سرویس مد و لباس هنرآنلاین: محمد علی جهانبخش، جامعه‌شناس و مدرس دانشگاه معتقد است که مد مقوله‌ای فراتر از مرز است که نمی‌توان به آن نگاهی صرفا ملی داشت. او درباره چگونگی حل مشکلات موجود در عرصه پوشش به خبرنگار مد و لباس هنرآنلاین گفت: در بدو امر باید بدانیم که دقیقا مشکل چیست؟ و ما بدنبال چه چیزی هستیم. مد یک پدیده اجتماعی است که در چارچوب‌های سیاسی نمی‌گنجد لذا باید در بدو امر بدانیم دقیقا قرار است چه کار کنیم و چه مشکلی مد نظر ما است؟
او در ادامه افزود: هم حوزه شدن مساله حجاب و عفاف و مد باعث خلط مباحث شده است به همین خاطر هیچکدام از این دو حوزه موفق عمل نمی‌کنند.
این جامعه‌شناس در پاسخ به این سوال که برای حل نشدن خرده‌فرهنگ‌ها در نظام جهانی چه باید کرد، گفت: اگر به مقوله فرهنگ و خورده فرهنگ‌ها یک نگاه کارکردی داشته باشیم این بخش حفظ می‌شود به این معنا که بتوانیم برای بخش‌های هنری، فرهنگی، میراث فرهنگی و رسومات یک تعریف کاربردی ارائه کنیم.
جهانبخش توضیح داد: وقتی مقوله‌های فرهنگی به کناری گذاشته می‌شوند ناخواسته در موج موجود به دست فراموشی می‌روند در حالی که اگر برای این مقوله‌ها یک تعریف کاربردی و روزمره ایجاد کنیم چنین اتفاقی رخ نمی‌دهد و خود به خود جایگاه خود را می‌یابند.
او اظهار کرد: به نظر می‌رسد برای حل مشکلات پوشش در کشور نیازمند یک مدیریت متمرکز با ارعاب نیستیم و نباید مقابل جهانی شدن گارد داشته باشیم زیرا در برخی از مقوله‌ها این جهانی شدن به روند کمک نیز می‌کند.
مدرس دانشگاه علمی کاربردی تصریح کرد: سفره کردی کرمانج‌های شمال خراسان از گلیم است که امروزه ثبت جهانی شده و بسیاری از توریست‌ها آن را به عنوان سوغاتی خریداری می‌کنند در حالی که به دلیل بالا بودن قیمت در کشور خودمان خریدار چندانی ندارد. این امر نشان می‌دهد که وقتی یک محصول دارای پیشینه فرهنگی شکلی امروزی و کاربردی می‌گیرد علاوه بر حفظ شدن به سطح جهانی نیز گسترده می‌شود و درآمدزایی به دنبال دارد.
جهانبخش ادامه داد: اگر رابطه نسل قدیم با جدید به راحتی گسسته نشود و جوانان با لباس، فرهنگ و نگاه گذشته احساس راحتی کنند جایگاه رشد برای این مقوله باز می‌شود و این نسل نیز به سمت آن تمایل پیدا می‌کنند در حالی که امروزه نگاه جامعه به افرادی که لباس محلی می‌پوشند اصلا مثبت نیست و عموما این افراد را به چشم روستایی نگاه می‌کنند.
او افزود: متاسفانه سیاست کشور به نوعی خود توصیه حذف خورده فرهنگ‌ها را می‌کند. سوال من این است که چرا وقتی فردی در اداره مشغول به کار می‌شود دیگر نمی‌تواند لباس محلی خود را به تن کند؟ وقتی هیچکدام از افراد تحصیلکرده و کسانی که در ادارات و سازمان‌های کشور هستند حاضر به پوشیدن لباس محلی نیستند چطور بقیه مردم را به آن ترغیب می‌کنیم.
این جامعه‌شناس بیان کرد: پوشش در بین مردم هوشمندانه‌تر دنبال می‌شود اگر اجازه انتخاب به آن‌ها بدهیم.
جهانبخش تصریح کرد: وقتی زمان لازم فرا برسد همین نسل جوان به سمت فرهنگ بومی خود متمایل می‌شوند اما این هیچ ایرادی ندارد که جهانی و انسانی فکر کنیم اما محلی زندگی کنیم زیرا این دو هیچ تضادی با یکدیگر ندارند.
انتهای پیام/61