سرویس تجسمی هنرآنلاین: گالری‌های تهران آخرهفته‌ای که گذشت میزبان نمایشگاه‌های تازه شدند. از این میان افتتاح ۷ نمایشگاه را باهم مرور می‌کنیم.


باد، نور، آب، شب و روز

۱۸ اثر از ۹ نقاش جوان دیوارهای گالری ایده پارسی را آراسته بودند. این نمایش که از جمعه ۲۴ بهمن آغاز شده تا ۲۹ بهمن میزبان بینندگان خواهد بود.

هنرمندان این نمایشگاه به تصویر کشیدن صدای عوامل طبیعی مانند باد، نور، آب، شب و روز را موضوع کار خویش قرار داده‌اند و هر کدام با برداشتی شخصی از این موضوع به خلق آثار خود پرداخته‌اند. در بخشی از استیتمنت این نمایشگاه اینگونه آورده شده است:" انعکاس عوامل طبیعت همچون روز و شب، نور، آب، باد و باران در پهنای طبیعت درونی خویشتن و به تصویر کشیدن صدای آن لحظه، یعنی هنگام تلاقی روح آدمی با این عناصر که فرد غالبا سکوت اختیار کرده و پرسه زنان در دنیای ایجاد شدهٔ آنی در حال جستجو و کنکاش خودش است."

این موضوع هنرمندان را بر آن داشته تا با به صدا در آوردن این سکوت به خلق آثار خود بپردازند. با مشاهده این مجموعه آثار می‌توان پی برد که هر کدام با زبان کاملا مجزا وفردی اما همه در یک راستا سعی در ایجاد این مجموعه داشته‌اند. برخی این هم قرینی را در کوچه پس کوچه‌های سال‌ها پیش، برخی در اندرونی‌ها و‌گاه برخی در بیرونی همین خانه‌های قدیمی دیده‌اند و البته بعضی نیز با برداشتن حصار‌های مادی و یکی شدن با عوامل جوی این اصوات را به تصویر کشیده‌اند.

ستاره تاجیک یکی از هنرمندان حاضر در نمایشگاه می‌گوید:" خواستیم فضاهایی را به نمایش بگذاریم که قابل لمس نیستند و دیدن و کشیدنش متفاوت هست. ما همه استاد مشترکی به نام شهرزاد چراغی داریم و ساکن کرج هستیم. کار‌ها به جز دو اثر اکرلیک روی بوم هست و دو اثر باقیمانده از تکنیک رنگ روغن استفاده شده است."

مجتبی ملک‌زاده و هنرجویان

استاد مجتبی ملک‌زاده یکی از استادان بر‌تر خط شکستهٔ معاصر است و گلچینی از بهترین شاگردانش را در نمایشگاهی به نام جمع مشتاقان گرد هم آورده است. مذکور روزگار، میثم سلطانی، فردین ولی‌زاده، حافظ رنجبر، رضا ظرفیان، پیمان پارس مهر و رضا امینی ۷ هنرمندی هستند که در قالب یک نمایشگاه گروهی آثار خط شکسته خود را در گالری ترانه باران عرضه کرده‌اند. این گالری که معمولا افتتاحیه‌های بسیار شلوغی دارد میزبان بزرگان خط شکسته بود و با حضور استاد ملک‌زاده همراه بود. این استاد پیشکسوت در کارت نمایشگاه در عین لطف و مهر، هشدارهایی درباره سنت و تجدد در خط شکسته نوشته است: فهم سنت اساس و اسباب نواندیشی و تبع آن نوگرایی است و نقد سنت، دوام نوزایی‌اش.

نو اندیشی به تنفس می‌ماند به یک میزان وابستهٔ دم و بازدم است و خلافش اختلالی بد صدا و آزاردهنده. این اختلال در ساحت هنر به ختم تلخ کارنامه هنرمند منتهی می‌شود. گاهی به رغم نیم قرن حضور حتا.

در عین هشدار به نوگرایی خام دستانه به سنت گرایان صرف هم نیم نگاهی می‌کند و آن را سترون شده می‌داند. ملک‌زاده درباره این گروه می‌گوید: خوشنویسی به دلیل دیرینه سالی‌اش ف ظاهر تغییر ناپذیری یافته و همین خصیصه بسیاری را به وهن افکنده که با هر تغییر ظاهری در سطح و فرم جعل خلاقیت کنند و ساده انگارانه تاریخ را منت دار خویش. آنان که با خود قرار ندارند کارمندان هنر باشند و هنرمندان مدیران هنر، شایسته آنکه تحلیل ناسره‌های کارنامه هنری خود را پیشه سازند و از شناخت سره‌های سلف تاریخ خود، ریشه.

خط شکسته ظرفیت زیادی دارد و گروه جمع مشتاقان در عین پختگی، در آغاز راه هستند. باشد که از پریشانی دور باشند. شکسته‌های گروه جمع پریشان تا ۴ اسفند میزبان علاقه مندان این خط است.

دچار

نقاشی‌های سیروان کنعانی در مجموعه "دچار"که در گالری والی به نمایش درآمده آمیزهٔ عجیبی هستند از روحیاتی رمانتیک، حسی اکسپر‌سیو، نگاهی سمبولیک، گرایشی آبستراکت و علاقه‌ای گرافیکی برای روایتگریِ کودکانه، با گوشه نگاهی ترانسپارانت وپیکاسویی.

دفورماسیون گاهی اوقات به بیانی ترانسپارانت عدول می‌کند. وسوسه‌ای کوبیستی در کار است و می‌توان از ضربآهنگ قلم‌هایش ورود به آن حیطه را در آینده حدس زد. اما اکنون هنوز تعهدی دانشجویی اندرزهای یوهانس ایتن و داستان کنتراست‌ها و رنگ‌های مکمل، پروژه جدی آفرینش هنری را با رعایت فرامین کلیشه‌ای مبانی رنگ به کار می‌گیرد. همین امر پیش بینی دورخیز وی را به گستره دوبعدی هنر ناب دشوار می‌نماید اگرچه وجوه آبستراکت تمامی عناصر به کار رفته در آثارش، توان او را در معماری پرده و آشنایی واضح و بی‌پرده با خاصیت ناب مبادی تصویر به خوبی نشان می‌دهد و حتی وسوسه‌ای منضبط و سر به راه را در این زمینه می‌توان کشف نمود.

کمپوزیسیون تا حد زیادی حسابگرانه، حساسیت ریزبینانه رنگی، پالت تمیز و غنی، کنترل مدبرانه اجرای رنگ، حفظ ماهیت سطوح اصلی در حین پردازش جلوه‌های بصری بر روی آن‌ها. تأکیدی ریاضی گونه بر ذات خط در میان پارازیت‌های پرتنش رنگی، استفاده از اِلمان‌های پرانرژی در قالب نقاط، سطوح، و تکسچرهای مناسب برای آراستن هنرمندانهٔ اثر هنری، دفُرماسیون مبتنی بر شناخت و به کارگیری معقول رنگ و فرم و خط و بافت در جاهایی از تابلو که موضوع اصلی بر آن متمرکز نیست. حفظ یکپارچگی پرده در فضای متناقض عناصر متنازع. شناخت دیالکتیک جدل و کنترل تنوع برونگرای جلوه‌های بصری. هدایت موسیقی گسترش چیز‌ها برمساحت تصویر.

موسیقی آب و رنگ

موسیقی آب و رنگ نام آخرین نمایشگاه آثار سحر عمویی است. این هنرمند جوان که با تکنیک آبرنگ آثارش را به نمایش گذاشته از سال ۷۴ آموختن نقاشی را نزد محمد رضا اتشزاد آغاز کرده است و دوبار هم در گالری این هنرمند پیشکسوت یعنی گالری آتشزاد نمایش‌هایی داشته است. ۳۲ اثر حاضر در نمایشگاه بیشتر درباره ادوات موسیقی کار شده و تعدادی هم به منظره و طبیعت می‌پردازد. عمویی که سال قبل هم در این گالری نمایشگاه داشته می‌گوید تا به حال ۷ بار آثارش را به نمایش گذاشته و مدت ۵ سالی هست که تدریس می‌کند. این نمایشگاه تا ۲۹ بهمن در گالری ژیوار برپاست.

هارمونی پرتره

گالری پیمان در میرداماد آخرین آثار علیرضا ناصحی را به دیوارهای گالری آویخته است. این هنرمند که در سال جاری هم نمایشگاهی با عنوان دو روی سکه در همین گالری داشت این بار کارهای فیگوراتیو خود را با نام هارمونی پرتره‌ها به نمایش گذاشته است.

این هنرمند ۴۳ ساله در حالی چهارمین نمایشگاه خود را بر پا می‌کند که در دفعات قبل بیشتر از ترکیب مواد و بافت استفاده کرده اما این بار با رنگ روغن چهره‌هایی را روی بوم آفریده است. ناصحی که یا کارهای متفاوت سکه به احیای سکه‌های تاریخی پرداخته بود این بار ۱۶ پرتره را برای نمایش ارائه داده و این نمایش بدون حضور او برگزار شد.

او که در سال ۶۹ فعالیت هنری خود را آغاز کرده است نقاشی و مجسمه را با استادان مختلف آموخته و سپس در سال ۷۵ اولین نمایشگاه خود را تجربه کرده است.نمایش آثار ناصحی تا ۳۰ بهمن ادامه دارد.

آب و آیینه

"آب و آیینه"عکس‌هایی در ابعاد ۱۰۰×۱۷۰ سانتی‌م‌تر از محمد امین دانشور است که در گالری شماره ۶ در معرض دید علاقه‌مندان قرار داده است. این عکس‌ها حاصل سفراو به ارمنستان و عکاسی از یکی از توریستی‌ترین میدان‌های این کشور است.

مجموعه حاضر تلاشی است برای ممزوج کردن نور و شور. بارقه‌ای از تبدیل موضوعات ساده پیرامونمان به فرم‌هایی که تماشایش شاید حس بصری خوبی در مخاطب ایجاد کند.

این مجموعه حاصل چهار سفر عکاس به ارمنستان است؛ سرزمینی که با موسیقی و حرکت و نظم پیوند دیرینه‌ای دارد. در این سفر‌ها سعی کردم به فرم‌های مورد علاقه‌ام در عکاسی و همچنین به فضای آبستره نزدیک شوم و از دل ثبت‌هایی دیجیتال، احساس بوم و رنگ و تاش را زنده کنم، و این تازه شروع قصه است.

برای عکاسی این مجموعه، چهار سال زمان صرف شده است. عکس‌ها به فضای آبستره نزدیک هستند و نگاه غیرمتعارفی به سوژه دارند. این عکس‌ها بسیار ساده‌اند، ولی هنرمند نگاه معمولی به آن‌ها نداشته‌ و به نوعی سعی کرده‌ که در آن‌ها مرز بین عکس، نقاشی و موسیقی را از میان بردارد و آن‌ها را در یکدیگر ادغام کند.

آسمان آبی

کلاژهای مروارید ک در گالری اعتماد ۲؛ ارائه‌ای از نما و ویژگی‌های خاص شهر تهران، یک نوع پانورامای فشرده از شهری بدون آسمان و با حجمی انبوه از ساختمان است.

آثار این هنرمند علاوه بر پرداختن به دیوار‌ها و تابلوهای ارتباطی که بار انتقال پیام‌های تبلیغاتی، آموزشی، ایدئولوژیک و زیباسازی شهر را به عهده دارند، دنیای بچه‌ها را با دیوارهای رنگارنگ مهد کودک‌ها و خاطرهٔ تهران قدیم را یادآوری می‌کنند.

تصاویری که او ساخته هر یک به نوبه خود دارای خصوصیات و نقشی هستند که‌گاه تعلیم دهنده و اجتماعی‌گاه طنزآلود و گاهی نوستالژیک هستند و ترکیب عجیبی را بوجود آورده‌اند که پر از تضاد و نمایانگر پیچیدگی جامعه ما هستند.

این اجرا یادآور یک تصویر ذهنی غیر حقیقی است که در اثر گذشت زمان و تکرار، درذهن همگان حک شده است.

انتهای پیام/