سرویس فرهنگ و ادبیات هنرآنلاین: اکبر اکسیر گفت: وقتی میگوییم طنز در جامعه واقعیت خود را نشان نداده است باید توجه داشت که در کشوری که هفتاد میلیون طنز اندیش دارد انصاف نیست که نه در کتابهای درسی و نه در برنامههای صدا و سیما با این حجم برنامههای سرگرمی و اتفاقا طنز، شعروادبیات طنز فارسی وجود نداشته باشد.
اکسیر زبان گزنده و انتقادی طنز را یکی ازعلل نادیده گرفتن طنز دانست و گفت: از حافظ" گرفته تا "دهخدا" ، از "دهخدا" تا "گل آقا" و از "گل آقا" تا امروز کشورمان طنز پردازان بزرگی داشته است اما از آنجا که طنز همواره زبانی انتقادی و گزنده داشته متاسفانه در هر دورهای نادیده و یا بهتربگویم ناشنیده مانده.
اکسیر نگاه انتقادی را ماهیت طنز شمرد و اضافه کرد: همین ماهیت انتقادی و خودانتقادی طنز است که طنز را به اخلاق و اجتماع پیوند میزند و گوهر آن را میسازد. همین امر وجود آن را برای یک جامعه سالم ضروری میکند و معیاری برای آن میشود. سالم چه از نظر روحی و روانی و چه از نظر اخلاقی.
او درباره اهمیت حضور طنز در عرصه عمومی اجتماع گفت: اما از دلایل اهمیت حضور و جریان طنز درعرصههای عمومی و رسمی جامعه مثل نشریات و صدا و سیما اگر بخواهیم سخن بگوییم یکی این است که در عصر "وایبر" و "فیسبوک" و رسانههای مولتی مدیا اگر طنز طنزپرداز در فضای عمومی و طبیعی جامعه تولید و توزیع نشود یا طنز پرداز به سم مهلک خود سانسوری دچار شود جریان طنز به فضای مجازی کوچ میکند یا کوچانده میشود.
او درباره انحصار نسبی طنز در فضای مجازی گفت: تولید و توزیع طنز درفضای مجازی به خودی خود ایرادی ندارد و این هم یکی از راههاست اما اگرفضای مجازی تنها راه ممکن باشد طنز کمکم به چیزی غیر مجاز تبدیل میشود، تغییر ماهیت میدهد ودر نتیجه آن طنزانتقادی، شریف وسازنده به هجو و هزل و فکاهه تبدیل میشود و متاسفانه جای اولی را کمکم میگیرد بدون اینکه تاثیر آن را در اجتماع داشته باشد پس این خلا کماکان بر پیکره اجتماع باقی میماند.
اکسیر گفت: ایران جامعه جوانی دارد و جامعه جوان به نشاط احتیاج دارد و اگر این نیاز فرهنگی در عرصه عمومی اجتماع برطرف نشوند چندین هزار صفحه و وبلاگهای مختلف و رنگارنگ وجود دارند و با هزاران نمونه نامرغوب از طنز. انصاف نیست که وقت و ذوق و قریحه جوانانمان را خودمان به تولید و توزیع این نمونههای نا مرغوب یا مبتذل طنزهدایت کنیم.
انتهای پیام/