به گزارش هنرآنلاین به نقل از فرخنده آقایی در گفت‌وگو با ستاد خبری جایزه "داستان تهران" با اشاره به شناخت نسبی مردم دیگر شهرها از پایتخت به‌عنوان یکی از ویژگی‌های مهم شهر تهران می‌گوید: وقتی شما در داستان‌ خود از پارک شهر، تئاتر شهر، میدان‌ آزادی، برج میلاد و یا دیگر مکان‌های این شهر صحبت می‌کنید، دیگر نیازی به توصیف این فضاها ندارید، چراکه این مکان‌ها برای مخاطب شناخته‌شده هستند و زمان و مکان آشنایی را در ذهن او تداعی می‌کنند.

وی عنوان می‌کند: بدون شک وقتی اتفاق مشترکی در مکان‌های مختلف مثل چهارباغ اصفهان، حافظیه شیراز یا لاله‌زار تهران روی بدهد، تصاویر ذهنی که در خواننده ایجاد می‌شود متفاوت است و به شناخت او از آن مکان خاص ارتباط دارد. اما هرچه این مکان‌ها شناخته‌شده‌تر باشند، مثل اغلب مکان‌هایی که در تهران داریم، شما کمتر نیاز دارید که تحرک یا تشخص خاصی به آن مکان بدهید.

نویسنده کتاب "گربه‌های گچی" درباره دلایل استفاده از تهران به‌عنوان مکان اصلی بسیاری از داستان‌های خود تصریح می‌کند: من در این شهر متولد و بزرگ شده‌ام و آن را خوب می‌شناسم. از سوی دیگر تهران طی چهل پنجاه سال اخیر دچار تحولات و تغییرات بسیاری شده که آن را به مکان مناسبی برای خلق داستان‌ بدل می‌کند.

آقایی می‌گوید: وقتی به من پیشنهاد شد داور این جایزه بشوم، اگرچه معمولاً از داورشدن طفره می‌روم، برایم جالب بود که ببینم وقتی قرار است عده‌ای با محوریت یک موضوع خاص داستان بنویسند، چه اتفاقی خواهد افتاد. چون وقتی شما حول یک موضوع خاص می‌نویسید، درواقع با تمرکز و تأکید بر آن موضوع، از آن حمایت نیز می‌کنید.

نویسنده رمان "از شیطان آموخت و سوزاند" با تأکید بر اینکه نوشتن از شهر تهران موجب می‌شود که بتوانیم به‌عنوان یک شهروند اهداف و ایده‌آل‌های خود را در مورد یک جامعه مدنی پیش ببریم، برگزاری جایزه "داستان تهران" را فرصتی برای تحقق این ایده‌آل عنوان می‌کند.

داور دومین دوره جایزه "داستان تهران" در ادامه صحبت‌های خود با اشاره به اینکه در پایان هر مسابقه همواره عده‌ای به نتایج داوری اعتراض خواهند داشت، شرکت در هر مسابقه‌ای را نیازمند سعه‌صدر می‌داند و می‌‌افزاید: به هرحال بخشی از داوری بر اساس سلیقه داوران شکل می‌گیرد. شرکت‌کنندگان باید بپذیرند که این داوری تنها در محدوده سلیقه این داوران شکل‌گرفته و اگر داستانی جایزه نمی‌گیرد به خاطر بد بودن آن نیست؛ چراکه انتخاب یک داستان از بین دو داستان خوب گاهی خیلی دشوار است.

انتهای پیام/