سرویس تجسمی هنرآنلاین: بیاتا رستاس مجسمه‎ساز مجارستانی حاضر در نخستین سمپوزیوم مجسمه کیش در گفت‎وگو با خبرنگار هنرآنلاین درباره این سمپوزیوم گفت: از بودن در این سمپوزیوم بسیار غافلگیر شده‌ام چون امکانات بسیار گسترده‎ای در اینجا برای برگزاری سمپوزیوم ایجاد شده است و همه چیز بسیار حرفه‌‏ای است؛ به ویژه گروه جابه‎جایی آثار که در انتقال مجسمه‏‌ها بسیار خوب عمل می‌‎کنند.

وی با بیان اینکه از رسیدن به روزهای پایانی سمپوزیوم ناراحت است افزود: اثری که من برای اینجا انتخاب کرده‎ام "جدایی ناپذیر" نام دارد. این اثر یک فیگور انسانی بسیار انتزاعی است که گویی به سنگ بسته شده و درباره ارتباط میان آدم‎هاست؛ آدم‎هایی که از نظر فیزیکی از هم دور هستند اما در حقیقت بسیار به هم نزدیک‎اند.

این هنرمند مجار درباره کار در سمپوزیوم اظهار کرد: شاید مهم‎‌ترین نکته کار در سمپوزیوم آن باشد که هنرمندان در اینجا در حضور عموم مردم کار می‌‏کنند و البته این امکان را دارند که ساختن آثاری با ابعاد بزرگ را تجربه کنند.

هنرمندان خواهان ارائه بهترین اثر خود در سمپوزیوم هستند

همچنین پتر پترُو مجسمه‌ساز اهل بلغارستان نیز درباره سمپوزیوم کیش به هنرآنلاین گفت: این دومین بار است که در سمپوزیومی در ایران شرکت می‌‏کنم. سمپوزیوم قبلی که در آن شرکت داشتم به چوب اختصاص داشت و به شکل غیر رقابتی برگزار می‌‏شد. با آنکه همه چیز در کیش عالی است اما من آن شکل غیر رقابتی برگزاری سمپوزیوم را ترجیح می‌‏دهم زیرا هنرمندان در اینجا به خاطر پول بیشتر کار نمی‌‎کنند و همه آن‌ها خواهان ارائه بهترین اثر خود هستند. از سوی دیگر کار هنرمندان قابل داروی نیست و به نظرم همان داوری ابتدایی که در مورد طرح‎‌ها انجام دادند کافی است.

وی جنبه اجتماعی سمپوزیوم را یکی از ویژگی‌های خاص این شکل از رویدادهای هنری دانست و درباره اثری که در حال ساخت آن است اظهار کرد: طرحی که من برای این سمپوزیوم انتخاب کرده‎ام "مسکن" نام دارد و دو دوک نخ‌ریسی را نشان می‌‎دهد که مانند دو حرف H بر هم عمود شده‎اند.

سمپوزیوم یک رویداد هنری اجتماعی است

میگل ایسلا هنرمند دیگری که از کشور اسپانیا در این سمپوزیوم شرکت کرده است نیز درباره این رویداد هنری به خبرنگار هنرآنلاین گفت: کیش جزیره بسیار زیبایی است و دریای آن رنگ آبی عجیبی دارد به همین دلیل کار کردن در این فضای طبیعی برای همه ما تجربه‎ای عالی است.

وی همچنین با بیان اینکه سنگ تروارتن ماده سختی برای ساختن مجسمه است افزود: بار برداشتن از سنگ‎های سخت بسیار آسان است زیرا با هربار زدن چکش شما مقدار بسیار زیادی از سنگ را بر می‌‏دارید اما این موضوع در باره سنگ‏های نرم برعکس است و به همین دلیل هنرمندان باید زمان زیادی را صرف کار روی آن‌ها کند به ویژه درمورد کار من که خط‎های بسیار دقیقی روی آن وجود دارد و ایجاد این خط‎‌ها روی سنگی مانند تراورتن که حفره‎های زیادی روی آن وجود دارد دشوار است.

این هنرمند اهل اسپانیا درباره این اثر افزود: پیش از این در سمپوزیومی در چین حضور داشتم که آن هم در یک جزیره برگزار می‌‏شد و به همین دلیل در این مدت بسیار روی موضوع دریا کار کرده‎ام. در این اثر تلاش کرده‏‌ام روحی که در هر موج دریا وجود دارد را نشان دهم، فضاهای خالی در این مجسمه این امکان را به مخاطب می‌‏دهد که آن‎‌ها را با هرچیزی در خیال خود پر کند‌‌؛ همان طور که صدف‎های کنار دریا با وجود آنکه دیگر موجود زنده‎ای درون خود ندارند هنوز روحی از دریا را با خود به همراه دارند.

ایسلا درباره ویژگی‎های سمپوزیوم‎های هنری نیز اظهار کرد: سمپوزیوم یک رویداد هنری اجتماعی است؛ در بعضی سمپوزویم‎‌ها شیوه خاصی برای کار وجود دارد آن‌ها به جای انتخاب آثار تنها هنرمندان را انتخاب می‌کنند و به آن‌ها این امکان را می‌‏دهند که یکی دو هفته در محلی که سمپوزیوم برگزار می‌شود حضور داشته و با مردم صحبت کنند و بر اساس برداشت‎‌هایشان اثری را در آن سمپوزیوم طراحی کرده و بسازند. این طرح به نظرم بسیار جالب توجه است و موجب می‌‏شود هنرمند حضور خلاقانه‎تری در سمپوزیوم داشته باشد.

انتهای پیام/