رضا مهدوی، موسیقی‌دان و نوازنده سنتور پس از درگذشت محمدرضا لطفی یادداشتی در اختیار هنرآنلاین قرار داده که در ادامه می‌خوانید:

"محمدرضا لطفی دو ویژگی مهم داشت که شامل شخصیت برجسته رفتاری او با ارکستر و اعضای ارکستر و علم و دانش بی‌نهایتش در رابطه با موسیقی بود.

این دو ویژگی مهم در محمدرضا لطفی چه قبل از انقلاب و چه بعد از انقلاب ثابت بود و هیچ‌گاه تغییر نکرد. اعضای ارکستر این نوازنده برجسته همیشه به خوبی از او یاد می‌‌کنند زیرا او همیشه به اعضای ارکستر در هر سنینی احترام می‌گذاشت که این خصوصیت اخلاقی قابل تحسین است.

محمدرضا لطفی علم و آگاهی کافی در حوزه موسیقی داشت و زمانه خودش را به خوبی می‌شناخت و درک می‌کرد. او در کنار اصالت و سنت‌ها نوآوری می‌کرد. محمدرضا لطفی در بازآفرینی آثار قدما نقش به‌سزایی داشت و بسیاری از هنرمندان امروزه در تارنوازی از استاد لطفی تقلید می‌کنند.

محمدرضا لطفی حکم پدر در موسیقی را داشت و جوانان را با موسیقی‌ سازی آشنا کرد، همان طور که اکبر گلپایگانی جوانان را با آواز آشنا کرد. این نوازنده برجسته تار اگر بعد از انقلاب از ایران نمی‌رفت رهبر خوبی برای ارکستر ایرانی بود زیرا کارهایش حسی و دلی و بر اساس اصول و قوانین بود.

متاسفانه شاگردان و دوستان او از هم جدا شدند و دیگر دور هم جمع نشدند، حضور او بعد از 24 سال دیر بود و بهتر است بگوییم محمدرضا لطفی فرصت را از دست داد.

محمدرضا لطفی یادگارهایی که باید می‌گذاشت را برای همه ما گذاشت و رفت. او شاگردان خوبی تربیت کرد که محمد معتمدی دست پرورده او است. او تمام تلاش خود را کرد تا موسیقی سنتی را حفظ کند و بهترین الگوی رفتاری برای هنرجویانش بود.

روحش شاد و یادش گرامی

رضا مهدوی

پایان پیام/46