به گزارش سرویس معماری هنرآنلاین ؛ تخریب آثار تاریخی که به ثبت میراث فرهنگی رسیده است، مساله جدیدی نیست. هر سال خبرهایی مبنی بر تخریب یا تهدید هویت تاریخی بناها و آثار در ایران منتشر میشود. کمبود بودجه حفاظتی و بیتوجهی مسئولان میراث فرهنگی از دلایل مهم این حادثه فرهنگی است. گاهی تخریبها را میتوان به راحتی مهار کرد اما متاسفانه چنین اتفاقی نمی افتد.
سردر دانشگاه بابل که در تاریخ ۱۳۸۲/۰۷/۰۱ به شماره ۱۰۲۸۱ در سیاهه آثار ملی جای گرفته بخشی از مجموعه کاخهای پهلوی (کاخ پهلوی، شهبانو و شاهپور) است که در یک باغ زیبا احداث شده است. چند سال پیش این مجموعه از تملک دانشگاه علوم پزشکی آزاد شده و به عنوان یک نماد تاریخی - هویتی در میان یکی از بلوارهای اصلی شهر بابل قرار گرفته است. متاسفانه بنای کاخها، محلی برای جمع شدن معتادان و متکدیان شهری شده و اتاقکهای آن نیز برای شبگذرانی و انبار وسایل آنان مورد استفاده قرار میگیرد. همچنین اتاقکهای دیگر این بنای معماری نیز به محلی برای انبار نخالههای ساختمانی بدل گشته است.
علیرضا صادقی امیری، دبیر انجمن جوانان سپید پارس در گفتوگو با هنرآنلاین با اعلام خبر تخریب این بنای تاریخی گفت: اعتراضهای مردمی پلیس را وادار کرد تا در یک عملیات ضربتی معتادان و متکدیان را از این مکان جمعآوری کند، اما پس از گذشت دو سال همچنان وسایل آنان در محل باقی مانده است. متاسفانه یکی از عوامل فرسایش بنای کاخها، ایجاد فضای سبز در پیرامون آن است که باعث نفوذ نم در بدنه آن شده و روند تخریب را شدیدتر کرد است.
او با اشاره به اینکه بازدید از مجموعه کاخها باتوجه به تغییر کاربریشان به عنوان دفاتر اداری، برای گردشگران و شهروندان امکانپذیر نیست، افزود: یکی از کاخهای سهگانه به دفتر رییس دانشگاه، دیگری به دفتر رییس حراست و کارمندان، و یکی از کاخها نیز به کتابخانه تغییر کاربری داده شده است. همچنین برای بازدید گروههای دوستدار میراث و یا دانشجویان مرتبط از این بناهای فاخر، نیاز به تشریفات اداری زمانبر و تایید حراست دانشگاه و ارائه معرفینامه است.
او درباره رفع مشکلات بازدید کاخها برای دوستداران این بنای تاریخی ادامه داد: با وجود اینکه وضعیت حوزههای سهگانه میراث در مازندران بحرانی و اسفناک است اما میتوان با همکاری سازمانهای مردم نهاد و حراست دانشگاه، در ساعاتی مشخص و با همراهی یک نماینده از حراست به شکل گروهی از این بناها بازدید کرد.
به گفته او این اتفاق در برابر بزرگترین مرکز علمی و فرهنگی شهرستان و چند متری پاسگاه نیروی انتظامی رخ داده، و هیچ کس پاسخگوی تخریب بنایی که بخشی از میراث تاریخی ما را در دل خود دارد نیست.
انتهای پیام/