سرویس موسیقی هنرآنلاین : رستاکی‌ها به سنت کنسرت‌های پیشین خود با رنگین‌کمانی از موسیقی محلی اقوام ایران که گزیده‌ای از سه آلبوم منتشرشده این گروه به نام‌های "سرنای نوروز"، "همه اقوام من" و "رنگواره‌های کهن" بود به دیدار دوستداران خود رفتند.

قطعه بندری "هله مالی" از دیار جنوب، که با هنرنمایی نوازنده نی‌انبان بر صحنه آغاز شد، افتتاح‌کننده کنسرت شب یک‌شنبه بود. این قطعه در ادامه به خیام‌خوانی متصل شد که یکی از شاخه‌های موسیقی جنوب کشور است.

موسیقی شادمانه و پرضرب جنوبی که رستاکی‌ها آن را با ضرباهنگ بدن و چهره‌های خندان، با شور و حالی مضاعف اجرا کردند، خون گرمی به رگ‌های تالار وحدت تزریق کردند و مخاطبان را از همان نخستین دقایق با خود همسفر این سیاحت آهنگین کرد.

ورود صفرعلی رمضانی گیله‌مرد کمانچه‌نواز و یار قدیمی گروه رستاک بر صحنه به تماشاگران اعلام کرد که باید منتظر اجرای ترانه پرطرفدار "رعنا" از دیار سبز گیلان باشند.

رمضانی ابتدا پیشینه‌ای از این ترانه و داستان عشق رعنا و هادی را برای حاضران تعریف کرد، سپس همراه با نواختن کمانچه، آواز اندوهناک مقدمه ترانه را به صورت سولو اجرا کرد. سپس ترانه شاد "رعنا" با ضرب تند سازهای کوبه‌ای و ملودیک و فریاد شوق مخاطبان آغاز شد.

قطعه کردی "سنجانه"، ترانه شیرازی "واسونک" (جنگ و جنگ ساز میاد) و ترانه بندری "یار بالا" از دیگر قطعات اجراشده در کنسرت رستاک بودند.

گروه رستاک در اجرای جشنواره یک میهمان ویژه هم داشت. میهمانی که به او لقب "مادر لالایی‌های ایران‌زمین" را داده‌اند. او از مفاخر فرهنگی عشایر ایران و بانوی فرهنگی ترک‌زبانان جهان است. بانو پروین بهمنی موسیقی‌دان و پژوهشگر موسیقی قشقایی و سرپرست و خواننده گروه حاوا که به گفته فرزاد مرادی خواننده گروه رستاک در موسیقی قشقایی مهربانانه به رستاک کمک کرد. قطعه بعدی کنسرت ترانه زیبای "بارو بارون" بود که با صدای شورانگیز سرنا راه به دل حاضران باز میکرد. این آهنگ به بانو بهمنی تقدیم شد.

خوشامدگویی به زبان مازندرانی پیش‌درآمدی بود بر بخش مازندرانی شب رستاک. بخشی که با نوای محزون تکنوازی لله‌وا (نی مازندرانی) آغاز شد، با ترانه‌های قدیمی و عاشقانه "کره ماشو" و "لاره لاره" به اوج رسید و با اجرای تشت‌زنی، از سنت‌های کهن آیین های شادمانی و جشن‌های مردم خطه طبرستان، به انتها رسید.

سرانجام شب رستاکی ها با اجرای ترانه آذری "گزل" با هنرنمایی نوازندگان مهمان وحید اسداللهی (نوازنده نقاره) و فرزندش محمد (نوازنده آکاردئون) خاتمه یافت.

نکته قابل ذکر درباره اجرای گروه رستاک در جشنواره موسیقی فجر این است که کنسرت این گروه کامل و کم‌نقص و مثل همیشه شاد و پرانرژی به صحنه رفت، اما چیزی نبود جر تکرار همه کنسرت‌های پیشین. ای کاش گروه‌هایی شرکت کننده در جشنواره به احترام نام جشنواره فجر هم که شده حداقل یک قطعه جدید برای اجرا در جشنواره آماده کنند، ولو در بخش رقابتی حضور نداشته باشند.

انتهای پیام

عاطفه بزرگ نیا