سرویس فرهنگ و ادبیات هنرآنلاین: "دشمنان؛ یک داستان عاشقانه" یکی از کارهای مهم سینگر است. این کتاب فروش بسیار زیادی در آن سوی دنیا داشته و بعدتر هم فیلمی هم بر این اساس ساخته شد؛ فیلمی پربیینده که استقبال خوبی هم از آن شد...احمد پوری مترجم این کتاب با اشاره به اینکه باشویس این رمان را به این نیت ننوشته که ظلم نازی‌ها را نشان بدهد، گفت: او از زاویه دیگری به این جنگ نگاه کرده است. باشویس چهار -پنج شخصیت را انتخاب کرده بدون اینکه به صورت کلیشه‌ای صحبت از ظلم و گرسنگی و ... بکند.

پوری توضیح داد: شما در این کتاب واکنش‌های شخصیت‌ها را می‌بینید و در لابه‌لای این واکنش‌ها متوجه می‌شوید که این کاراکترها چه جهنمی را پشت سر گذاشتند. اینجاست که به عظمت فاجعه جنگ جهانی دوم و نازی‌ها پی می‌برید بدون که نویسنده مستقیم از نازیسم حرف زده باشد. تمام شخصیت‌های این داستان قربانیان زنده‌ای هستند که با خودشان بار سنگینی از فاجعه را به دوش می‌کشند.

پوری گفت: هنرمند آنتن هوشیار خرد جمعی است. هنرمند وقتی دارد چیزی را توصیف می‌کند لزوما خودش در آن چیز تجربه دست اول ندارد. آن را با توجه به حساسیت هنری خودش زندگی کرده. مثلا تابلوی گوئرنیکا پابلو پیکاسو را در نظر بگیرید. او در آن جبهه نبوده اما گوئرنیکایی کشیده که همه ما را متاثر می‌کند. آن تابلو تلخی جنگ را به خوبی انتقال می‌دهد. پوری با این مقدمه گفت: باشویس هم اگر چنین نوشته لزوما خودش در آن جنگ نبوده و به طور دست اول آن جنگ را تجربه نکرده است اما حسی که او کرده خیلی بالاتر از حس آدم‌های معمولی است. نرودا می‌گفت "بسیار آدم‌ها را زیستم" باشویس هم چنین کرده یعنی زندگی‌های مختلفی را در این کتاب زیسته است.

پوری با اشاره به شخصیت اصلی داستان -هرمان- گفت: یکسری معیارهای رایج اخلاقی برای هرمان ارزشش را از دست داده. به دلیلی که هرمان جنگ را دیده است. دیده که همان آدم‌هایی که از اخلاق حرف می‌زدند یا در تمدن و جامعه نمونه‌ای مثل آلمان زندگی می‌کردند چه هیولاهایی هستند.

او ادامه داد: می‌توان گفت بسیاری از اندیشه‌های پس از جنگ دوم جهانی به صورت رقیق‌تر چنین بوده است. نسل بیت در آمریکا، هیپی‌ها، نسل جوانان خشمگین انگلیس و... همه به نوعی نهیلیسم می‌رسند و به همه چیز شک می‌کنند.

گفت و گوی تفصیلی هنرآنلاین با احمد پوری در هفته جاری منتشر خواهد شد...

انتهای پیام/