در سال‌های اخیر "فرفره نخی" به نامی آشنا برای علاقه‌مندان لوازم تزئینی هنری تبدیل شده است. سه دختر جوان بر اساس علایق خود کاری را شروع کردند که مورد استقبال مخاطبان قرار گرفت و به شغل اصلی آنها تبدیل شد. "فرشته عباسی" و "صالحه کمال‌زاده" کارشناس طراحی پارچه و لباس هستند و "مونا دلاوری" دارای فوق دیپلم گرافیک است. گفت و‌گوی خبرنگار مد و لباس هنرآنلاین را با فرشته عباسی بخوانید.

تولید محصولات خود را چگونه آغاز کردید؟

من و مونا از سالها پیش با هم دوست بودیم و در دانشگاه هم من با صالحه آشنا شدم. سلیقه‌های ما بسیار به هم نزدیک بود و در ترم سوم دانشگاه پروژه‌های دانشجویی ما طوری بود که متوجه شدیم ایده‌های ما خیلی به هم نزدیک است و سلیقه‌های مشترکی داریم. بنابراین فکر کردیم می‌توانیم باهم کاری را شروع کنیم که از ایده‌هایمان استفاده کنیم. اوائل کار ما خیلی سخت بود ولی کم‌کم نکات بیشتری یاد گرفتیم و در چاپ حرفه‌ای‌تر شدیم. از سال 88 کار خود را شروع کردیم و کم‌کم فعالیت ما از حالت دانشجویی خارج شد و شکل وسیع‌تری به خود گرفت. سال 89 در همایش تار و پود پارسی در بخش طراحی پارچه اول شدیم. در اولین دوره جشنواره مد و لباس هم شرکت کردیم و یکی از مانتوهای ما در ژورنال جشنواره چاپ شد.

کار خود را با چه تولیداتی شروع کردید؟

اولین کارهای ما گل سینه‌های چوبی بود. هر کدام از ما در هر زمینه‌ای که می‌توانست تصویرسازی کند و مهارت بیشتری داشت طراحی می‌کرد. پرنده‌ها کار من و مونا بود و طراحی عروسک‌ها را صالحه انجام می‌داد. آن زمان بچه‌های هنری دوست داشتند چیزهای کوچکی تزیینی روی لباس خود استفاده کنند. ما هم به شکل اتفاقی این کار را آغاز کردیم و آن طرح‌ها را به سنجاق سینه تبدیل کردیم که به عنوان عنصر تزیینی از آنها استقبال زیادی شد. پیش از آن گل سینه‌ها حالت اشرافی و سنگین داشتند و برای خانم‌های میانسال مناسب بودند، ولی ما خواستیم آنها را دخترانه‌تر کنیم تا برای عده بیشتری قابل استفاده باشد. در آغاز کار آنها را با دست و چوب‌های طبیعی درست می‌کردیم اما وقتی حجم کار زیاد شد مجبور شدیم با دستگاه کار کنیم تا کارمان ساده‌تر و سریع‌تر شود.

کیف‌های شما پرطرفدارترین محصول فرفره نخی است. در مورد نحوه تولید آنها توضیح دهید.

ما کارهای بافتی انجام می‌دادیم که قشنگ بودند و به این فکر کردیم که در چه وسیله‌ای می‌توانیم از آنها استفاده کنیم تا بهتر دیده شوند. پس کیف‌های مخمل درست کردیم و این بافت‌ها را روی آنها استفاده کردیم. بعد از آن تصمیم گرفتیم روی کیف‌های خود تصویرسازی کنیم. از شعرهای سهراب سپهری ایده گرفتیم و کار تصویرسازی را انجام دادیم و بعد آنها را روی کیف چاپ کردیم. یک دسته دیگر از کارها هم مخمل برجسته هستند که آن هم یک تکنیک چاپ است، ولی چون این شیوه هزینه بالایی دارد تعداد کمی از آن را تولید کردیم.

این بافت‌ها به یک ویژگی و شناسه کار شما تبدیل شده‌اند، درمورد آنها توضیح دهید.

هنری هست به نام "تاپ استری" که مجموعه‌ای از بافت‌ها با انواع و اقسام ابزار و مواد را شامل می‌شود. در این تکنیک با هر ماده‌ای می‌توان کار بافت انجام داد. در واقع خود این بافت را کسی به ما یاد نداد بلکه ایده‌ای بود که از تکنیک تاپ استری گرفتیم. این بافت امضای ماست و همه می‌توانند رد کارهای ما را با آن بگیرند. ما هم سعی می‌کنیم تا جایی که امکان دارد این بافت را در تمامی محصولات خود استفاده کنیم. جنس آنها از الیاف پشم است و رنگ‌های مورد نظر خود را به بافنده‌ها سفارش می‌دهیم تا برایمان ببافند. رنگ‌هایی هم که استفاده می‌کنیم رنگ‌های پخته ایرانی است.

در مجموعه شما تی‌شرت و مانتو هم دیده می‌شود.

بله تی‌شرتها یک تجربه ساده بود که آن را چندان جدی نگرفتیم. در واقع عده زیادی علاقه داشتند طرح‌های ما را روی تی‌شرت هم داشته باشند، بنابراین ما طرح‌ها را روی تی‌شرت چاپ کردیم. ولی در مورد مانتو این کار برای ما جدی بود و از طراحی مانتو‌ها و طرح‌های چاپ شده روی آنها خیلی استقبال شد. اما تعداد مانتوها‌ی تولید شده خیلی محدود بود چون حجم کار ما در 2 سال اخیر خیلی زیاد شد و نتوانستیم بیشتر به کار مانتو بپردازیم. کار دیگر ما دیوارکوب‌ها هستند که ایده آنها از همان گل سینه‌ها آمد. ما فکر کردیم اگر پرنده‌ها بزرگ شوند و روی دیوار بیایند جلوه زیادی دارند، بنابراین به تولید آنها پرداختیم.

محصولات خود را چگونه به فروش می‌رسانید؟

ما کارها را به صورت عمده در فروشگاه‌ها پخش می‌کنیم و اگر بتوانیم سالی یک بار نمایشگاه داریم تا فروش مستقیم داشته باشیم. معمولا کارهای ما در مکان‌های فرهنگی، گالری‌ها و شهرکتاب‌ها به فروش می‌رسند.

طیف مخاطبان آثار شما چه کسانی هستند؟

اوائل فقط دانشجویان هنر بودند اما کم‌کم سعی کردیم سلیقه عوام را در نظر بگیریم و تا جایی که می‌توانیم هزینه‌ها را کمتر کنیم تا همه بتوانند از آنها استفاده کنند. این کارها شاید لوکس و تزیینی به نظر برسد اما الان مخاطب عام و قشر متوسط هم به راحتی می‌توانند از آن استفاده کنند. از نظر سنی بیشترین مشتریان ما جوان‌ها هستند. اما گاهی در نهایت تعجب شاهد بودیم که خانمی با سن بالا از کیف مخمل ما استفاده می‌کند. گل سینه‌ها هم برای بچه‌ها جذاب است و هرچند اندازه کیف‌ها برایشان بزرگ است اما گاهی دیده‌ام که از آنها استفاده می‌کنند.

در طول فعالیت خود با چه مشکلاتی رو به رو شدید؟

بیشترین مشکل ما در شروع کار مسائل مالی و عدم دسترسی به مواد لازم بود. هنوز هم ایده‌هایی داریم که مواد لازم برای آنها در ایران نیست و نتوانستیم آنها را عملی کنیم. ولی ما خیلی مقاومت کردیم و تلاش کردیم به هر شکلی کار خود را پیش ببریم و تا به حال به 80 درصد خواسته‌هایمان رسیدیم. دردسرهای این کار خیلی زیاد بود ولی ما سماجت کردیم و ایستادیم. همه چیز را باید نقدی خریداری می‌کردیم اما هنگام فروش با ما امانی یا مدت‌دار کار می‌کردند. مشکل مواد اولیه را همیشه داریم و به سختی می‌توانیم چیزهایی را که می‌خواهیم پیدا کنیم. همچنین چاپ کارها یکی دیگر از دشواری‌های ما بود. به جرات می‌توانم بگویم ما تنها کسانی هستیم که پارچه را با این ابعاد و وسعت طرح چاپ کردیم. حتی چاپخانه‌های قدیمی هم به ندرت چاپ بزرگ انجام می‌دهند ولی ما پای ضرر این کار ایستادیم و به آنچه می‌خواستیم رسیدیم.

به نظر شما استفاده از لوازم جانبی چه تاثیری بر پوشش افراد دارد؟

قطعا تاثیر زیادی روی پوشش دارد. در این سال‌ها لوازم جانبی به بخشی از پوشش افراد تبدیل شده و جزیی از لباس آنهاست. ولی همیشه این انتخاب‌ها درست نیست و گاهی ناهماهنگی و اشتباهاتی در استفاده از آنها دیده می‌شود. ما نیاز به استفاده از این لوازم را احساس کردیم و خواستیم آن بدسلیقگی که در لباس پوشیدن و فرم ظاهری وجود داشت را تغییر دهیم و خوشبختانه در مورد بخشی از افراد جامعه که مخاطب کارهای ما بودند این اتفاق افتاده است.

کارهای شما جایی غیر از تهران هم عرضه می‌شود؟

بله تعدادی از کارهای ما به خارج از ایران برده شده اما خیلی وسیع نبوده چون خود ما روابط قوی نداشتیم. ولی در بیشتر شهرهای ایران کارهای ما به فروش می‌رسد و سفارش‌های شهرستان ما حجم بالایی دارد.

همه کارها توسط شما سه نفر تولید می‌شوند؟

اوائل همه کارها را خودمان انجام می‌دادیم ولی دیگر از توان ما خارج است، چون تعداد سفارش‌ها بسیار بالاست. الان ما با مجموعه وسیعی در ارتباط هستیم و 8 نفر برای ما کار می‌کنند.

تا به حال با مشکل کپی شدن کارهایتان مواجه شدید؟

بله این موضوع بسیار زیاد پیش آمده است، اما کاری نمی‌توانیم بکنیم. تنها راه ما این است که کارها را دائم به روز کنیم و تغییر دهیم. تولید کارهای جدید باعث می‌شود همیشه از کسانی که کپی می‌کنند جلوتر باشیم. مخصوصا کارهای کوچک ما مثل گل سینه‌ها بیشتر کپی شده اما هیچ کدام از آنها کیفیت کار ما را ندارد. خیلی پی‌گیر هستیم که طرح‌های خود را ثبت کنیم، ولی این کار دردسرهایی دارد چون تنوع کار ما خیلی زیاد است و هر روز کار جدیدی به آنها اضافه می‌شود، بنابراین هر طرح جدید را باید برای ثبت ببریم.

انتهای پیام/