سرویس مد و لباس هنرآنلاین : نوشین احتشام و زویا مستاجران در زمینه طراحی لباس فعال هستند و مانتوهایی با نام "آبان‌دخت" طراحی و تولید می‌کنند. احتشام که در رشته اقتصاد تحصیل کرده به دلیل علاقه‌ای که از زمان کودکی به طراحی لباس داشته وارد این کار شده است. گفت‌وگوی هنر آنلاین را با او بخوانید.
با توجه به علاقه‌ای که به طراحی لباس داشتید چرا در این رشته تحصیل نکردید؟
زمانی که من تحصیل می‌کردم رشته هنر جایگاه خوبی نداشت و خانواده‌ها با تحصیل در آن مخالف بودند. به همین دلیل من هم مجبور شدم رشته ریاضی را انتخاب کنم، اما پس از آن دوره‌های خیاطی را در کلاس‌های آزاد گذراندم چون فکر می‌کنم طراح لباس بهتر است اصول خیاطی را بداند تا بتواند طراحی کند. بعد از آن هم به کلاس طراحی لباس رفتم و مدرک این کار را دریافت کردم.
چه کمبودی در لباس‌های موجود در بازار احساس کردید که باعث شد خودتان شروع به تولید لباس کنید؟
لباس‌های موجود در فروشگاه‌ها رنگ‌های تیره و محدودی داشتند و اغلب مانتوها ساده و تیره بود. علاوه بر آن رنگ‌ها و مدل‌ها همیشه تکراری بود و همه افراد جامعه یک شکل بودند و من از این یکسان بودن فراری بودم. آن زمان لباس‌هایم را به خیاط می‌دادم که بدوزد و لباس‌هایی می‌پوشیدم که در عین پوشیدگی، رنگ‌هایی مناسب روحیه‌ام داشت و خواسته‌های من را ارضا می‌کرد. در حال حاضر با در نظر گرفتن همین نکات مانتوهایی تولید می‌کنیم که در نمایشگاه ارائه می‌شوند و علاوه بر آن لباس‌هایی برای دو بوتیک در اصفهان ارسال کردیم و برای مجتمع بانک خون ایران در اصفهان لباس طراحی کردیم.
برای طراحی لباس‌ها چه نکاتی را در نظر می‌گیرید؟
علاوه بر اینکه بعضی نمادهای سنتی ایرانی در آنها به کار می‌رود، این نکته را در نظر می‌گیریم که دو قشر مشتری برای ما وجود دارد. دسته اول کسانی هستند که می‌خواهند طبق مد روز لباس بپوشند و همان مانتوهای عبایی و گشاد و جلوباز را می‌پسندند. دسته دوم افرادی هستند که لباس پوشیده‌تری می‌خواهند و بسیاری از لباس‌های موجود در فروشگاه‌ها مناسب آنها نیست، چون لباس‌ها یا جلوباز هستند یا کوتاه و اگر هم پوشیده باشند مدل‌هایشان خیلی قدیمی است. ما برای این افراد هم لباس‌هایی طراحی می‌کنیم که در عین پوشیدگی زیبا باشد. یکی از نکاتی که در لباس‌های ما رعایت می‌شود استفاده از پارچه‌هایی با الیاف گیاهی است که برای بدن خواص مفیدی دارد. همچنین به این توجه می‌کنیم که آن مانتو برای چه سنی طراحی می‌شود و شخص در آن سن به چه نوع لباسی احتیاج دارد تا بر این اساس لباس‌هایی شاد، مجلسی، متفاوت و.. طراحی شود. در جامعه ما به دلیل کم شدن رفت‌و‌آمد و میهمانی‌ها، بیشتر افراد دوست دارند لباس‌های خوب خود را در خیابان بپوشند و متفاوت از دیگران باشند، چون همه حضور آنها به خیابان معطوف شده است. ما هم سعی می‌کنیم رنگ‌بندی و طراحی متفاوت داشته باشیم و در عین حال لباس‌ها قابل پوشیدن باشند. چون گاهی طراحان لباس‌هایی آنقدر متفاوت تولید می‌کنند که قابل استفاده در خیابان نیست.
از نمادهای سنتی به چه شکل استفاده می‌کنید؟
در جزییات لباس از بیشتر لباس‌های محلی می‌توان الگو گرفت. مثلا در برش یقه مانتو ممکن است از لباس یک شهر استفاده شود یا یراق‌هایی استفاده شود که یادآور آن لباس‌ها باشد. البته چون بیشتر لباس‌های محلی مانند لباس‌های مخمل کردستان چند لایه و گرم هستند ما هم در لباس‌های پاییزه و زمستانه خود از آنها الگو می‌گیریم.
برای دریافت اطلاعات در زمینه لباس از چه منابعی استفاده می‌کنید؟
بیشتر منبع ما اینترنت است اما متاسفانه کتاب‌های کمی در این زمینه داریم و هرچه هست مربوط به گذشته است و مطالب آنها به روز نیست. مجلات مد و لباس ایران هم غیر تخصصی هستند. بعضی نشریات مد ایرانی را دیده‌ام اما بیشتر آنها از مجلات بوردای ترکیه کپی می‌کنند یا فقط طرح‌های کپی شده از جاهای مختلف را چاپ می‌کنند. مجلات ایرانی اول از هر چیزی باید نسبت به آنچه جوانان در ایران می‌خواهند توجه کنند و به روز باشند. بسیاری از مواقع می‌بینیم طرح‌هایی که در جشنواره‌ها یا مجلات ارائه می‌شود فقط به پوشیده بودن و رعایت قوانین توجه می‌کنند، اما هیچ کس آن لباس‌ها را نمی‌پوشد. پس باید در عین رعایت قوانین، لباسی طراحی شود که جوان‌ها به پوشیدن آن علاقه داشته باشند. باید اول از نظر روانی روی مردم کار کنند و به سلیقه آنها اهمیت دهند. پوشش مقوله بسیار مهمی است و وقتی یک لباس مناسب با شخصیت خود می‌پوشی باعث می‌شود مردم با نگاه دیگری به تو نگاه کنند. ولی در ایران هنوز این موضوع جا نیفتاده است. دنیای مد بسیار مهم و علمی است ولی در ایران همه به شکل تفریح به آن نگاه می‌کنند. روانشناسی رنگ و لباس در مجلات ما نیست و فرهنگ استفاده از لباس در مکان‌های مختلف در مردم جا نیفتاده است و باید به آنها آموزش داده شود.
انتهای پیام/