صداقت، فاکتوری است مهم و تعیین‌کننده در نهاد انسان که مهم‌ترین معیار شناخت و عملکرد اوست. آدم‌های صادق همواره در جوامع مختلف از دیرباز مورد احترام بوده و هستند. هنرمندان، به عنوان شاخص‌های یک جامعه، باید بیش از هر کسی از فاکتور صداقت برخوردار باشند. زیرا آثار هنرمندان چون آینه‌ای است که مردم روح و زندگی خویش را در آن به تماشا می‌نشینند. مردم عامی شاید با تکنیک‌ها و ترفندهای هنری آشنا نباشند، اما دید و ذهن پاک آنان بهترین معیار برای ارزش‌گذاری یک اثر هنری است. برای همین است که هنر بدون مخاطب بی‌معنی است. هر هنرمندی به عشق مخاطب به هنرنمایی می‌پردازد. اگر مخاطبی در گیتی وجود نداشت، هرگز هنری نیز خلق نمی‌شد. صداقت در هنر، یعنی اینکه هنرمند آنچه در توان دارد به کار بگیرد و اثری خلق کند که برآمده از دلش باشد. هنری که از دل بر آید، بی‌گمان بر دل نیز خواهد نشست. به کار بردن تکنیک‌های مختلف در پدید آمدن یک اثر هنری کارآمد است، اما بدون فاکتور صداقت، راه به جایی نخواهد برد، زیرا با بی‌اقبال مخاطب، هنر ماندگاری نخواهد شد.
فیلم‌سازی، بیش از هنرهای دیگر به فاکتور صداقت احتیاج دارد، زیرا بسیار پر مخاطب است. همین مهم بزرگ‌ترین دلیل است که هنرمندان عرصه فیلم‌سازی بیش از پیش صداقت را در نهاد خود تقویت کنند. یک کارگردان باید به کاری که می‌کند از ته دل باور داشته باشد تا بتواند اثری شایسته بسازد که مورد استقبال مردم واقع شود. فیلم‌ساز و دست اندرکاران این عرصه اگر از ابتدای کار به فکر جیب خود باشند، هرگز نخواهند توانست اثری مخاطب پسند را ساخته و به نمایش بگذارند.
بازیگران، بدون شک مهم‌ترین عامل موفقیت یک فیلم هستند. هر چقدر که فیلمنامه خوب باشد، کارگردان کارآمد و دیگر دست اندرکاران حرفه‌ای، بدون یک بازی خوب و صادقانه، آن اثر هرگز مورد توجه مخاطب قرار نخواهد گرفت. آنچه مردم را به دیدن یک فیلم داستانی راغب می‌کند، در مرحله اول بازی بازیگران است و در مراحل بعد کارگردانی و دیگر عناصر.
بازیگران باید با مردم صادق باشند، اگر چنین نباشند هرگز بازی آنان به چشم نخواهد آمد و نام‌شان در دل و ذهن مخاطبان ماندگار نخواهد ماند. بزرگ‌ترین بازیگران دنیا که نام‌شان بر سر زبان‌ها افتاده، کسانی هستند که با مخاطب روراست بوده و با آنان صادقانه برخورد کرده‌اند. بازیگران اسطوره‌ای تاریخ سینمای جهان، هیچ‌گاه در کارشان کم‌فروشی نکرده و نخواهند کرد. برای همین است که نام‌شان همیشه بر تارک سینما می‌درخشد. جیمز دین بازیگر محبوبی که در جوانی و در اوج شهرت از دنیا رفت، در مصاحبه‌ای گفته بود: "هرگاه که مقابل دوربین می‌روم، فکر می‌کنم این آخرین کار من است. برای همین تمام توان خود را برای بازی به کار می‌گیرم." این اصلی است که همه هنرمندان و به خصوص بازیگران باید به کار ببندند تا هم در کارشان موفق باشند و هم محبوب مردم شوند. آنان که در کارشان صداقت دیده نمی‌شود، از سوی مردم پس زده شده و می‌شوند. مخاطبان بهترین معیار برای ارزش‌گذاری هنر و توانایی هنرمندان هستند. هر هنرمندی که می‌خواهد مورد اقبال قرار گیرد، باید این اصل را آویزه دل و گوش خود کند.
انتهای پیام/
سیدرضا اورنگ