سرویس معماری هنرآنلاین: در کنار معماری آپارتمانی در فلسطین که تصاویر انهدام آن هر روز در رسانه‌ها دست به دست می‌چرخد و فغان جهان را به نشانه این جنگ نا‌برابر به آسمان بلند کرده، معماری اصیل این کشور دارد دوباره به یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های مهندسان ساخت و ساز و معماران این کشور بدل می‌شود.

اینجا دیگر سخن از معماری به عنوان یک هنر صرف نیست بلکه موضوع ایجاد سرپناهی امن برای مردم جنگ زده‌ای است که پس از انفجار آپارتمان‌های مسکونیشان نیاز به خانه‌ای برای زندگی دارند و چه خانه‌ای بهتر از خانه‌های تاریخی این کشور که البته چندان هم برای چشم ایرانی‌ها غریبه نیست.

الگوی معماری اصیل این کشور که به تازگی دوباره بحث تکثیر آن در رسانه‌های فلسطینی مطرح شده، بیش از آنکه منطقه‌ای باشد، برخواسته از اقلیم کویر است با توجه ویژه به انرژی باد و کمک این عنصر طبیعی در حل مشکل گرما و رطوبت اتاق‌ها. شباهت این خانه‌ها به معماری ایران نیز مسئله چندان پیچیده‌ای نیست. نگاهی به تاریخ معماری این نقطه از جهان گواه ارتباط باستانی تمدن ایران با اروپا و خاورمیانه است.

در میان بده بستان‌های فرهنگی این دو تمدن، سالهاست که معماری ایرانی خصوصا در نوع طراحی طاق ضربی‌ها و سقف‌های هلالی به عنوان جانپناهی امن در کل اروپا و خاورمیانه شهرت پیدا کرده و امروز استفاده از آن به عنوان خانه‌هایی با زمان ساخت اندک مد نظر معماران و تکنسین‌های ساخت غزه واقع شده است.

اصلی‌ترین ویژگی این ساختمان‌ها، ضدتحریم بودن آن‌هاست. مصالح به کار رفته در این بنا‌ها، عموما خشت‌های دست ساز، چوب و دیگر مصالح بوم آورد است که در فلسطین دسترسی به آن‌ها به سادگی صورت می‌گیرد. از سال ۲۰۰۹ که اسرائیل برای به زانو درآوردن حماس، این کشور را در تحریم فولاد و آهن قرار داده، راه برافراشته کردن سقف‌ها و دیوار‌ها، روی آوردن به مصالحی است که دم دست باشد و چه مصالحی بهتر از خاک و آب و نوعی سیمان طبیعی (ساروج) که برای پی ساختمان مورد استفاده قرار می‌گیرد.

تصاویر به خوبی گویای آن هستند که بدنه بیرون ساختمان‌ها عموما با گچ رقیق شده دوغ آب داده می‌شوند تا هم ساختمان نمای زشتی نداشته باشد و هم هزینه‌ای روی دست سازندگان نگذارد.

سخت‌ترین کار در فلسطین بازسازی خانه‌هایی است که هدف بمباران‌های هوایی پی در پی قرار می‌گیرند. نبود مصالح، اثر بخشی تحریم‌ها را دو چندان کرده و از طرفی بازسازی خرابه‌های به جا مانده از جنگ آنقدر سخت و ملال انگیز است که‌گاه خانواده‌ها به فکر ساخت خانه‌های تازه می‌افتند، این در حالی است که چنین کاری در وسعت کلان تخریب‌ها، هزینه‌های بسیاری را بر دوش مردم جنگ زده تحمیل می‌کند.

"عماد خالدی" را نمی‌شود به عنوان یک معمار خطاب قرار داد، او در واقع یک تکنیسین خودآموخته ساختمان سازی است که با استفاده از خشت و روش‌های باستانی ساخت و ساز در فلسطین قدیم ساختمان‌هایی را طراحی و می‌سازد که به فولاد و بتن نیازی ندارند. سقف این خانه‌ها برای ایستایی کامل به شکل گنبدی ساخته می‌شوند و نوع آجر چینی آن‌ها به گونه‌ای است که تاریخ معماری ایران هم با آن چندان غریبه نیست.

او از زمان آغاز تحریم‌ها که همزمان با ساخت دیوار حائل در نوار غزه بوده، ساخت این نوع خانه را به عنوان تنها راه آبادانی غزه و بخش‌های جنگ زده فلسطین می‌داند و بار‌ها در رسانه‌های مختلف درباره اهداف این نوع ساخت و ساز سخن گفته است.

از سال ۲۰۰۹ که این نوع ساختمان سازی به عنوان پدیده صنعت ساخت و ساز در فلسطین مطرح شده، روستائیان جنگ زده اولین متقاضیان آن به شمار می‌روند به طوری که آژانس بین المللی سازمان ملل تا به حال سفارش ساخت ۱۲۰ خانه به این سبک را در فلسطین صادر کرده است.

انتهای پیام/