به گزارش هنرآنلاین به نقل از ایسنا، در این مراسم سینماگرانی چون ابراهیم مختاری، کمال تبریزی، مسعود کرامتی، احمد امینی، فرشته طائرپور، احمد طالبی‌نژاد، عباس یاری، فریبا کامران، محمدرضا سکوت و فرهاد توحیدی درباره این فیلمساز فقید صحبت کردند.
در بخش انتهایی مراسم که پیکر ایرج کریمی فیلمساز و منتقد به حیاط خانه سینما رسید، مادرش بر پیکرش گریست و دخترش در سخنانی کوتاه از حاضران تشکر کرد. سپس هنرمندان پیکر این هنرمند را به سمت قطعه هنرمندان برای خاکسپاری در کنار پرتو مهتدی مترجم و منتقد سینما بدرقه کردند.
یکی از سخنرانی‌های مهم مراسم تشییع ایرج کریمی به بخشی مربوط می‌شد که کامران ملکی یکی از اعضاء هیئت مدیره خانه سینما که اجرای برنامه را برعهده داشت، از فرهاد توحیدی دعوت کرد که او در سخنانی خطاب به مسوولان شهرداری از ظرفیت پر قطعه هنرمندان گلایه کرد.
فرهاد توحیدی فیلمنامه‌نویس و رئیس پیشین هیئت مدیره خانه سینما در سخنانی با خطاب قرار دادن اعضای شورای شهر و شهرداری تهران گفت: آقای قالیباف! آقای مسجدجامعی و اعضای محترم شورای شهر، هنرمندان زینت‌المجالس نیستند و فقط به درد نشستن در ردیف اول مراسم‌ها و گرفتن عکس یادگاری نمی‌خورند. آن‌ها محترم‌اند. شرم‌آور است که برای تدفین هنرمندان در قطعه‌ای که ظرفیتش تمام شده است، خانواده‌های آن‌ها با مشکل مواجه‌اند.
او ادامه داد: آقای قالیباف، ما قطعه هنرمندان دیگری لازم داریم چون همه مثل برگ خزان دارند می‌روند. این فیلمنامه‌نویس در بخش پایانی سخنانش با اشاره به درگذشت ایرج کریمی گفت: همه ما در صف گرفتن "یک بوس کوچولو" هستیم. ایرج بوسش را گرفت و رفت. درمورد ایرج بد نیست بدانیم او درست در مقطعی که نوشتن و مطالبه از دولتمردان نه مُد بود و نه عاقلانه شمرده می‌شد، در مطلبی شجاعانه که در مجله فیلم چاپ شد، مهندس میرسلیم (از مسئولان سینمایی) و رؤیای مهندسی فرهنگی او را به نقد کشید.
ابراهیم مختاری رئیس هیئت مدیره خانه سینما هم در سخنانی کوتاه، با ستایش از نقدها و نوشته‌های سینمایی زنده یاد ایرج کریمی، او را منتقدی منصف و اخلاقگرا توصیف کرد و در گذشت او را به جامعه سینمایی کشور تسلیت گفت.
کمال تبریزی فیلمساز و رئیس کانون کارگردانان هم در سخنانی گفت: آسمان هنر ایران ستاره‌ای را از دست داد که متفاوت بود؛ هم در فیلمسازی و هم در نوشتن نقد. شخصیت، رفتار، آرامش و وقار او در برخورد اول به چشم می‌آمد و ما کسی را از دست دادیم که حضور و تاثیراتش بر ما همیشه محسوس بود. ما این روزها بخش مهمی از هنرمندان را از دست می‌دهیم و این مسیری است که همه ما طی خواهیم کرد.
در مراسم تشییع ایرج کریمی، مسعود کرامتی بازیگر و کارگردان که با او همکاری داشته است نیز گفت: جذاب‌ترین خاطرات من از سینما مربوط به دوره‌ای است که با او در فیلم "باغ‌های کندلوس" همکاری داشتم. ایرج کریمی فردی دوست داشتنی، مهربان و خنده رو و با تأکید می‌گویم که "باسواد" بود.
محمدرضا سکوت که در فیلمبرداری "چند تار مو" و "باغ‌های کندلوس" با ایرج کریمی همکاری داشته است، در سخنانی گفت: همیشه حسرت می‌خورم که ای‌کاش فیلم "از کنار هم می‌گذریم" را هم من فیلمبرداری کرده بودم؛ ایرج کریمی همیشه مرگ را به زیباترین شکل ممکن در فیلم‌هایش تصویر می‌کرد. نمی‌دانم چرا این اواخر کمتر به فکر و یاد هم بودیم.
هوشنگ گلمکانی منتقد و سردبیر ماهنامه "فیلم" و از دوستان و همکاران این کارگردان فقید در سخنانی گفت: در فیلم‌ها دیده‌ایم که وقتی شخصی ضربه می‌خورد، ابتدا متوجه نمی‌شود، اما بعد از چند لحظه تازه می‌فهمد چه اتفاقی افتاده است؛ همه کسانی که اینجا هستند، حالا در بهت و ناباوری هستند و نمی‌دانند با آوار این واقعیت چه کنند! ایرج خود اهل آمدن به این مراسم‌ها نبود اما آنقدر زنده و نزدیک است که فکر می‌کنم ممکن است همین حالا سروکله‌اش پیدا شود.
احمد امینی کارگردان و منتقد نیز با اشاره به صحبت‌های هوشنگ گلمکانی اظهار کرد: آقای گلمکانی که الان برای ایرج گریه می‌کند، یکسال بود که با او قهر بود؛ باید بگویم این حرف کلیشه‌ای که طول عمر آدم‌ها مهم نیست و مهم کیفیت آن است، دقیقا‌ً درمورد ایرج کریمی صدق می‌کند. او فردی استثنایی بود و کسانی که با او نزدیک بودند و کار کردند و یا حتی از او بدشان می‌آمد می‌دانند که او اگر کار می‌کرد برای کسب درآمد نبود. او عاشق کار فرهنگی بود و دنیای سینما و فرهنگ وهنر این کشور بعد از او چیزی کم خواهد داشت.
در ادامه‌ی این مراسم فرشته طائرپور تهیه‌کننده سینما با تأسف فراوان نسبت به درگذشت ایرج کریمی در سخنانی گفت: کار دشواری است که آدم فیلمساز و نویسنده و منتقد باشد، اما خودش هرگز دیده نشود و فقط کارش دیده شود. او آدم رسانه‌ای نبود؛ اخلاقی زندگی کرد و خودش این شیوه را انتخاب کرده بود. او تصریح کرد: ایرج کریمی در نوشته‌هایش همواره دقت و انصاف را رعایت می‌کرد و در زندگی او نقطه‌ای برای پیشمانی نیست، اما در زندگی ما که باید در این روزهای آخر کنار او می‌بودیم، جای پشیمانی هست.
احمد طالبی‌نژاد، منتقد و دوست قدیمی ایرج کریمی نیز در سخنانی گفت: اگر بشود برای واژه "عشق فیلم" مصداقی واقعی پیدا کرد، او ایرج کریمی است. او سینما نخوانده بود و تحصیل کرده مهندسی شیمی بود ولی بواسطه عشقش به سینما، بعد از فارغ التحصیلی مدرکش را کنار گذاشت و وارد سینما شد. درحالی که می‌توانست مثل دیگر همکلاسی‌ها و هم دوره‌هایش زندگی بسامانی داشته باشد اما هیچ وقت دنبال پول نبود.
عباس یاری منتقد و از دوستان و همکاران ایرج کریمی هم گفت: شاید چند تا از آخرین تلفن‌هایی که ایرج از بیمارستان زد به سلامتی من مربوط بود. او از بیمارستان زنگ می‌زد و برای من وقت دکتر می‌گرفت؛ شاید باورکردنی نباشد که او فردی تا این حد مهربان و احساساتی بود. وقتی او برای من وقت دکتر می‌گرفت، به این معنی است که خودش بیماری‌اش را باور نداشت و بسیار مقاوم بود.
فریبا کامران بازیگر فیلم "باغ‌های کندلوس" در حالی که از شدت ناراحتی به سختی حرف می‌زد با بغض فراوان گفت: در فیلم "باغ‌های کندلوس" دیالوگی هست که می‌گوید: "از طرز زندگی کردنت خوشم نیومد اما به مردنت حسودیم میشه..." اما من می‌گویم برعکس، از طرز مردنت خوشم نیامد؛ چطور توانستی آنقدر راحت مثل شخصیت‌های فیلم‌هایت بمیری... تویی که در فیلم‌هایت همیشه با مرگ شوخی می‌کردی! می‌دانم در دنیایی که مثل "باغ‌های کندلوس" است، همدیگر را خواهیم دید و آنجا دیگر "از کنار هم نمی‌گذریم".
در مراسم تشییع این هنرمند سینماگرانی چون بهمن فرمان‌آرا، فرزاد مؤتمن، جواد طوسی، حبیب رضایی، شادمهر راستین، مانی حقیقی، جعفر پناهی، مازیار میری، منوچهر شاهسواری، همایون اسعدیان، کامبوزیا پرتوی، فرشته صدرعرفایی و... حضور داشتند. علیرضا تابش مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی نیز از مدیران حاضر در برنامه بود.