سرویس تجسمی هنرآنلاین: دومین حراج ملى در حالى با فروش ٤ میلیارد و ۹۷۶ میلیون تومان به کار خود پایان داد که از ٧٦ اثر کل حراج، هفت اثر به فروش نرسید و ٣٠ اثر فقط یک خریدار به خود دید و در قیمت پایه چکش خورد؛ این در حالى ست که به جهت تعدد ابهامات در روند حراج، با وجود وعده برپایى جلسه پرسش و پاسخ در پایان این مراسم، مدیر حراج به دلیل خستگى پاسخگویى را به وقت دیگرى موکول کرد. ارائه دو اثر بدون مشخص بودن هنرمندشان، اعلام اشتباه قیمت اثر خوشنویسی وصال شیرازی، ارائه اطلاعات اشتباه به خریداران از جمله نام بردن از علیرضا عباسی بعنوان کسی که موزه عباسی تهران بنام اوست، حال آنکه او خوشنویسى ست و رضا عباسی استاد مسلم مینیاتور است و اعتراض یکى از حضار به این نکته، قیمت گذارى عجیب بسیارى از آثار هنرى، عدم ارائه آثار درخشان از اساتیدى مانند غلامحسین امیرخانى،على شیرازى... و از همه مهمتر اصالت آثار از جمله سوالات خبرنگاران بود که بدون یافتن پاسخ شان ١٠:٣٠ شب سالن حراج را ترک کردند. فرشچیان رکورددار شد اما رکورد دوم همه را انگشت به دهان کرد!

دومین حراج ملی، شامگاه جمعه ۱۷ مهرماه در مرکز همایش‌های بین‌‏المللی رایزن، با ٤٥ دقیقه تاخیر آغاز شد، آتیلا پسیانی و سپس امین ضیایی ۷۶ اثر صنایع دستی و هنرى را روى میز حراج آوردند؛ که در نهایت هفت اثر از جمله گران‏ترین اثر ارائه شده در این حراج که مینیاتورى با تکنیک سوخت چرم از میرزا آقا امامی بود و ٧٥٠ میلیون تومان قیمت پایه داشت به فروش نرسیدند. رکورد دومین دوره حراج ملی به اثری از مجمود فرشچیان رسید، اثرى که به سال ۱۳۵۱ تعلق داشت و به قیمت ۵۵۰ میلیون چکش خورد؛ رکورد دوم از آن یک کشتی دست‎ساز که در قالب صنایع دستى ارائه شد از هنرمندى به نام بهروز حیدریان رسید که قیمت ۳۶۰ میلیون چکش خورد، هنرمندى که رزومه اى در جستجوهاى اینترنتى از آن در دسترس نیست و حتى مسئولین حراج اعلام نکردند چند ساله است! اما برآورد حیرت آور ٣٥٠ تا ٥٠٠ میلیون تومان داشت ، اثرى که ابعاد کوچکى هم داشت و فروشش موجبات تعجب بسیارى را برانگیخت؛ پرتره رضاقلی‌خان هدایت اثر جعفرخان نقاش متعلق به سال ۱۲۴۲ به قیمت ۳۵۰ میلیون رکورد سوم را از آن خود نمود ، نقاشى گلدان و مینیاتور مچاله شده آیدین آغداشلو متعلق به سال ۱۳۷۴ به قیمت ۲۰۰ میلیون تومان و مینیاتور سوخت چرم حسین خطایی ساخته شده در سال ۱۳۳۲به قیمت ۱۸۰ میلیون رکوردار چهارم و پنجم این حراجى شدند!

آثاری که هنرمندی ندارند

یکی از نکات جالب توجه در این حراج ارائه دو اثر نقاشی و قلمزنی روی برنج بود که هنرمندان آنها در کاتالوگ حراج معرفی نشده بود و مجری مراسم آتیلا پسیانی نیز آنها را فاقد آفریننده مشخص معرفی کرد. اثر نخست یک سینی قلمزنی از جنس برنز بود که در سال ۱۲۸۴ هجری شمسی خلق شده است، این اثر دارای تصاویری از مشاهیر ایران زمین است و به همین دلیل به آن عنوان "مشاهیر" داده شده است. سینی مورد نظر با قیمت پایه ۱۴ میلیون تومان ارائه شد که با همین قیمت نیز به فروش رسید!!

اثر دوم یک تابلوی نقاشی متعلق به دوره پهلوی اول بود که با قیمت پایه ۶۰ میلیون تومان ارائه و به همین قیمت فروخته شد. آثاری که در یک حراج رسمی ارائه می‏شوند باید دارای مشخصات دقیق بوده و خالق آنها مشخص باشد زیرا یکی از نکات مهمی که قیمت یک اثر را مشخص می‎کند هنرمند آن است. در مورد اثر نقاشى این نکته نیز قابل توجه است که به هیچ وجه دارای قدمت قابل توجهی هم نیست که بتوان آنها را به رغم نامشخص بودن آفریننده، دارای ارزش تاریخی به حساب آورد و قیمت‎های تا این اندازه بالا برای آنها انتخاب کرد.

اثر ثبت ملى فروخته شد؟! در میانه این حراج اثری تذهیب از محمد نباتی با قیمت پایه ٤٥ میلیون تومان فروخته شد که به گفته مجری، این اثر ثبت ملی شده است و کیست که نداند اثر ثبت ملی شده را نمی‌توان فروخت

وقتى زنده رودى‌ها و عباسى‌ها اشتباه شدند! اجرای یک حراج یک مجری‎گری ساده نیست و به ویژگی‎های بسیاری نیاز دارد که یکی از مهم‎ترین آنها داشتن اطلاعات کافی درباره هنرمندان، اثار آنها و سبک‏های هنری است. در این حراج چنین فاکتورهایى در مجریان دیده نمى شد، یکى از مجری ها نمى دانست نسخه خطى صحیفه سجادیه اثر محمد ابراهیم قمى که در حال فروش بود چند صفحه تذهیب دارد و چون نتوانست به سوال خریدار پاسخ دهد و به روشنى گفت نمى داند، اثر مزبور اولین اثرى شد مه به فروش نرفت؛ نکته دیگر آنکه محمود زنده‎رودی را که دو اثر در این حراج داشت با شارل حسین زنده‌رودی اشتباه گرفته بودند و او را از بزرگ‏ترین هنرمندان معاصرایران معرفی می‏کردند! و شاید همین اشتباه موجب شد خریداران بی‎اطلاع حراج بر اثر آثار این هنرمند با یکدیگر رقابت کنند. در اشتباهی بزرگ نیز مجرى دیگر علیرضا عباسی خوشنویس را با رضا عباسی مینیاتوریست دوره صفوی اشتباه گرفت و گفت که در تهران موزه‏ای به نام علیرضا عباسی وجود دارد؛ که توسط یکى از خریداران یا حاضران در حراجى که با صداى بلند فریاد مى کشید تصحیح شد!

آثار فروخته‌شده باقى آثار به فروش رسیده در دومین حراج ملى عبارتند از : تابلو مینیاتور دیگری از محمدعلی زاویه مربوط به سال ۱۳۵۴ نیز ۱۶۰ میلیون تومان چکش خورد. این اثر ۱۴۰-۱۶۰ میلیون تومان برآورد قیمت شده بود. تابلوی مینیاتور حسین بهزاد با قیمت اولیه ۸۰-۱۰۰ میلیون تومان، تابلو نقاشی تبریزی با همین برآورد قیمت و تابلوی نقاشی‌خط صداقت جباری با ۱۳۰-۱۵۰ میلیون تومان قیمت گذاری اولیه هر کدام به مبلغ ۱۳۰ میلیون تومان فروخته شدند. تابلو نقاشی حسین شیخ مربوط به سال ۱۳۴۲ نیز که ۱۲۰-۱۶۰ میلیون تومان برآورد قیمت داشت به قیمت پایه ۱۲۰ میلیون تومان چکش خورد. نقاشی‌خط رضا مافی نیز به قیمت پایه ۱۱۰ میلیون تومان فروخته شد. تابلو نقاشی کیخسرو خروش و کمال الدین بهزاد نیز آثار ۱۰۰ میلیون تومانی این حراج بودند که هر دو اثر به قیمت پایه به فروش رسیدند.

آثار دیگر این حراجی کمتر از ۱۰۰ میلیون تومان قیمت‌گذاری شده بود. نسخه خطی وصال شیرازی با ۸۰-۱۰۰ میلیون تومان برآورد قیمت، ۹۰ میلیون تومان چکش خورد. فرش ابریشم دستباف کار استاد فتحی به قیمت پایه ۸۵ میلیون تومان فروخته شد. قلم زنی روی نقره، کاری ازمحمد حیدری با ۵۰-۷۰ میلیون تومان قیمت گذاری به مبلغ ۸۵ میلیون تومان به فروش رسید. تابلو نقاشی خط جلیل رسولی مربوط به سال ۵۷ به قیمت پایه ۸۰ میلیون تومان و یک قالیچه کار حمید کاظم نیا نیز به رقم پایه ۸۰ میلیون تومان فروش رفت. نقاشی پشت شیشه سیما عظیمی توانست از رقم پایه ۷۰ میلیون تومان عبور کند که به قیمت ۸۰ میلیون تومان فروخته شد. جام مینای نقره کاری از شکرالله صنیع زاده بالاتر از قیمت پایه که ۵۰-۷۰ میلیون تومان بود، رسید و ۷۵ میلیون تومان چکش خورد. تابلو نقاشی حسین قوللرآغاسی مربوط به دهه ۳۰ نیز به قیمت پایه ۸۰ میلیون تومان، تابلو نگارگری محمد آقانجف نگارگر دوره صفویه نیز که قیمت پایه ۶۰-۸۰ میلیون تومان داشت، ۶۵ میلیون تومان فروخته شد. تابلو گل و مرغ سیدرضا فتاحی نیز ۶۰ -۸۰ میلیون تومان قیمت اولیه داشت که ابتدا تا ۶۵ میلیون تومان پیشنهاد خرید داشت اما با انصراف خریدار از این مبلغ دوباره به ۶۰ میلیون تومان به خریدار دیگری فروخته شد. تابلو نقاشی خط نصرالله افجه ای نیز به رقم پایه ۶۰ میلیون تومان چکش خورد. از محمود زنده رودی یک تابلو نقاشی‌خط مربوط به سال جاری ارائه شد که ۲۵-۳۵ میلیون تومان قیمت گذاری شده بود و در نهایت ۶۵ میلیون تومان فروخته شد. یک تابلو نقاشی مربوط به دوره پهلوی اول نیز در این دوره از حراج ملی عرضه شد که نقاش آن نامشخص بود و به قیمت پایه ۶۰ میلیون تومان فروخته شد. تابلو نقاشی قهوه خانه ای اثر عباس بلوکی فر فروش ۶۰ میلیون تومانی داشت. این اثر ۵۰-۷۰ میلیون تومان قیمت گذاری شده بود. تابلو نقاشی محمود اولیا مربوط به دهه ۳۰ به قیمت پایه ۶۰ میلیون تومان فروخته شد. از تبریزی یک نقاشی‌خط دیگر ۵۵ میلیون تومان فروخته شد. نقاشی عین الدین صادق زاده که ۴۵-۶۰ میلیون تومان برآورد قیمت داشت، ۵۵ میلیون تومان فروخته شد.

تابلو نقاشی حسین قوللرآغاسی مربوط به دهه ۳۰ کمی بالاتر از قیمت پایه ۵۵ میلیون تومان چکش خورد. این اثر ۵۰-۷۰ میلیون تومان قیمت گذاری شده بود. احمد فلسفی یک تابلو خوشنویسی در این حراج داشت که ۳۰-۴۰ میلیون تومان قیمت گذاری شده بود و موفق به فروش ۵۵ میلیون تومانی شد. تابلو نگارگری گل و مرغ بهرام مهربان کردستان کمی بالاتر از قیمت پایه ۵۱ میلیون تومان فروخته شد. این تابلو ۵۰-۷۰ میلیون تومان قیمت گذاری شده بود. از محمود زنده رودی یک اثر نقاشی خط دیگر نیز عرضه شد که ۵۰ میلیون تومان چکش خورد. این اثر ۲۰-۲۵ میلیون تومان قیمت گذاری شده بود. نقاشی قهوه خانه ای اثر فتح الله قوللرآغاسی نیز از جمله آثاری بود که به قیمت پایه یعنی ۵۰ میلیون تومان فروش رفت. جام فیروزه کوب اثر علی نیکوبخت از جمله صنایع دستی عرضه شده در این حراج بود که این جام نیز با قیمت پایه که ۵۰ میلیون تومان اعلام شده بود، فروخته شد. اثر نگارگری امیرهوشنگ جزی زاده نیز با ۴۵-۶۰ میلیون تومان قیمت اولیه به مبلغ ۵۰ میلیون تومان فروخته شد. یک تابلو نقاشی موسوم به ابوالحسن نیز به قیمت پایه ۵۰ میلیون تومان فروش رفت. اثر تذهیب محمد نباتی نیز با قیمت پایه ۴۵ میلیون تومانی فروش رفت.

از میرعماد حسنی یک تابلو خوشنویسی مربوط به قرن یازدهم ۴۰ میلیون تومان فروخته شد. این خوشنویی ۴۰-۶۰ میلیون تومان قیمت گذاری شده بود. نقاشی پشت شیشه دیگری مربوط به دوره قاجاریه در این حراج عرضه شد که بسیار بالاتر از قیمت گذاری اولیه که ۱۵-۲۰ میلیون تومان بود، فروخته شد. این اثر ۴۰ میلیون تومان چکش خورد. تابلو نقاشی خط دیگری از عین الدین صادق زاده نیز که ۳۰-۴۰ میلیون تومان برآورد قیمت شده بود، ۳۶ میلیون تومان فروخته شد. از علیرضا عباسی نیز یک اثر خوشنویسی عرضه شد که به قیمت پایه ۴۰ میلیون تومان فروخته شد. از محمد احصایی هنرمند شناخته شده عرصه خوشنویسی و نقاشی خط یک تابلو خوشنویسی به حراج گذاشته شد که ۳۰-۴۰ میلیون تومان قیمت گذاری اولیه داشت و ۳۶ میلیون تومان چکش خورد. تابلو نقاشی ناصر اویسی نیز ۳۶ میلیون تومان فروخته شد. این اثر ۳۰-۴۰ میلیون تومان قیمت گذاری شده بود. تابلو خوشنویسی دیگری به خط وصال شیرازی ۱۸ -۲۲ میلیون تومان قیمت گذاری شده بود که ۳۴ میلیون تومان فروخته شد. از میرعلی هروی یک اثر خوشنویسی مربوط به قرن ۱۰ عرضه شد که ۳۲ میلیون تومان چکش خورد. این اثر ۳۰-۴۰ میلیون تومان برآورد قیمت داشت. اثر نگارگری مجید صادق زاده نیز توانست به قیمت پایه که ۳۰ میلیون تومان بود فروخته شود.

تابلو نقاشی خط دیگری از جلیل رسولی مربوط به سال ۶۰ نیز به قیمت پایه ۳۰ میلیون تومان فروخته شد. تابلو خوشنویسی یدالله کابلی نیز از قیمت پایه ۱۸-۲۲ میلیون تومان گذشت و به قیمت ۳۰ میلیون تومان فروخته شد. تابلو خوشنویسی عبدالرشید دیلمی به قیمت پایه ۳۰ میلیون تومان فروش رفت. تابلو گل و مرغ سلینا پوریا نیز به رقم پایه ۳۰ میلیون تومان فروش رفت. از محسن آقامیری هنرمند نگارگر یک تابلو تذهیب ارائه شد که به قیمت پایه ۲۵ میلیون تومان چکش خورد. تابلو خوشنویسی علی شیرازی که ۱۸-۲۲ میلیون تومان برآورد قیمت داشت، ۲۲ میلیون تومان و یک اثر تذهیب کاری از زینب شاهی نیز که ۲۰ تا ۲۵ میلیون تومان قیمت گذاری شده بود، ۲۰ میلیون فروش رفت. اما نقاشی نوگرای آرش لاهیجی توانست از قیمت پایه ۱۴-۱۸ میلیون تومان عبور کند و به رقم ۲۰ میلیون تومان فروخته شد. تابلو نقاشی خط مهدی فلاح نیز با برآورد قیمت ۱۵-۲۰ میلیون تومان، ۱۹ میلیون تومان و نقاشی نوگرای عبدی اسبقی ۱۷ میلیون فروخته شد. این اثر ۱۵ - ۲۰ میلیون تومان قیمت گذاری شده بود. نقاشی خط علیرضا سعادتمند با قیمت پایه ۱۴-۱۸ میلیون تومان به رقم نهایی ۱۵ میلیون تومان و تابلو خوشنویسی غلامحسین امیرخانی نیز ۱۰-۱۴ میلیون تومان برآورد قیمت داشت که به مبلغ ۱۵ میلیون تومان به فروش رسید. کار تذهیب مریم جملی نیز کمی بالاتر از قیمت پایه به مبلغ ۱۵ میلیون تومان فروخته شد. قلم زنی روی سینی برنجی از دیگر صنایع دستی این حراج بود که به قیمت پایه ۱۴ میلیون تومان فروخته شد.

اثر خوشنویسی حبیب رمضان پور با ۱۲-۱۶ میلیون تومان قیمت گذاری به رقم ۱۴ میلیون تومان و نقاشی خط روح‌الله دلخانی که ۷-۱۰ میلیون تومان قیمت گذاری داشت، به رقم ۱۳ میلیون تومان چکش خورد. تابلو خوشنویسی محمد کاشانی آزاد نیز به مبلغ پایه که ۱۲ میلیون تومان بود، فروخته شد. تابلو خوشنویسی حسین نجفی نیز نخستین اثری بود که به حراج گذاشته شد، این اثر که ۷ - ۱۰ میلیون تومان قیمت‌گذاری شده بود، بالاتر از قیمت پایه ۱۲ میلیون تومان فروش رفت. تابلو خوشنویسی محمدرضا پژند نیز کمی بالاتر از قیمت پایه که ۱۰ میلیون تومان بود، به رقم ۱۱ میلیون تومان و تابلو گل و مرغ مهدی ایرانی نیز به قیمت پایه ۱۰ میلیون تومان رسید و فروش رفت.

ارزان‌ترین اثر این حراج نیز تابلو نقاشی خط مهرداد فلاح بود که به قیمت پایه ۷ میلیون تومان فروخته شد.

نگین حراج روى دست ماند!

مینیاتوری از محمد خزایی ، اثر تخشیب متعلق به محمدرضا توابی، نسخه خطی کتاب دعا اثر وقار شیرازی ،مینیاتور میرزاآقا امامی ، نسخه خطی اثر محمدرحیم نیشابوری ، تذهیب فرید هژوند و در نهایت نسخه خطی صحیفه سجادیه اثر محمدابراهیم قمى آثاری بودند که در این حراج خریداری برای آنها پیدا نشد. مهم‎ترین این آثار البته مینیاتوری اثر میرزا آقا امامی است که با تکنیک سوخت چرم و در دوره قاجار خلق شده است، اثرى که آتیلا پسیانی آن را نگین حراج ملی نامید و در کمال ناباوری‎اش هرچه تلاش کرد نتوانست کسی را راضی کند تا برای خرید آن دست بالا ببرد.

انتهای پیام/