سرویس موسیقی هنرآنلاین : دوتارنواز خراسانی روزگاری چشم و چراغ جشن‌ها و جشنواره‌های فرهنگی و هنری این مرز و بوم بود. مردی که آواز دوتار و آوازه نامش از مرزهای تربت جام و فریمان و تایباد گذشت، تا نغمۀ سرآوازهای عاشقانه خراسان را به گوش مردم پنج قاره برساند.
نغمه "نوایی نوایی" او به گوش هیچ پارسی‌زبانی نرسیده که روح و جانش در نسیم روح‌بخش مقام‌های خراسانی به پرواز درنیامده باشد.
غلامعلی پورعطایی دوتارنواز و خواننده موسیقی مقامی دیار خراسان مدتی است بیمار و رنجور در بیمارستان امام رضا(ع) مشهد بستری است. احوال او را از فرزندش هادی پورعطایی جویا می‌شویم می‌گوید: اخیرا آزمایش‌های مختلفی از ایشان گرفته شده که بعد از رسیدن جواب آزمایش‌ها باید برای درمان شکستگی‌های ناحیه کمر و گردن به بیمارستان دیگری در مشهد منتقل شوند.
او می‌افزاید: حدود سه هفته است که پدر به خاطر مشکلات عفونت ریه و سنگ صفرا بستری شده اما دردهای ناحیه کمر و گردن هم مزید بر این علت شده است. قادر به راه رفتن نیست و به علت تاثیر داروهای قوی و خواب آور هوشیاری کاملی ندارد.
هادی پورعطایی درباره اقدامات دفتر ریاست جمهوری برای بستری شدن و درمان استاد می‌گوید: از طرف نهاد ریاست جمهوری به ملاقات پدر آمدند و کارهای مربوط به بستری کردن پدر در بیمارستان را ایشان انجام دادند. دفتر ریاست جمهوری تنها نهادی است که طی این مدت پیگیر وضعیت استاد بود. آقای مرادخانی معاون هنری هم شخصا با من تماس گرفتند و پی‌جوی احوال بودند. فرماندار و شهردار و مسئولان اداره ارشاد تربت جام هم به ملاقات آمدند، اما از خانه موسیقی هیچ‌کس سراغی از استاد نگرفت.
فرزند دوتارنواز خراسانی، که خود نوازنده است و پی‌جوی راه پدر، سر گلایه‌اش از خانه موسیقی باز میشود. او می گوید: همه تصور میکنند خانه موسیقی اولین نهادی است که باید در این مواقع پا پیش بگذارد و حال هنرمند موسیقی را جویا شود اما واقعیت این است که خیلی از کسانی که به نام پژوهش‌گر و محقق و موسیقی‌دان در آنجا فعالیت میکنند نه تنها برای موسیقی مقامی ایران کاری نکرده‌اند، چه بسا بسیاری اوقات حق این موسیقی را ضایع کرده‌اند.
پورعطایی می‌گوید: از آموزش و پرورش شهرستان هم کسی حالی نپرسید؛ در حالی که پدر سال‌ها دبیر آموزش و پرورش بود. نماینده مجلس شهر هم که زمان کاندیداتوری هر روز به دیدن پدر می‌آمد و برای تبلیغاتش با ایشان عکس یادگاری می‌گرفت، حتی زحمت تلفن زدن هم به خودش نداد.
از هادی پورعطایی درباره وضعیت بیمارستان و رسیدگی‌های پزشکی می‌پرسم و اینکه آیا از استاد مراقبت کامل میشود یا خیر؟ گویا دست روی زخم ناسور گذاشته باشی، گلایه و شکوه آغاز می‌کند: همزمان با ولادت امام رضا(ع) وقتی رییس جمهور به مشهد سفر کردند دستور بستری شدن پدر را صادر و دستور دادند یک اتاق وی آی پی به ایشان اختصاص داده شود. همچنین هیاتی از پزشکان متشکل از پزشکان این بیمارستان و پزشکانی از بیمارستان‌های دیگر را مامور کردند به طور روزانه وضعیت سلامتی ایشان را چک کنند و نتیجه را اطلاع دهند. چند روزی که نهاد ریاست جمهوری در مشهد حضور داشتند و رسانه‌ها نیز وضعیت استاد را زیر نظر گرفتند، این مراقبت‌ها انجام شد، اما از چند روز قبل مسئولان بیمارستان امام رضا(ع) پدر را از اتاق وی آی پی به اتاق دیگری در بند عمومی منتقل کردند. و بهانه‌شان هم این بود که اتاق وی آی پی در بخش قلب قرار دارد و چون پدر بیمار قلبی نیست نمی‌تواند در آن بخش بماند. این در واقع نادیده گرفتن دستور نهاد ریاست‌جمهوری است، چون تنها اتاق‌های وی آی پی بیمارستان امام رضا(ع) در بخش قلب قرار دارد و دستور بستری شدن ایشان در آن اتاق با علم به این نکته داده شده، چون پدر در حال حاضر به شدت در معرض عفونت هستند و اتاق عمومی ممکن است برایشان خطرناک باشد.
هادی پورعطایی ادامه می‌دهد: پدرم چهره ماندگار موسیقی است و 50-60 سال از عمرش را برای موسیقی این سرزمین گذاشته و در بسیاری از فستیوال‌ها و همایش‌های داخلی و خارجی یا برنامه اجرا کرده یا داور بوده، انتظار داریم توجه بیشتری به حال امروزشان شود.
غلامعلی پورعطایی یکی از سرآمدان هنر موسیقی سنتی آیینی جام و نوازنده توانای دوتار است که در سال 1326 در محمودآباد از نواحی تربت جام به دنیا آمد. در اوان جوانی به سبب شهرت در نوازندگی و خوانندگی در تالار رودکی تهران، مجامع هنری و سفارتخانه‌های اروپایی و رادیو و تلویزیون، همراه با گروه هنرهای آیینی، سنتی و حرکات موزون به سرپرستی هنرمند برجسته هنرهای آیینی " محمدفاروق کیانی‌پور" برنامه اجرا می‌کرد که بسیار مورد اقبال واقع شد. شهرت او تا بدانجا رسید که علاوه بر سفر به سراسر ایران، برای اجرای برنامه به فستیوال‌های هنری خارجی دعوت می‌شد.
او همچنین در بیش از ۱۸ فیلم و سریال از جمله فیلم‌های واروژ کریم مسیحی و بهرام بیضایی ایفای نقش کرده‌است. قطعه "نوایی نوایی" و "الله هو، الله مدد" از آثار به یاد ماندنی پورعطایی هستند.
انتهای پیام / عاطفه بزرگ نیا