دو سال اول این برنامه به شکلی امیدوارکننده و حساب شده برگزار شد و موفقیتی چشگیر را نصیب فیلم ها و سینماها کرد . اما به روال عادی اتفاقاتی که در کشور ما می افتد ،این روند هم به بیراهه کشانیده شد و کار به جایی رسیده است که تقریبا هر سال برگزار شدن یا نشدن این برنامه در تردید و دودلی محو می شود و درنهایت هر سال با اسمی تازه و شرایطی جدید و بدون تبلیغات و اطلاع رسانی لازم به شکلی بیهوده و بی هدف برگزار می شود .
وقتی متولیان امر توانایی قانع کردن سینماها را ندارند ، وقتی فیلمسازان و پخش کنندگان تمایلی به استفاده از این موقعیت بسیار خاص نشان نمی دهند و وقتی همه ترجیح می دهند مشکلات را به گردن سازمان سینمایی بیندازند ، نتیجه طبیعی همین وضعیتی است که حالا اتفاق افتاده ، اکرانی سرد ، ناموفق و شکست خورده . شاید هم اصلا هنر واقعی ما سینماگران ایرانی همین تبدیل فرصت ها به تهدیدها باشد !
دو - راه موفقیت اکران بعد از افطار ، راهی مشخص و ساده است . انتخاب فیلم هایی جذاب و عامه پسند ، ایجاد شرایطی سهل و تازه برای جذب حداکثری مخاطب ، و از همه مهم تر ایجاد شور و شوقی عمومی در سطح جامعه با استفاده از ظرفیت های گسترده تبلیغاتی سینما . شورای اکران باید با برنامه ریزی دوراندیشانه از مدت ها قبل ، فیلم هایی مناسب را برای اکران رمضان کنار می گذاشت ، مثلا فیلم "معراجی ها" را که مثل همه آثار آقای ده نمکی هم مخاطب ثابتی دارد و هم به حکم تبلیغات و حمایت ها سالن هایش خالی نمی ماند . در کنار انتخاب فیلم های جذاب ، باید برنامه ریزی منسجمی هم صورت می گرفت تا هم همکاری تمام و کمال سینماها با این طرح تحقق یابد و هم تهیه کنندگان و پخش کنندگان با اطمینان خاطر از بازگشت مناسب سرمایه ، نسبت به اکران فیلم های خود در ماه رمضان و استفاده از طرح اکران شبانه تمایل پیدا کنند . وقتی تمام این اقدامات صورت نگرفته ، طبیعتا فیلم هایی که در ماه مبارک رمضان که با جام جهانی فوتبال همزمان شده اکران می شوند ، محکوم به پذیرش شکستی بی رحمانه در گیشه اند .
3 - سینمایی ها باید یاد بگیرند به منافع مشترک خود بسیار بیشتر بها بدهند . باید یاد بگیرند همیشه منتظر دخالت سازمان سینمایی نباشند . باید یاد بگیرند به عنوان یک صنف واحد به جای کوبیدن بر طبل اختلافات ، به یکدلی و همراهی همه جانبه عادت کنند . این که مثلا مدیران سینما آزادی و سینما ملت خودرای و مستقل عمل می کنند و با صراحت اعلام می کنند به طرح بلیت های نیم بهای بعد از افطار نمی پیوندند ، یا این که مدیران سینما اریکه ایرانیان با این طرح همراه نمی شوند ، بارقه هایی از ناامیدی تدریجی را بر سینمای ایران تحمیل می کند . گذشته از سوءمدیریت آشکاری که اکران آثار سینمایی در ایران همچنان با آن درگیر است ، به نظر می رسد عزمی همگانی و جدی برای برطرف شدن مشکلات وجود ندارد . خودکامگی و خودرایی سینماها وقتی در ترکیب با سودجویی و رانت خواری برخی پخش کننده ها قرار بگیرد ، حاصلش همین حال و روزی می شود که سینمای ایران این روزها دچار آن است . برطرف شدن مشکلات اقتصادی سینمای ایران نه با رونق دوباره سینمای صرفا دولتی ، که صرفا با هوشمندی بخش خصوصی ، مداخله کارآمد خانه سینما و یکرنگی و همراهی همه اهالی سینما ممکن است .
4 - "ردکارپت" رضا عطاران این روز ها تمام حرف هایی را که درباره مرده بودن اکران ماه رمضان ، ناتوانی سینما در جذب مخاطب و آثار مخرب همزمانی با جام جهانی زده می شد را زیر سئوال برده است ! عطاران به سادگی توانسته فیلمی عامه پسند ، هوشمندانه و جذاب را مهیا کند ، فیلمی که مردم از دیدنش احساس وقت تلف کردن و پول به باد دادن نداشته باشند . فعالان عرصه سینمای خصوصی باید در انتخاب سوژه ها و ساختار فیلم های خود بازنگری اساسی کنند . همین حالا دو فیلم - "تجریش ناتمام "و "برف" - روی پرده سینماهاست که با بودجه بخش خصوصی ساخته شده و هر دو هم فاقد جذابیت های لازم برای جذب مخاطبی درخور و شایسته است . نگاهی دوباره به روند فیلمسازی در سینمای ایران و بازیابی روندی موثر در تولید و عرضه آثار جذاب عامه پسند ، نیازی مبرم برای سینمای ایران است .
انتهای پیام/
حمید سلیمی