سرویس تئاتر هنرآنلاین : نمایش "بر پهنه دریا" برداشتی آزاد از اثر مرژوک به کارگردانی شهرام مسعودی جمعه ششم شهریور ماه در دو نوبت ۱۸ و ۲۰ در بخش میهمان هفدهمین جشنواره نمایش های آیینی و سنتی از تهران در تالار چهارسو مجموعه تئاتر شهر اجرا شد.
این نمایش بازخوانی نمایشنامه "بر پهنه دریای" اسلاومیر مروژک بود که به گیر افتادن سه نفر بر روی یک قایق می پردازد. آنها از گرسنگی تصمیم می‌گیرند یکی از خودشان را انتخاب کنند و بخورند که در نهایت کوچک‌ترین فرد به زور انتخاب می‌شود.
کل اجرا روی یک سکوی چوبی که در مرکز صحنه قرار داده شده بود اجرا می‌شد و شکل طراحی سکو و صندوقچه‌ای که روی آن قرار داشت با طراحی سکوی رو حوضی یکسان بود.
اجرا نیز در شیوه نمایش تخت حوضی بازنویسی شده بود و به بررسی مسایل روز ایران می‌پرداخت. متن نیز به صورت شعر خوانی‌های شادی آور بازنویسی شده بود و داستان به جای شخصیت‌های "بزرگتر، وسطی و کوچکتر" در نمایش اصلی، حول "میرزا، مرد عرب و الماس" می‌گشت. حضور زوج هنری سیاه‌بازی ایران علی فتحعلی و داوود داداشی در این نمایش مهمترین ویژگی آن بود.
گفتنی است این نمایش با استقبال بسیار خوب مخاطبان هفدهمین جشنواره نمایش های آیینی و سنتی همراه بود به طوری که عده‌ای از تماشاگران به دلیل پر شدن جایگاه تماشاگران، روی زمین نشسته بودند و نمایش را تماشا می کردند.
بازسازی برهه‌های زندگی یک نوازنده در "مجلس شبیه‌خوانی قتل در خیابان امیریه "
تالار سایه نیز در سومین روز از اجراهای صحنه‌ای هفدهمین جشنواره نمایش‌های آیینی و سنتی، با اجرای نمایش "مجلس شبیه‌خوانی قتل در خیابان امیریه" نوشته محمود خسروپرست به کارگردانی شیرین کاشفی در دو نوبت ۱۷ و ۱۹ میزبان تماشاگران بود.
نمایش درباره قتل یک نوازنده است که در ابتدا مریدان و دوستان او نظرات متفاوتی درباره مرگ او دارند و با بازسازی‌های متفاوت از برهه‌های مختلف از زندگی او متوجه می‌شویم که آن آهنگساز به قتل رسیده و این مریدان در قتل او دست داشته اند.
نمایش به صورت ساکن و دیالوگ محور اجرا می‌شد و اگر چه نویسنده سعی کرده بود با آهنگین کردن گفت‌وگوی شخصیت‌ها اثری زیبا بیافریند اما این امر باعث گنگی و نامفهومی داستان شده بود.
نمایش به صورت سه سویه اجرا می‌شد و با هر بار بازسازی، پارچه‌ای که به انتهای صحنه بسته شده بازتر می‌شد که همراه با آن قسمت‌هایی از داستان روشن می‌شد.
همچنین در این نمایش از تکنیک‌های نمایش‌های قهوه‌خانه‌ای و نقالی استفاده شده بود و برعکس اسم آن که مجلس است از شبیه خوانی کمتر استفاده شده بود.
انتهای پیام/