به گزارش خبرنگار تجسمی هنرآنلاین؛ نمایشگاه‌ای از آثار محمدسعید نقاشیان با عنوان سیاه مشق، در دو گالری ملک و سالن شماره 2، از مجموعه آرت‌سنتر افتتاح شده است. نقاشیان در تیرماه 1356 در تهران متولد شد. او فارغ‌التحصیل رشته کارشناسی ارشد گرافیک از دانشگاه آزاد اسلامی تهران مرکز و دارای مدرک هنری از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است. او در حال حاضر در دانشگاه‌های هنر تدریس می‌کند.
از این هنرمند پرکار تاکنون 22 نمایشگاه انفرادی و بیش از 100 نمایشگاه گروهی در داخل و خارج کشور به نمایش در آمده است. در نمایشگاه اخیر او آثار به نمایش درآمده از حروف، بدون رنگ و در غالب سیاه و سفید، نوعی فرم‌گرایی متفاوت را در زمینه نقاشی - خط در معرض دید علاقه‌مندان قرار می دهد. فضای نمایشگاه، نگاهی مدرن به سنت‌ها دارد. با محمد سعید نقاشیان گفتگویی انجام داده‌ایم که در زیر می‌خوانید: سیاه‌مشق‌های نقاشیان چه تفاوتی با سیاه مشق های دیگر هنرمندان دارد؟
آثار من سیاه‌مشق‌هایی با نگاهی مدرن هستند. البته پیشکسوتان و استادان بسیاری مانند پیلارام، زنده‌رودی و احصائی در زمینه سیاه‌مشق کار کرده‌اند. من در عین حال که وام‌دار آنها هستم؛ سعی کردم فضای جدیدی را در کارهایم به وجود بیاورم و مانیفست خودم را داشته باشم.
چرا دو رنگ سیاه و سفید را به عنوان رنگ اصلی آثارتان انتخاب کرده‌اید؟
در درس مبانی نظری هنرهای تجسمی رنگ وجود ندارد. به این دلیل که رنگ ذهن را گول نزند. رنگ‌ها سیاه و سفید است تا بازتاب اندیشه وجودی خودم باشد. در این نمایشگاه تمام تلاشم براین بود که با حذف رنگ به ترکیب‌بندی‌های مختص ذهن خودم برسم.
کلمه "هو" در کارهای شبیه یک ذکر تکرار شده است دلیل آن چیست؟
کلمه "هو" در ادبیات کهن ایران زمین به معنی نیکی است. کلمه "هو" نر و "هو" نره هم به معنی انسان کامل و انسان فاضل از این کلمه گرفته شده است.
اگر بخواهیم اندیشه محمد سعید نقاشیان را در یک نمودار ترسیم کنیم این منحنی را باید چگونه بکشیم؟
من در سال 69 خوشنویس خط نستعلیق بودم. آن زمان حدود 14 سال داشتم. تا دوره دانشگاه درجه خوش خط نستعلیق را به اتمام رساندم. سال 77 درجه ممتازی در خوشنویسی را کسب کردم. بعد با فضای گرافیک آشنا شدم. گرافیک در خوشنویسی و خوشنویسی در گرافیک خیلی به من کمک کرد. در همان سال‌ها با خط معلی آشنا شدم. خط معلی به من کمک کرد جهش تازه‌ای در هنرم داشته باشم. خط نستعلیق من را اغنا نمی‌کرد. در حالی که به سنت‌ها وابستگی داشتم نمی‌خواستم؛ در یک جا ثابت بمانم. خط معلی من را از فضای سنتی پرتاپ کرد و به دل مشغولی‌های من پر و بال داد. سال 89 به نقاشی وخط روی آوردم. آثارم را بر روی بوم بردم. سال 90 نمایشگاه نیستان را برگزار کردم که برگرفته از اشعار مولانا بود. این نمایشگاه به فضای شخصی من بسیار نزدیک‌تر بود. نمایشگاه اخیر من یعنی سیاه مشق‌هایم نقطه عطف کارهایم است.
بعد ازاین قراراست شاهد چه کارهای دیگری از شما باشیم؟
نمی دانم . قرار نیست کوششی داشته باشم. اتودی از قبل ندارم. باید در آن لحظه اتفاق بیافتد. ولی در آثار بعدیم می‌خواهم از رنگ‌های مسی ، قهوه‌ای و... استفاده کنم.
انتهای پیام/320