سرویس معماری هنرآنلاین: این روزها، روزهای از کرخه تا مازندران است؛ جایی که صنعت گردشگری سلامت آماده ورود صدها هزار بیمار از کشورهای مختلف عضو اکوست که طبیعت بکر و چشمه های آب معدنی این استان را درمان دردهایشان می دانند.
ساده ترین تعریف گردشگری سلامت را می شود در همین تبلیغی دید که مدام در ماهواره پخش می شود: "درمان قطعی بیماری قند، فقط در ترکیه!" چندین هزار بیمار دیابتی ایرانی پای ماهواره هایشان آرزوی سفر به این کشور و درمان بیماری مهلک شان را دارند اما خلاصی از این بیماری به همین راحتی ها که در تبلیغ گفته می شود نیست؛ علاوه بر هزینه گران سفر به ترکیه، موضوع اقامت، زمان درمان و هزینه های بستری هم هست که باعث می شود خیلی ها حسرت چنین سفری را بخورند.
ترکیه سود سه برابری ورود گردشگران سلامت نسبت به گردشگران عادی را درک کرده و به دنبال این است که تا 10 سال دیگر، کشورش را در این زمینه تکانی بدهد. وضع ایران اما کجای گردشگری سلامت دنیاست که اعضای 9 کشور عضو اکو در آخرین روزهای مردادماه در رامسر جمع شدند تا در غالب کنفرانسی به همین نام، برای این صنعت نوپا در ایران برنامه ریزی کنند؟
یکه تاز انواع جراحی ها
تا پیش از این سینما، سازنده تصویر تلخی از «عمل جراحی» در ایران بود؛ فیلم فارسی ها عمل جراحی را همیشه به آن سوی مرزها می کشاندند، فیلم کرخه تا راین هم نمونه بعد از انقلابی وضعیت درمان در ایران است، وضعیتی که امروز چرخشی صد و هشتاد درجه ای داشته.
میزان این تفاوت را می توان در سخنان رئیس سازمان میراث فرهنگی در افتتاحیه همین کنفرانس هم دید. آنجا که او به نقل از وزیر بهداشت از روزی 300 عمل جراحی قلب، بیش از 1000 عمل جراحی چشم و صدها بستری و درمانی بیماری های صعب العلاج در کشور می گوید تا جایی که ایران به یکی از بزرگترین مقاصد گردشگران سلامت دنیا بدل شده و موج این اظهار علاقه، حتی 38 بنگاه اقتصادی را هم دست به کار سرمایه گذاری در این بخش از صنعت گردشگری کرده است.
در شرایط فعلی مسلمانان کشورهای عراق، عربستان و در مواردی حتی کویت اصلی ترین بیمارانی هستند که برای درمان راه ایران را در پیش می گیرند. در مرز شرقی هم، افغان ها اگر چه ایران را ترجیح می دهند اما به گفته محمدهاشم وهاج، نماینده کشور افغانستان در نخستین کنفرانس بین المللی گردشگری سلامت به خاطر عدم دریافت "ویزای صحت" مجبورند روزانه 1میلیون دلار هزینه درمان شان را در کشور هند خرج کنند!
پیش به سمت جذب گردشگر
از هشت سال رفته بر ما، زمان درازی در تحریم دارویی و خدمات پزشکی گذشت تا فرصتی باشد برای بالندگی پزشکی. در این روزها، جنگ های پی در پی در خاورمیانه و شمال آفریقا، ایران را به محیط امنی برای گردشگران سلامت بدل کرده بود اما همه چیز آنقدر بی برنامه بود که ایران باز هم در میان کشورهای اسلامی، رتبه دوم گردشگری سلامت را پس از اردن داشت و در میان کشورهای جهان، جایی در انتهای جدول.
در طول این سالها، اما گردشگری راه خود را تا بدل شدن به پردرآمدترین صنعت جهان می پیموده. به گفته استاندار مازندران در کنفرانس گردشگری سلامت، امروز گردش مالی صنعت گردشگری به 6 هزار و 500 میلیارد دلار رسیده و درآمد ارزی حاصل از تردد گردشگران، از محل جابه جایی 1 میلیارد 187 میلیون گردشگر، رکورد 1250 میلیارد دلار را پشت سرگذاشته و این یعنی 7 تا 9 درصد درآمد ناخالص هر کشور!
مداوا در کشور دوست و برادر
اگرچه که کارشناسان می گویند نداشتن زیرساخت های مناسب اصلی ترین مشکل صنعت گردشگری سلامت در ایران است اما به نظر می رسد روشن نبودن تکلیف ما با مخاطب این نوع خاص از توریسم به همان اندازه مشکل ساز بوده تا جایی که امروز به وضع مشهد که به خاطر بارگاه ملکوتی امام هشتم (ع)، بیمارستان ها و کلینیک هایش پر است از شیعیانی که مایلند در کنار سفر به این شهر، به بیماری های خود رسیدگی کنند را نادیده گرفته ایم، یا اهالی کشورهای حوزه خلیج فارس که به قول رئیس میراث فرهنگی استان مازندران بر طبق عادت همیشه برای درمان هیچ جایی را جز بیمارستان های استان های جنوبی کشور انتخاب نمی کنند.
کنفرانس گردشگری سلامت اکو که پس از چند پیش جلسه و مقادیری هماهنگی روزهای پایانی مردادماه در رامسر برگزار شد این فرصت مناسب را به ایران داد که مخاطب خودش را در حوزه گردشگری سلامت انتخاب کند. حالا ایران می داند که کمترین مطالباتش در این حوزه، مردم کشورهای عضو اکو هستند که به قول سلطانی فر به لحاظ دینی، فرهنگی و اقلیمی با کشور ما همسو بوده و ترجیح می دهند در ایران مداوا شوند تا در کشوری که هیچ گونه قرابتی با فرهنگ و آیین آنها ندارد.
کنفرانس گردشگری سلامت اکو در رامسر، شاید نخ تسبیحی بود برای بحث های پراکنده در این زمینه، فرصتی که نه فقط مازندران بلکه کل کشور می تواند از آن استفاده کند و تا استان هایی چون مازندران و خراسان به قطب های گردشگری سلامت منطقه بدل شوند.