشها را نمیتوان تمیز اجرا کرد.
او در مورد اثری که به جشنواره مد و لباس فجر ارائه کرده بود گفت: بدون اینکه بدانم مسابقهای در جریان است طرح خود را برای دریافت نشان شیما بردم و آنجا به من گفتند میتوانم طرح خود را در مسابقه شرکت دهم، اما اگر قرار بود در مسابقه شرکت کنم حتماً کار بیشتری انجام میدادم. طرح من یک مانتوی ساده به رنگ آبی روشن بود که روی آن از مهرههای اصفهان برای تزیین استفاده کرده بودم. همچنین روی لباس طرح بته جقه با ظرافت چاپ شده بود و همین طرح روی مقنعه تکرار میشد. این لباس که راحت روی تن مینشیند قابل استفاده در ساعتهای طولانی حضور در اجتماع است.
عباسی ادامه داد: حضور در جشنواره مد و لباس فجر مشوق طراحان است و من را هم تشویق کرد تا بیشتر تلاش کنم. وقتی دیدم عده زیادی در این زمینه مشغول فعالیت هستند خوشحال شدم، اما موقعیتی به وجود نیامد که بتوانیم برای همکاری و صحبتهای بیشتر اقدام کنیم.