سرویس موسیقی هنرآنلاین: این موسیقیدان فرانسوی که از مادری با ریشه‌های یونانی در پاریس به دنیا آمد، نخستین اثر مستقل موسیقایی خود در حوزه موسیقی را در اواخر دهه هشتاد منتشر کرد.
الکساندر دپلا در آن سال‌ها برای فیلم‌هایی موسیقی متن می‌نوشت که حتی در خود فرانسه با اقبال کمی روبه‌رو می‌شدند، تا اینکه در سال ۲۰۰۳ برای همکاری با فیلمی به اسم "دختری با گوشواره‌های مروارید" با بازی اسکارت جوهانسن دعوت شد و این سرآغاز فصل جدیدی در فعالیت‌های حرفه‌ای دپلا بود.
هر چه به زمان حال نزدیک می‌شویم کارنامه‌ی دپلا پربارتر می‌شود: ساخت موسیقی فیلم‌هایی مثل "ملکه" (۲۰۰۶)، "مورد عجیب بنجامین باتن" (۲۰۰۹) انیمیشن "آقای فاکس شگفت‌انگیز" (۲۰۰۹) "سخنرانی رئیس‌جمهور" (۲۰۱۰) و "آرگو" که همگی نامزد دریافت جایزه اسکار بهترین موسیقی متن شدند؛ ساخت موسیقی دو قسمت "هری پاتر و یادگاران مرگ" که به ترتیب در سال‌های ۲۰۰۹ و ۲۰۱۱ جز پرفروش‌ترین فیلم‌های سال بودند و نهایتاً همکاری با کارگردانی بزرگ مثل رومن پولانسکی در فیلم "نویسنده پشت پرده" (۲۰۰۹).
این سیر موفقیت‌ها ادامه داشت تا جایی که دپلا در سال ۲۰۱۴ برای دو فیلم "هتل بزرگ بوداپست" و "بازی تقلید" در یک سال نامزد دریافت اسکار شد که در نهایت برای فیلم "هتل بزرگ بوداپست" به این عنوان دست یافت. دپلا هفت بار هم نامزد دریافت جایزه گلدن گلوب بوده و یک بار این جایزه را گرفته است.
دپلا سپتامبر پیش در گفت‌وگو با رویترز درباره اقبال عمومی آثارش گفت: واقعیت اینجاست که همه چیز بستگی به حال و هوای خودم دارد. گاهی وقت‌ها فقط روی کاغذ می‌نویسم. گاهی پشت پیانو می‌نشینم. گاهی بدون هیچ ایده‌ای جلوی ارکستر قرار می‌گیرم، یا زمانی که روی موتورم می‌نشینم، ایده‌ای به ذهنم می‌رسد و یک وقت‌هایی توی خواب. آهنگسازان هم مانند نویسنده‌ها مداوم به نوشتن و ساختن فکر می‌کنند.
در دنیای دپلا موسیقیِ زندگی همواره ادامه دارد …
انتهای پیام/
حامد کیان