سرویس تجسمی هنرآنلاین : رونمایی از مجسمه غبار روبی شده "کره" اثر آرنالدو پومودورو با حضور مجید ملانوروزی مدیرکل مرکز هنرهای تجسمی، مائورو گنچادوری سفیر ایتالیا، مارکو منگوتزو نماینده بنیادپومودورو، مزدک فیض‌نیا نماینده بنیاد خانوادگی فیض نیا، حمید عینی مجسمه ساز و جمعی از علاقه‎مندان به هنرهای تجسمی در موزه هنرهای معاصر تهران برگزار شد.

در این مراسم و پیش از رونمایی این اثر مجید ملانوروزی با بیان اینکه برگزاری چنین برنامه‎ای نشان از روابط خوب هنرمندان ایران و ایتالیا دارد گفت: ما مفتخریم که در باغ‌موزه‌ هنرهای معاصر اثری از هنرمند ایتالیایی "آرنالدو پومودورو" وجود دارد.

وی افزود: مرمت و پاکسازی این اثر که با اجازه هنرمند آن انجام شده است نمادی از غبارروبی کرهٔ زمین و توجه به محیط زیست و احترام به آثار هنری است. این غبارروبی بخشی از سلسله برنامه‌های موزه برای ارتباط با هنر دنیا است.

مدیر موزه هنرهای معاصر با بیان اینکه سال آینده نیز ایران پس از ۴۰ سال، حضور چشمگیری در ونیز خواهیم داشت اظهار کرد: دوسالانه ونیز ویترین هنر جهانی است وخوشبختانه ما در این دوره از دوسالانه ۱۰ برابر بیشتر از سال‌های قبل، فضای نمایشگاهی در اختیار داریم.

همچنین سفیر ایتالیا مائورو گنچادوری نیز پت تریبون رفته و پس از تشکر از کسانی که در غبارروبی از مجسمه پومودورو نقش داشتند گفت: سخن از مجسمه‎ای است که از منظر زیبایی‌شناسی بدون زوایاست اما شکنندگی خاص خود را نیز دارد. این مجسمه مدت‎‌ها درمعرض آلودگی هوا قرار داشت و نمای گذشته خود را از دست داده بود و به همین دلیل شرایط مرمت آن فراهم شد.

وی افزود: دیگرانی هستند که درباره آفرینش هنری پومودورو می‌توانند صحبت کنند و یا آنکه خط مشی روشنگرانه او را دنبال کنند اما من مایلم بگویم که آثار این هنرمند از دیدگاه‎های او درباره هنر برآمده است. پومودورو توانایی خود را با وام گرفتن از پیشینه هنر دوران رنسانس نشان می‌‏دهد.

سفیر ایتالیا درباره حضور آثار این هنرمند در ایران نیز گفت: به نظر من حضور مجسمه این هنرمند در تهران و دقتی که در نگهداری آن انجام شده است به ما یادآوری می‌‎کند که دو کشور ایران و ایتالیا پیوندهای تاریخی محکمی با هم دارند. و گرچه در گذشته فاصله‎ای میان آنان رخ داده است اما با وجود هنر بار دیگر به هم نزدیک شده‌‏اند.

گنچادوری با بیان اینکه برای آنکه غبار را از زمین بروبیم باید به دورن اشیا نگاه کنیم اظهار کرد: ما باید در پی هسته واقعی اشیا باشیم و مکانیزم‎های درونی آن‌ها را پیدا کنیم تا بدانیم که آن‌ها چطور در کنار هم قرار می‌‎گیرند. مکانیزم‌هایی که درون این کره وجود دارد به ما یادآور می‌شود کمه تنها به ظاهر اشیا نگاه نکنیم بلکه به بطن هرچیز توجه داشته باشیم.

وی ادامه داد: می‌‏دانم که این مجسمه ار سال ۱۹۷۷ میلادی در مجموعه آثار نفیس موزه هنرهای معاصر تهران قرار گرفته است و طبیعتا سال‎‌ها در معرض آلودگی قرار داشته است و به همین دلیل از خانواده فیض نیا که اسباب غبارروبی از آن را فراهم کرده‎اند تشکر می‌‏کنم.

سفیر ایتالیا درباره رابطه سفارت این کشور با موزه هنرهای معاصر نیز گفت: رابطه این دو نهاد با هم بسیار خوب است و ما برنامه‏‌های مشترک بسیاری را به زودی با هم انجام خواهیم داد که از میان آن‌ها می‌‏توان به نمایشگاه آثار بیژن بصیری هنرمند ایرانی-ایتالیایی در موزه هنرهای معاصر تهران و نمایش آثار یک پزشک ایتالیایی ساکن ایران به نام بیانکینی در همین موزه اشاره کنم. هنرمندانی که آثارشان مانند پلی دو کشور ایتالیا و ایران را به هم متصل کرده است.

ماکو منگوتزو نماینده بنیاد پومودورو نیز در سخنانی درباره این رویداد بین فرهنگی گفت: پومودورو امسال ۸۹ ساله شده است و به همین دلیل نتوانست به ایران سفر کند و خود ناظر مرمت مجسمه‎اش باشد.

وی با اشاره به اینکه فرهنگ در میان ملت ایران امری بسیار ریشه دار است ادامه داد: گروه مرمت مجسمه بسیار خوب عمل کردند و تنها یک حرفه‏‌ای می‌تواند متوجه شود که رفتار یک فرد با اثری هنری تا چه اندازه درست و از روی عشق و علاقه است.

نماینده بنیاد پومودورو با بیان اینکه کره یک سمبل هنری است گفت: وقتی به این مجسمه نگاه می‌‎کنید این سوال برای شما پیش می‌‎آید که چرا این کره شکاف خورده و دندادنه‌دار شده است؟ این کره یک واقعیت منسجم است که پیش روی مخاطب قرار گرفته است و مخاطب به دلیل آنچه از این فرم در خاطره جمعی بشر ثبت شده است آن را درک می‌‏کند. در واقع خوشبختی این مجسمه و خوشبختی پومودورو در همین کروی بودن نهفته است.

منگوتزو ازسوی پومودورو نیز گفت: این اثر مانند فرزندی برای پومودورو است، فرزندی که دچار یک بیماری شده بود و حال دیگران به کمک او شتافته‎اند و مرمت آن بهترین هدیه‎ای است که از سوی ایران به این هنرمند ایتالیایی داده شده است.

مزدک فیض‌نیا نیز در این مراسم پشت تریبون رفت و گفت: همه دوستانی که مسجمه‌ساز هستند می‌‎دانند که اتفاق مرمت از نظر تکنیکی اتفاق پیچیده‎ای نبود و آنچه در این ماجرا دارای اهمیت است حفظ میراث معاصر و مشارکت مردمی است.

وی افزود: نمی‌‏توان همه چیز را به گردن دولت یا نهادی مانند موزه به عنوان صاحب اثر انداخت بلکه ان. جی. او‌ها نیز باید در اموری مانند این مشارکت داشته باشند و نقش خود را دنبال کنند. من اهل کرمانشاه هستم و حتی مشکل آلودگی هوا مشکل شخصی من نیست اما می‌‎دانم که وقتی مشکلی در جهان وجود داشته باشد همه انسان‎‌ها به نحوی درگیر آن خواهند بود به همین دلیل تصمیم گرفتیم روی غبارروبی این اثر هنری به عنوان یک کار فرهنگی و همین طور نمادین کار کنیم.

نماینده بنیاد فیض‎نیا ادامه داد: اگر اعتماد آقای ملانوروزی به مجموعه بنیاد ما نبود و اگر آقای تناولی به میلان سفر نکرده و با پومودورو ملاقات نمی‌‏کردند امکان این کار روی نمی‌‏داد و به همین دلیل من از همه دوستانی که در پیشبرد و اجرای این طرح همکاری کردند متشکرم.

همچنین آرنالدو پومودورودر پیامی که برای غبار روبی از مجسمه‎اش فرستاده آورده است: "در مجسمه‎سازی، من به این فکر کردم که با استفاده و وام‎گرفتن از فرم‎های هندسی، مجسمه‏‌هایم را درست کنم، برای مثال فرمی که از نقطه نظر ماده بیش از همه به من جواب داده کره است، زیرا کره نماینگر زمین است. بنابراین در این مورد یک شباهت شناخته شده وجود دارد. کره فرمی دایره این است که می‌‏تواند رشد کند و سمت بیرون بیاید. من برعکس به این فکر کردم که برای فهمیدن اینکه چه چیزی ممکن است داخل آن وجود داشته باشد به درون آن وارد شوم. این طور بوده است که دیگر کره‌ای کاملا گرد شکل نگرفت. بلکه کره‎ای جویده شده پدیدار شد. در واقع به یک نقشه جهان جویده شده فکر می‌‏کردم که وارد خود کره می‌‎شود و به نظرم آمد که می‌‏توان باز هم سفری پیچیده‌تر آغاز کرد. چون پوسته کروی، صیقلی و خیلی زیبا و منعکس‎کننده نتیجه زیباتری را با مداخله‎ای که من باکندن انجام دادم به وجود آورد. وقتی که از روی سطح کره من عبور می‌کنید و بر روی سطح صیقلی سر می‌‏خورید به بخشی می‌‎رسید که آن قسمت جویده شده قرار دارد از آنجا می‌‎توان شروع به داخل شدن کرد. در این شرایط هرکسی چه کار می‌‏کند؟ شروع به فهمیدن این موضوع می‌‏کند که در کجای این جویدگی که من ایجاد کرده‎ام می‌‎تواند خود را وفق دهد و اینجاست که احتیاج دارد محلی برای سکونت بیابد. این یک موقعیت خیلی پیچیده مربوط به اعماق وجود انسان است. همین!"

پرویز تناولی، مجسمه‎ساز معاصر ایران نیز در جملاتی برای این رویداد نوشته است: "جای بسی خوشوقتی است که به همت بنیاد فیض‌نیا یکی از گرانقدر‌ترین مجسمه‌های موزه هنرهای معاصر کار آرنولدوپومودورو مجسمه ساز بزرگ ایتالیا، پالایش و به سیمای اصلی خود باز می‌گردد.کاش این روال ادامه پیدا می‌کرد و مجسمه‌های دیگر باغ مجسمه را شامل می‌شد. هوای آلوده و آب پر املاح تهران سال‌ها است که قشری از جرم‌های مضر را به اندام این مجسمه‌ها نشانده است و اگر پالوده نگردد، دچار آسیب‌های جبران ناپذیر خواهند شد."

آرنالدو پومودورو، مجسمه‌ساز و هنرمند ایتالیایی در سال 1926 در شهر مورچیانو ایتالیا به دنیا آمد. او در حال حاضر در شهر میلان ایتالیا زندگی می‌کند. این هنرمند به‌واسطه‌ی خلق تندیس‌های کروی و ستونی، شهرت بسزایی دارد. بعضی آثار پومودورو را می‌توان در موزه‌ی واتیکان، ترینیتی کالج، دوبلین، مقر سازمان ملل در نیویورک، موزه‌ی هیرشبورن و باغ مجسمه در واشینگتن دی‌سی، مدرسه‌ی علوم دینی مسیحیت در ایندیاناپولیس، موزه‌ی دیانگ در ساندر سانفرانسیسکو و دانشگاه کالیفرنیا در برکلی دید.

از آثار مهم او که در ایران وجود دارد، یکی در مقابل موزه‌ هنرهای معاصر تهران، دیگری در کتابخانه‌ی اختصاصی کاخ نیاوران و مورد دیگر مقابل پارکینگ پارک ارم تهران است.

گزارش تصویری مرتبط

انتهای پیام/