سرویس موسیقی هنرآنلاین: بابک چمن‌آرا درباره تازه‌ترین فعالیت‌های بتهوون به هنرآنلاین گفت: آخرین مجموعه‌ای که از ما در بازار منتشر شد "کاشفان فروتن فردا" بود که مجموعه‌ای است از آهنگسازان معاصر و وجه اشتراکشان هم‌نسل بودن آن‌ها است. گردآوری این مجموعه به عهده کیاوش صاحب نسق بوده است.

او افزود: اکثر این قطعات به نوعی پایان‌نامه دوستان است که برای مقاطع کارشناسی و یا کارشناسی ارشد ارائه کرده بودند. در عصر حاضر این قطعات به صورت جداگانه به راحتی قابلیت انتشار نداشتند. این گردآوری را کیاوش انجام داد. او به من پیشنهاد این مجموعه را داد و من خیلی دوست داشتم این کار زودتر از این انجام شود، اما به دلایل اقتصادی و سختی فرهنگی در سال‌های گذشته و سال‌های جاری، این مجموعه به تأخیر افتاد. مجموعه دیگر که قبلاً نیز اعلام کرده بودم، " صدای تهران 3 " است که حتماً شب یلدا منتشر خواهد شد.

مدیر مرکز موسیقی بتهوون ادامه داد: "صدای تهران 1" و "صدای تهران 2" در سال‌های 1389 و 1391 همزمان با تولد آقای احمدی منتشر شد. در سال‌هایی که بعد از "صدای تهران 2" نتوانستیم مجوزی بگیریم، به آقای احمدی قول دادم که من هر سال همزمان با تولد ایشان یک آلبوم منتشر کنم. زمانی که مجموعه‌های 4، 3 و 5 صدای تهران مجوز گرفت، متأسفانه آقای احمدی پیش ما نبودند. از طرفی تولد آقای احمدی که دهم آبان‌ماه است، با روزهای پس از ایام تاسوعا و عاشورا مصاف شد. به هرحال انتشار آلبوم در آن روزها هم به دلیل فضای فرهنگی و اجتماعی حاکم بر کشورمان مناسب نبود. با این وجود یک قطعه از آلبوم را به صورت اینترنتی و مجازی منتشر کردیم و کل آلبوم به شب یلدا موکول می‌شود که از چند نظر هم مناسبت دارد.

او در پاسخ به ابهاماتی که درباره پرفروش‌ترین‌های بتهوون به وجود آمده بود، پاسخ داد: ما پرفروش‌های بتهوون را اعلام می‌کنیم و کاری به پرفروش‌های بازار نداریم. ممکن است روزی یک نفر از در داخل شود و آلبومی بخرد که برای 8 سال پیش است و آن مورد می‌تواند در لیست فروش ما در نظر گرفته شود. دلیلی نداریم که بخواهیم اغراق کنیم. اعتراف می‌کنیم که فروش موسیقی پاپ در فروشگاه ما پایین است. خیلی از آثاری که در فروشگاه‌ها و شهرهای دیگر کمتر فروخته می‌شود، در فروشگاه ما با اقبال بهتری مواجه می‌شوند. دلیل آن هم مجموعه کاملی است که ما سعی کرده‌ام داشته باشیم. از این رو خیلی‌ها برای کارهای خاص به ما مراجعه می‌کنند. بنابراین اگر آمار فروش ما با چیزی که دوستان انتظار دارند تطبیق ندارد، دلیلش همین است.

چمن‌آرا درباره دغدغه این روزهای موسیقی بیان کرد: هم‌اکنون هنرهای تئاتر، تجسمی، سینما و ... تعدد جراید دارند. برای این هنرها مجله، هفته‌نامه، دوهفته‌نامه، ماه‌نامه و فصل‌نامه تخصصی وجود دارد. اما در مورد موسیقی، ما در حال حاضر یک ماه‌نامه داریم که آن هم گاه‌نامه است! فصل‌نامه‌های ماهور و حوزه هنری هم که گاهی چاپ می‌شوند و گاهی چاپ نمی‌شوند. حتی وقتی وارد صفحات روزنامه‌ها می‌شویم که قرار است به صورت هفتگی به موسیقی بپردازند، بعضی وقت‌ها می‌بینیم که یا آگهی خورده و یا یک خبر، گزارش و مصاحبه قدیمی منتشر شده است. در حالی که من فکر می‌کنم موسیقی با توجه به تولیداتی که دارد و همچنین با توجه به جمعیتی که به عنوان شنونده و یا تولیدکننده در آن درگیر هستند، قابلیت‌های عجیب‌وغریبی دارد. من هیچ‌وقت ندیدم خبر یک آلبوم موسیقی را از زمان تولیدش دنبال کنیم. همیشه سعی کرده‌ایم وقتی آلبوم وارد بازار می‌شود، یا اتفاقی به وجود می‌آید و یا قرار است به وجود بیاید آن را دنبال کنیم. ما می‌شنویم که فلان فیلم در مرحله پیش‌تولید است، نمایشنامه‌اش تأیید شده، نمایشنامه‌اش اصلاح خورده، اسمش قبل از تولید عوض شده، فیلمبردارش فلان شخص است، فیلمبردارش عوض شده و یا ... . در حالی که در موسیقی، آلبوم باید منتشر شود تا جامعه خبری هنر و موسیقی به آن بپردازد. جای خبرنگاران در استودیوها و در دفاتر همکاران ما خیلی خالی است. به نظرم خیلی بیشتر از این می‌تواند خبر منعکس شود. عرضه، تقاضا و جمعیت مصرف‌کننده موسیقی گواه این مطلب است.

وی در پایان جایگاه موسیقی را این‌طور تشریح کرد: سرانه استفاده موسیقی در روزنامه‌ها به گمانم به اندازه جدول‌هایی باشد که در آن‌ها وجود دارد. حتماً باید یک اتفاق، حاشیه و یا جنجالی به وجود بیاید که به آن مطلب پرداخته شود. در شهریور و مهرماه سال جاری حدوداً 50 آلبوم منتشر شده است که این اتفاق خیلی خوبی بوده اما فکر نمی‌کنم به بیشتر از 5،6 تای آن‌ها پرداخته شده باشد. این مسئله که خبر موسیقی مخاطب ندارد، سردبیر اجازه چاپ نمی‌دهد، فلان مطلب شنیده یا خوانده نمی‌شود از مشکلات رسانه است و خبرنگاران باید این را تبدیل به یک خبر و یک اتفاق کنند. کار ما که جنجال و اطلاع‌رسانی نیست، کار ما تولید موسیقی است. ما کار خودمان را انجام می‌دهیم و روزنامه‌ها، مطبوعات و خبرگزاری‌ها هم باید کار خودشان را انجام دهند.