سرویس موسیقی هنرآنلاین: اعطای نشان شوالیه از سوی دولت فرانسه به هنرمندان ایران داشت می رفت تا به تدریج به یک برنامه مستمر و معمول بدل شود که هر از گاهی این نشان بر سینه یکی از بزرگان هنر و ادبیات ما جا خوش کند. اعطای شوالیه به هنرمندان ایران در اوایل چندان معمول نبود، اتفاقی تازه بود که هم برای اهل فرهنگ و هم رسانه ها جذاب بود ؛ هر چند که به مرور و به طور طبیعى اهمیت این نشان برای رسانه ها هم کمتر شد. واقعیت این است که هنرمندان و اهالی ادبیات به جایگاه و شانی رسیده بودند که دولت فرانسه شوالیه را در جهت گرامى داشت تلاش و نقش شان به آنان اعطا کند. در واقع شوالیه یک نشان است بیانگر جایگاهی در فرهنگ، ادبیات و هنر. شوالیه چیزی به این هنرمندان نمی افزود و چیزی هم از آنها کم نمی کرد. یک نشانه است. هنرمندانی هستند که این نشان را بر سینه ندارند اما تاثیرشان در فرهنگ و هنر ممکن است کمتر از شوالیه داران نباشد و تنها تفاوت شان این باشد که عده ای از آنان با نشان شوالیه هستند و برخی بدون این نشان بر سینه.
اما حالا انصراف از دریافت شوالیه فرانسه خبرساز است و ارزش خبری بیشتری دارد. حسین علیزاده شوالیه را نپذیرفت و اقدامی خلاف روال معمول شکل گرفت ؛ حالا جالب اینجاست رسانه هایی که سابقه نداشت سطری درباره علیزاده بنویسند عکس او را در صفحه اول برجسته و منتشر مى کنند و اقدام او را ایستادن در برابر غرب به حساب آوردند هر چند از نامه علیزاده نمی توان چنین برداشت هایى کرد. تلویزیون هم که تاکنون جایی برای علیزاده نداشت، او را ستایش کرد. اهل فرهنگ و دیگر رسانه ها هم به احترام علیزاده ایستادند و کلاه از سر برداشتند، پیام دادند و یادداشت نوشتند.
اما چه شد که علیزاده راه بزرگان هنر و ادبیات را که پیش از این شوالیه گرفته بودند نرفت. چند روز پیش از آنکه علیزاده با انتشار نامه ای و نپذیرفتن شوالیه خبرساز شود، علی رهبری؛ رهبر ارکستر در نامه ای به علیزاده پیشنهاد کرد درباره دریافت شوالیه تامل کند. علیزاده واکنشی به نامه رهبری نداشت و در نامه خود هم هیچ اشاره ای نکرد که آیا به تاثیر پیشنهاد او تامل کرده که می توان به نپذیرفتن شوالیه هم فکر کرد، به نتیجه رسیده و تصمیم گرفته است یا پیش از نامه علی رهبری هم به پذیرش یا رد نشان شوالیه فکر کرده است. اقدام علیزاده قابل تحسین است و نویسندگان و هنرمندانی هم که شوالیه را دریافت کرده اند شایسته احترام و تحسین اند. هر چند ابهام باقی است که اقدام علیزاده متاثر از نامه و پیشنهاد علی رهبری بوده یا نه اما این اقدام به دلیل پیامدهایی که دارد اهمیت پیدا می کند. بی شک از این پس دولت و سفارت فرانسه برای اعطای نشان شوالیه به هنرمندان ایران تامل و هماهنگی های بیشتری خواهد داشت و از این سو اگر هنرمندی برای دریافت شوالیه انتخاب شود کمی به پذیرش و رد آن فکر می کند.