سرویس تئاتر هنرآنلاین: تمامی این هنر نمایشی برای من یعنی عشق به روز آنچه تو نیستی و هستی؛ آنچه انجام ندادی و دادی؛ آنچه نمی‌خواهی و می‌خواهی. پس هیچ تمایلی ندارم حضور در این صحنه مقدس را با معیاری از نگاهی سنگین و زمخت بنگرم، رقابت یا به تعبیری برد و باخت.

هنرهای نمایشی می‌تواند نگاه‌های الهی را به نگاه‌های ما ببخشد. نگاه‌های ناپخته بشری را به نگاه‌های آسمانی نزدیک کند. انسان‌ها با هنرهای نمایشی می‌توانند نگاه خدا به انسان‌ها را ترسیم و تشبیه کنند.

پس برای این هنر ارزشمند باید به پا ایستاد ...

"ماداگاسکار" روایت بهشت گمشده جوانان امروزیست. بیشتر از هر چیزی دغدغه کمدی- فانتزی برای اجرای این نمایش داشتم، چرا که نوع دیدگاه‌ها، انزجار از جنگ و رفتارهای اجتماعی و تضادها این اجازه را می‌داد که ما از این شیوه استفاده کنیم.

سعی کردم اگر ارتباطی هست از لحاظ فانتزی بودن باشد. در مدت 3 ماه تمرین با گروهی که اکثریت حرفه‌ای بودند این کار را شروع کردم وخدا را شاکرم که آنچه می‌خواستم بدست آوردم.

بازخورد نظرات مخاطبین و اهالی فن فراتر از انتظاراتم بود... انتظار من از لحاظ استقبال مخاطبین فراتر از این بود اما متاسفانه اجرای ماداگاسکار همزمان شد با اجراهای دیگری در سالنهای معروف که چهره های سر شناسی در آنها بودند که این موضوع بی تاثیر نبود از لحاظ استقبال مخاطبین.

متاسفانه در تئاتر خصوصی تبلیغات منوط به هزینه شخصی است واین امر مشکل جدی برای تئاتر ما می باشد. در زمان گذشته تئاتر خصوصی هنر اندیشمندی و خواص بود . اما هم اکنون تبدیل شده به هنر سرمایه داران.

در روزگاری در عرصه تئاتر فعالیت می کنیم که گروه‌ها فارغ از حمایت مالی و رسانه ای مشغول به فعالیت هستند وبا عشق و دل و جان تئاتر ما را سر پا نگه داشتند. به امید روزی که تمامی جامعه تئاتری کشورمان با حمایت کافی روبرو شوند.

انتهای پیام/