سرویس تجسمی هنرآنلاین : هنرتجسمی ایران احتیاج به تألیف دارد. برای تبیین جریان‌های هنری و شناسایی هنرمندان تأثیرگذار در طول تاریخ کوتاه هنر مدرن و هنر معاصر ایران احتیاج به کسانی است که با همت و کوشش خود و با تحقیقات میدانی، بسیاری از ناگفته‌های تاریخ هنر ایران را بازگو کنند و البته این کار یک نفر و یا یک گروه نیست بلکه باید یک اراده جمعی در سطوح مختلف جامعه هنری شکل بگیرد، از مدیران دولتی و ناشران خصوصی تا نویسندگان شجاعی که به جای ترجمه‌های مختلف که نه از صحیح بودنشان می‌توانیم اطلاع پیدا کنیم و نه نسبت رابطه‌شان را با وضعیت فعلی هنر و هنرمند ایرانی بفهمیم!
لذا در این بازار سودجویانه ترجمه باید به معرفی کتاب‌های تألیفی پرداخت. کتابهایی که متاسفانه در هیاهوی کاذب هنر امروزی خطر فراموشی تهدیدشان می‌کند.
کتاب "پرویز شاپور" از نشر پیکره و سری گلستان هنر (شماره یازدهم) تألیف سید امیر سقراطی از این دست کتاب‌ها است. کتبی کم حجم و کوچک ولی پربار و خواندنی که مصداق دقیق جمله "کم گویی، گزیده گویی" است. شعار مهم مینی مالیست‌ها در ادبیات داستانی که در زمینه تحقیق و پژوهش هم مصداق دارد. کتاب به دلیل کم حجم بودنش فصل بندی ندارد اما عنوان بندی دقیقی دارد. در ابتدا تحت عنوان "کاریکلماتوریست یا کاریکاتوریست؟" توضیح داده می‌شود که چگونه احمد شاملو سردبیر نشریه خوشه در ۲۱ خرداد ۱۳۴۶ تعدادی از نوشته‌های شاپور را در این نشریه چاپ کرد و نام "کاریکلماتور" را بر آن‌ها گذاشت. سپس به دوستی‌ها و رفاقت‌های آن دوران بین پرویز شاپور و عمران صلاحی پرداخته و جهان بینی خیام محور این هنرمند فقید را شرح می‌دهد. رابطه اردشیر محصص با پرویز شاپور هم خواندی است. آنجا که پرویز شاپور هنر خود را مدیون اردشیر محصص می‌داند.
اما به نظر می‌رسد بهترین قسمت کتاب، کتاب‌شناسی آن است که جامع و کامل است و می‌تواند منابع بسیاری را در تحقیق‌های آینده در اختیار دانشجویان و کلیه علاقه مندان بگذارد.
در آخر باید ناشر محترم را به خاطر کیفیت بسیار عالی چاپ تحسین کرد. چاپ عکسهای رنگی از کارهای پرویز شاپور در کاغذ‌های مرغوب و طراحی روی جلد از نکات مثبت و قوی کتاب می‌باشد و فقط امید می‌رود به دلیل قیمت ارزان کتاب، توزیع کتاب دچار اختلال و نقصان نشود تا همه علاقه مندان بتوانند این کتاب را خریداری کنند.
فرید امین الاسلام