سرویس تجسمی هنرآنلاین: صورت شاملو را دوبار ساختم. پس از دیدن مستندی از زندگی شاملو، مجسمه اول راضیام نمیکرد و تصمیم گرفتم با شمایل تازهای که آن مستند از شاملو برایم ساخته بود، کار را بازسازی کنم. در واقع شیوه نشستن و نگاه کردن شاملو را از آن مستند الهام گرفتم.
استقبال از تندیس شاملو تاکنون بسیار چشمگیر بوده است. علاوه بر محبوبیت فراوان او تصور میکنم، رئالیته تندیس شاملو از همه تندیسها بیشتر بود و این البته دلیل مشخصی داشت. آیدا، همسر شاملو، در طول ساخت مجسمه مشاورههایی به ما میداد که خیلی به دردمان خورد. این موهبتی بود که من در ساخت دیگر تندیسها از آن بیبهره بودم. مجسمه دوم را که به خانم آیدا نشان دادیم بسیار تحت تاثیر قرار گرفت. ما مدتها ایستاده بودیم و میدیدیم که آیدا به مجسمه همسرش خیره و مبهوت است و هیچ چیزی نمیگوید. پس از مدتی که به خودش آمد شروع کرد به ایراد گرفتن از نتیجه کار. مثلا میگفت شاملو اینطوری نمینشست یا اینگونه نگاه نمیکرد یا اصلاحاتی که در صورت مجسمه مدنظرش بود را میگفت. ما هم همه را اعمال کردیم و اثر اینگونه از آب درآمد که خیلیها را شگفتزده کرد.
انتهای پیام/