سرویس مد و لباس هنرآنلاین : گلاره مرندی فارغ‌التحصیل رشته انیمیشن و سمیرا شریفی اصل کارشناس طراحی پارچه و لباس هستند و چند سال است به تولید لباس‌هایی با نام "کانژوک" می‌پردازند. شریفی‌اصل در گفت‌وگو با خبرنگار هنرآنلاین گفت: از زمان دانشجویی به صورت جسته و گریخته به کار طراحی لباس می‌پرداختم و بعد از آن به صورت جدی کار خود را پی‌گیری کردم.

این طراح جوان ادامه داد: اولین چیزی که باعث شد من و دوستم کارهای دیگر را رها کرده و طراحی لباس را شروع کنیم، کاربرد مانتو بود. با توجه به اینکه مانتو پوشش اصلی ما در جامعه است و زمان زیادی را با آن می‌گذرانیم، قصد داشتیم کاری کنیم که مانتوهای‌مان شکل بهتری داشته و به معیارهای مد جهانی نزدیک شود.

شریفی‌اصل افزود: رنگ برای ما خیلی مهم است، چون می‌خواهیم تفاوت را نشان دهیم و آن را به شهر بیاوریم. از همه مهم‌تر کاربردی بودن لباس است، یعنی یک مانتو باید به راحتی در محل کار، دانشگاه، خیابان و... استفاده شود.

او در مورد مراحل کار خود گفت: اول طراحی می‌کنیم و اتود می‌زنیم و همه کارهای الگوسازی و برش و دوخت را خودمان انجام می‌دهیم. از موضوع مشخصی برای طراحی الهام نمی‌گیریم، اما سعی می‌کنیم کمی با مد روز دنیا هماهنگ شویم. البته با توجه به اینکه شرایط ما با آنها خیلی متفاوت است نمی‌شود همه چیز را با مد جهان وفق داد. ولی به هر حال منبع الهام زیاد است و دیدن کارهای برندهای مشهور تاثیر زیادی روی طراحی دارد.

شریفی افزود: از نقش‌های سنتی ایران در کارها استفاده نمی‌کنیم ولی از برش لباس‌های محلی زیاد استفاده کرده‌ایم. در بیشتر موارد روی پارچه‌ها با دوخت تغییر ایجاد می‌کنیم و بعد سراغ الگوی لباس و دوخت آن می‌رویم.

او در توضیح کار خود گفت: پارچه‌سازی یعنی با چرخ خیاطی روی پارچه تغییراتی ایجاد می‌کنیم. البته این کار باید طوری باشد که راحت قابل شستشو باشد و خراب نشود. پارچه را با کارهایی مانند پلیسه کردن، وگه دوزی و... در متراژ زیاد آماده می‌کنیم و بعد الگو را روی آن می‌اندازیم. در این روش از گلدوزی یا طرح خاصی استفاده نمی‌شود بلکه ماهیت پارچه را با دولایه کردن و... تغییر می‌دهیم.

شریفی اصل ادامه داد: همیشه مهم‌ترین فاکتور برای ما کاربردی بودن لباس‌ها است، به همین دلیل گاهی یک مجموعه لباس شامل مانتو، دامن، شال و... را ارائه می‌دهیم که بتوانیم به مخاطب نشان دهیم این مانتو با چه لباسی مناسب است. به این شکل هم کار خودمان بهتر دیده می‌شود و هم مخاطب متوجه می‌شود چگونه می‌تواند بهتر از آن استفاده کند. مخاطبان هم این کار را دوست دارند و استفاده از لباس برایشان راحت‌تر می‌شود، چون متوجه می‌شوند چه چیزهایی را با هم هماهنگ کنند و چگونه و کجا آنها را بپوشند. برای بسیاری از افراد تجسم اینکه مانتو با چه چیزهایی هماهنگ می‌شود سخت است بنابراین ما ذهنیت خود را برای آنها تصویر می‌کنیم.

او در مورد تاثیر آموزش‌های دانشگاهی بر کار خود گفت: در همه رشته‌های هنری تجربه و کار کردن در آن رشته مهم است. در دانشگاه یک مسیر به دانشجو نشان داده می‌شود اما از جایی به بعد باید جوینده باشی و ببینی در محیط کار چه چیزهایی وجود دارد. برای من دانشگاه خوب بود چون قبل از آن اصلا آشنایی با این رشته و بازار کار آن نداشتم، اما از همان زمان تحصیل در بیرون دانشگاه هم کار کردم تا با محیط کار آشنا شوم.

شریفی اصل در مورد قابلیت تولید انبوه طرح‌های خود گفت: کار شخصی‌دوزی با تولیدی باید تفاوت داشته باشد چون تولید انبوه حوصله کمتری برای ریزه‌کاری دارد. ما با حوصله زیادی کار می‌کنیم و لباس‌هایمان ریزه‌کاری‌های زیادی دارد که در تولید انبوه انجام آنها ممکن نیست، ولی طرح کلی کارهای‌مان این قابلیت را دارد و خودمان هم دوست داریم که این اتفاق بیفتد و کارهای‌مان تولید انبوه داشته باشند. امیدوارم شرایط به سمتی برود که بتوانیم آنطور که می‌خواهیم کار کنیم و کار خود را گسترش دهیم و لباس مردانه و بچه‌گانه هم تولید کنیم. دوست داریم قیمت لباس را پایین بیاوریم تا افراد مختلف از قشر متوسط هم بتوانند آنها را خریداری کنند.

انتهای پیام/