سرویس تجسمی هنرآنلاین : بهاره اسدی در خصوص این مجموعه به خبرنگار هنرآنلاین گفت: "چشمان مادربزرگ" در خاطرات کودکی‌ام ریشه دارد. زمانی که با مادربزرگم زندگی می‌کردم و به دلیل کم سو بودن چشم‌های او نقش توصیف کننده هر آنچه را که نمی‌توانست به خوبی ببیند بازی می‌کردم. برنامه‌های تلویزیون و اتفاقاتی که بیرون از پنجره خانه اتفاق می‌افتاد موضوع توصیف‌های من برای مادربزرگم بود که مثل همه آدم‌ها دوست داشت از وقایع اطرافش باخبر باشد و نمی‌توانست. به همین دلیل است که عکس‌های این مجموعه وضوح کامل ندارند.
وی افزود: همین خاطرات کوچک دوران کودکی به علاوه تعلق خاطر شخصی‌ام به بافت سنتی در سالهای بزرگسالی جرقه کار بر روی این پروژه را زد. شاید به نوعی می‌خواستم عواطف و احساساتم را نسبت به نوع زیست نسل‌های گذشته نشان دهم و آن را در تصاویر بازآفرینی کنم. شاید هم این عکس‌ها یک روز از زندگی تکرارشونده آدمی باشد که خاطراتی آشنا را می‌یابد و نمی‌یابد. از سوی دیگر، عکس‌های این مجموعه به نشانه‌های هویتیِ بخشی از محله‌های قدیمی جنوب تهران اشاره دارد که محل سکونت سوژه عکس‌هاست. حلاج، بزاز، کفاش، چرخی، بساطی، سرگذرنشین و هندوانه‌یی، انگار همه‌گی از جغرافیایی می‌آیند که مناسباتش تنها در همان محدوده معنا می‌یابند؛ جایی به نام کوچه مهربانی. پیرزن با چشم‌هایی که سویشان را از دست داده‌اند، از دیگرسو نماد فرهنگی است که هر روز بیش از گذشته رنگ می‌بازد و خاموش می‌شود.
این هنرمند درباره نحوه عکاسی این مجموعه اظهار کرد: عکاسی این پروژه در طول ۷ ماه انجام شد و طی آن در محله‌های جنوبی تهران از جمله خزانه، امامزاده یحیی، شاپور، جوادیه و دروازه غار که بنا بود طیفی از نسل‌های قدیمی پایتخت‌نشین را نمایندگی کنند، فضاهای متناسب با حال و هوایی که برای عکس‌های این مجموعه در نظر داشتم را جستجو می‌کردم. عکاسی این پروژه برایم جنبه‌های هیجان انگیز زیادی داشت و بافت اجتماعی این مناطق مرا با زوایای تازه‌ای از واقعیت‌های روزمره روبه رو کرد. بافت معماری این مناطق هم که تا حد زیادی توسط ساکنین آن حفظ شده بود گویای دغدغه آن‌ها برای تداوم ارزش‌هایی بود که به آن‌ها اعتقاد داشتند و با آن خو گرفته بودند.
اسدی در پایان بیان کرد: وقتی این پروژه را شروع کردم تصورم این بود که آنچه با آن روبرو خواهم بود تنها محرومیت‌ها و ناملایمات زندگی طبقات فرودست جامعه خواهد بود ولی بر خلاف انتظارم با تصویرهای نابی از صمیمیت، پای بندی به سنت‌ها و عواطف انسانی مواجه شدم.
گفتنی است؛ بهاره اسدی متولد ۱۳۶۶ و فارغ‌التحصیل کار‌شناسی عکاسی از دانشکده هنر و معماری است. از دیگر فعالیت‌های او می‌توان از فعالیت در حوزه عکاسی مطبوعات از سال ۸۸، شرکت در نمایشگاه گروهی نخستین، جشنواره هنر و رسانه موزه هنرهای معاصر تهران سال ۹۱، تصویربرداری مستند "اتاق آبی" و "بهمن محصص" سال ۹۲ و ساخت فیلم کوتاه "سرد" در سال ۹۲ نام برد.
علاقه‌مندان به بازدید از این نمایشگاه می‌توانند تا بیستم آذر به نگارخانه عکاسان جوان در نشانی خیابان ولیعصر (ع)، خیابان یوسف‌آباد، خیابان چهارم، شماره سه، واحد سه مراجعه کنند.
انتهای پیام/