سرویس فرهنگ و ادبیات هنرآنلاین// در دنیای ادبیات کتاب‌هایی هستند که به زعم نویسندگان و منتقدان مطالعه آنها خواننده را به درک صحیح و بهتری از ادبیات رهنمون می‌کند. بخشی از این کتاب‌ها در طول زمان با معرفی‌هایی که از جانب نویسندگان تاریخ ادبیات و منتقدان انجام شده است در حافظه ادبی ثبت شده است. کسانی که مخاطب مستمر ادبیات هستند به یقین با نویسندگان بزرگی مثل سروانتس، جویس، کافکا، وولف، فاکنر، سلین و بسیاری دیگر آشنا هستند و آنقدر در جنگ‌های ادبی و کتاب‌های نقد با این اسامی رو‌به رو شده‌اند تا نسبت به خوانش آثار آنها تشویق و ترغیب شوند. در این میان اما کتاب‌هایی هستند که گرد فراموشی روی‌شان نشسته است و به دلایل مختلف در پشت پرده ادبیات قرار گرفته‌اند. بر این مبنا در بخش فرهنگ و ادبیات هنرآنلاین برآن شدیم تا با یادداشت‌هایی مستمر هر دو دسته از کتاب‌ها را مورد بررسی قرار دهیم.

در جعبه 100 رمانی که باید خواند به رمان‌هایی رجوع می‌کنیم که در شاهکار بودن آنها اتفاق نظر وجود دارد. هیچ کدام از این کتاب‌ها از جانب ما انتخاب نشده است و برگزیده منتقدان و نویسندگانی هستند که سطح تاثیرگذاری این رمان‌ها در تاریخ ادبیات داستانی را غیرقابل انکار خوانده‌اند.

این فهرست برگرفته از فهرست‌های اینچنینی است که معمولا از جانب نشریاتی مثل لوموند یا گاردین ، نویسندگان بنامی همچون میلان کوندرا و کارلوس فوئنتس و آکادمسین‌هایی مثل دنیل برت که در این زمینه فعالیت داشتند، اخذ شده است. دنیل برت منتقد و نویسنده آمریکایی پیشتر سه کتاب نیز با عناوین 100 نمایشنامه ، 100 رمان و 100 ادیب در سال‌های 2007 و 2009 منتشر کرده است.

در این میان به کتاب‌های برگزین شده از سوی کتابخانه مدرن به آدرس اینترنتی http://www.modernlibrary.com/top-100/100-best-novels/ نیز رجوع شده است.

اما دسته دوم که با عنوان ادبیات پشت پرده نام‌گذاری شده است بر خلاف فهرست 100 رمان برتر حول نویسندگان و شاعران ادبیات فارسی -اعم از کلاسیک و معاصر با محوریت بخش معاصر- می‌چرخد.

بسیاری از شاعران و نویسندگان بزرگ و در عین حال تاثیر گذار ادبیات ما آنچنان مورد بی توجهی قرار گرفته‌اند که به نوعی از حافظه ادبی ما پاک شده‌اند و آن طور که باید و شاید خوانده نشده‌اند. در میان این نویسندگان و شاعران، معاصران سهم بیشتری خواهند داشت چرا که مجال کمتری برای دیده شدن داشته‌اند. جریان‌های مغفول شعر فارسی، داستان‌نویسان حرفه‌ای با داستان‌هایی پراهمیت اما فراموش شده و نمایشنامه‌هایی که به هر دلیل مورد توجه قرار نگرفته‌اند در این فهرست جای می‌گیرند.

انتهای پیام/ مجتبا نامور