سرویس موسیقی هنرآنلاین : در دومین روز سی ویکمین جشنواره موسیقی فجر، رسیتال ویولن دالیبور کاروای با همراهی پیانوی بهنام ابوالقاسم به صحنه رفت.
دالیبور کاروای ویولنیست چیره‌دست اهل اسلواکی تیرماه گذشته نیز به ایران آمد و علاوه بر اجرای رسیتال خود، در ارکستر سمفونیک تهران نیز به عنوان سولیست به اجرا پرداخت.
در برنامه شب گذشته قطعات دشواری برای اجرا انتخاب شده بود، اما دو نوازنده که به خوبی با یکدیگر هماهنگ شده بودند توانستند با مهارت به اجرای آنها بپردازند. اولین قطعه‌ای که به اجرا در آمد "سونات برای ویولن و پیانو در لاماژور" اثر سزار فرانک، آهنگساز بلژیکی - فرانسوی بود که در 4 قسمت اجرا شد. این اثر دارای فرم چرخشی بود و یک موتیف مشخص ویولن به شکل‌های مختلف تکرار می‌شد.
پس از اجرای قسمت اول این قطعه، کاروای که از وجود تصویر نورانی و چرخانی که از کاشیکاری‌های ایران بر روی پس زمینه پخش می‌شد ناراحت بود از علی رهبری درخواست کرد آن را قطع کنند، اما رهبری به او گفت این تصاویر به جشنواره موسیقی مربوط می‌شود و او نمی‌تواند پخش تصویر را قطع کند.
قطعه دیگری که در این کنسرت اجرا شد"شعر اپوس 26" اثر ارنست شوسون، آهنگساز فرانسوی بود. "کولی" اثر موریس راول یکی دیگر از قطعات اجرایی بود که با تک‌نوازی طولانی ویولن آغاز شد و پس از آن پیانو همراهی خود را آغاز کرد. فضای این قطعه بسیار متفاوت با قطعات قبلی بود و گویی آهنگساز قصد داشته تمام تکنیک‌های قابل اجرا روی ویولون را در این قطعه جمع کند. به همین دلیل اجرای آن نیازمند کمال تکنیکی نوازنده است.
تماشاگران کنسرت می‌توانستند لرزش عضلات صورت کاروای و عرق پیشانی او را ببینند. در لحضاتی از اجرا او نمی‌توانست مانع حرکت روی صحنه، خم شدن‌های شدید یا حتی کوبیدن ناگهانی پا بر صحنه شود. اجرای پر شور و با احساس کاروای همراه با مهارت و تسلط او بر قطعه، حتی بر صورت خود او هم لبخند رضایتی می‌نشاند. بهنام ابوالقاسم نیز با مهارت تمام او را در اجرای قطعه همراهی کرد.
با پایان یافتن برنامه و تشویق‌های تماشاگران، دو نوازنده باز هم به صحنه بازگشتند و یکی از قطعات فریتز کرایسلر، نوازنده ویلن اتریشی-آمریکایی را به عنوان قطعه پایانی اجرا کردند.