به گزارش هنرآنلاین به نقل از ایلنا، شب آواز ایرانی به عنوان طرحی از علی شیرازی چندی پیش در حوزه هنری با مدیریت اجرایی وی شروع به کار کرد و هر ماه میزبان خوانندگان جوانی بود تا آن‌ها بتوانند سرانجام فرصتی برای ارائه اثرشان پیدا کنند. در کنار این جوانان هر ماه اساتیدی نیز روی صحنه شب آواز ایرانی می‌رفتند. اما در نهایت علی شیرازی پس از برگزاری 5 شب از این برنامه؛ کناره‌گیری کرد. البته شب آواز ایرانی همچنان در حوزه هنری به کار خود ادامه می‌دهد و شب ششم نیز برگزار شده اما این خواننده، به عنوان مبدع شب آواز ایرانی؛ دیگر برنامه را مدیریت نمی‌کند.
شیرازی درباره علت کناره‌گیری خود از شب آواز ایرانی گفت: ترجیح می‌دهم به جای اینکه مشخصا درباره علت کناره‌گیری از این برنامه صحبت کنم؛ به تجربیات دردناکی که درباره شرایط آواز در ایران در طول این مدت کسب کردم؛ صحبت کنم. من بعد از نزدیک به 15 سال دوندگی توانستم ایده شب آواز ایرانی را اجرایی کنم و این ایده بیش از هرچیز برای کمک به شرایطی بود که خوانندگان در آن هیچگاه فرصت دیده شدن نداشتند.
این خواننده ادامه داد: متاسفانه وقتی درباره خواننده‌سالاری حرف می‌زنیم؛ بسیاری تصور غلط از آن دارند. خواننده‌سالاری سال 94 بسیار متفاوت از خواننده سالاری سال 84 است. فردی بود که می‌خواست از صدای من برای تیتراژ یک سریال استفاده کند اما در نهایت به من گفت که کسانی به تهیه‌کننده می‌گویند از صدای فلان چهره مشهور استفاده کند. در این شرایط ده‌ها میلیون تومان پول برای یک تیتراژ خرج می‌شود اما فقط چند خواننده مشخص امکان ارائه اثر خود را دارند.
وی همچنین افزود: البته گاهی برعکس چنین اتفاقی می‌افتد. یعنی فردی می‌گوید من در حال ساخت سریالی هستم و تو به من چندین میلیون پول بده تا من از صدایت در تیتراژ استفاده کنم و مشهور شوی. در کشور ما مانند سینما که هنوز اکثریت مردم فیلم‌ها را با نام بازیگرهایشان و نه کارگردان‌هایشان می‌شناسند؛ موسیقی نیز با صدای خواننده‌اش شناخته می‌شود و هر اثری در نهایت با برچسب نام خواننده میان مردم می‌رود. اما در نهایت فضا محدود به چند خواننده مشخص شده که بعضا از آن به عنوان باندبازی یاد می‌شود درحالی که پیشتر همدلی بیش از باندبازی دیده می‌شد. در بهترین شرایط هم تهیه‌کنندگان به دنبال خواننده‌ای می‌روند که بتواند سالن میلاد را پرکند و بازده مالی داشته باشد.
این خواننده ضمن خوشحالی از اینکه شب آواز ایرانی تعطیل نشده است؛ بیان کرد: امیدوارم که شب ایرانی همچنان فرصتی برای تجربه کردن جوانان روی صنه باشد. ما در شب آواز ایرانی خواننده‌ای به نام امیر مداح داشتیم که صدایش بی‌نظیر بود و همین که او امروزه هیچ جایگاه خاصی میان خوانندگان ندارد؛ خبر از فضایی ناسالم در آواز ایرانی می‌دهد. صنف خوانندگان نیز با توجه به همین شرایط بیمارگونه درگیر مناسباتی این چنین می‌شود.
شیرازی درباره شرایط امروز آواز در ایران و راه‌اندازی شب آواز ایرانی توضیح داد: واقعیت این است که خوانندگان معاصر به قدری بی‌کس و کار شدند که صدایشان به گوش کسی نرسیده است. من با وجود اینکه هیچ رسانه‌ای از موسیقی ایرانی حمایت نمی‌کند و این موسیقی روز به روز کم‌مخاطب‌تر می‌شود؛ نهایتا توانستم شب آواز ایرانی را 5 شب با استقبال مردم ادامه دهم. اما در طول این مدت آسیب‌های تازه‌ای را به چشم دیدم.
طراح شب آواز ایرانی عنوان کرد: متاسفانه در طی این مدت؛ متوجه شدم که همه خوانندگان صدایشان دچار اُفت کیفی شدیدی شده و این ناشی از هوای آلوده تهران است که ریه‌ها و دستگاه‌های تنفسی خوانندگان را دچار مشکل می‌کند. یک خواننده باید مثل یک بازیکن حرفه‌ای هر روز تمرین مداوم داشته باشد و همین شرایط تهران باعث شده که من به دماوند بیایم تا از آلودگی پایتخت فاصله بگیرم.
وی ادامه داد: آسیب بعدی که می‌توانم به آن اشاره کنم؛ به بحث اولمان برمی‌گردد. دقیقا به دلیل اینکه شرایط برای خوانندگان جوان فراهم نبوده تا اجرای صحنه‌ای داشته باشند؛ در طول شب‌های آواز ایرانی؛ خوانندگان با استرس شدیدی روی صحنه می‌رفتند. بسیاری بودند که صدای خیلی خوبی داشتند، اما گاهی اصول اجرا را به درستی نمی‌دانستند و این مسائل حاصل بی‌تجربگی بود. متاسفانه امکان تجربه از خوانندگان معاصر گرفته شده است. دانش اجرایی مسئله‌ای جدا از دانش تئوریک است و اهمیت دوچندان دارد.
علی شیرازی در پایان اضافه کرد: باورکنید که آواز ایرانی درحال مرگ است. بیایید اجازه ندهیم آواز ایرانی بمیرد. من امیدوارم با حمایت شهرداری و وزارت ارشاد؛ شب آواز ایرانی در شهرستان‌ها نیز برگزار شود تا حداقل فرصتی برای خوانندگان جوان باشد و آن‌ها بتوانند تجربیات خود را روی این صحنه بدست آورند.
انتهای پیام/