سرویس مد ولباس هنرآنلاین، لباس کودک یکی از مهمترین دغدغه‌های والدین به شمار می‌آید. زیرا این بخش به عنوان عنصر مهمی برای حفظ سلامت کودکان شناخته می‌شود. الناز حدیدی، مدرس دانشگاه شریعتی و طراح لباس کودک است. او که در سومین جشنواره بین‌المللی مد ولباس فجر بخش داوری لباس کودک را بر عهده داشت، معتقد است طراحان اطلاعات کمی از این بخش دارند. آنچه می‌خوانید کنکاشی درباره وضعیت کمی و کیفی طراحی لباس کودک و بازار این بخش است.
چرا بیشترین محصولات بازار لباس کودک را اجناس خارجی تشکیل می‌دهند و مردم نیز اغلب به سمت این نوع کالاها تمایل دارند؟
لباس‌های خارجی در بازار کودک مخاطبان بیشتری دارد زیرا از تنوع بالاتری در رنگ، طرح، پارچه و خرج کارهایی نظیر: زیپ، دکمه و ... برخوردار است. تنوع محصولات خارجی در کنار کیفیت بالاتر این محصولات سبب شده که این نوع کالاها بخش عمده بازار داخلی ایران را به دست آورند. متاسفانه در ایران این امکانات وجود ندارد. تا جایی که برای تهیه پارچه مرغوب تولیدکنندگان با مشکل رو به رو هستند؛ زیرا بدن کودک ظریف و حساس است. به همین خاطر تنها از پارچه‌های پنبه‌ای و الیاف‌های طبیعی بهره‌برداری می‌شود. این در حالی است که اغلب نساجی‌های داخلی چنین تولیداتی ندارند.
در چنین شرایطی محصولات داخلی چطور بازار خود را حفظ می‌کنند؟
خوشبختانه لباس کودک سود خوبی به همراه دارد. زیرا پدرها و مادرهای ایرانی بیش از هر چیزی به کودک اهمیت می‌دهند. لذا تولیدی‌های داخلی نیز در این شرایط موفق عمل می‌کنند. این سود خوب باعث شده که تولیدکنندگان داخلی چاپ‌های چند رنگ و تنوع‌های مختلف را در حد امکانات ایران انجام دهند. در واقع هر چه تکه‌ها و برش‌های لباس کودک بیشتر باشد فروش بیشتری را نیز به دنبال دارد. زیرا توجه بیشتری را به خود جلب می‌کند. ضمن اینکه والدین فکر می‌کنند به خاطر تکه‌های بیشتر مدت زمان بیشتری روی این لباس کار شده و ارزش پرداخت پول را دارد. در حالی که دوخت لباس کودک راحت‌تر از سایر بخش‌هاست و پارچه کمتری هم صرف آن می‌شود. به همین خاطر در ایران نیز تولیدی‌های موفقی کار می‌کنند که البته برخی از آنها قابلیت رقابت با اجناس خارجی و با کیفیت را هم دارند.
وضعیت طراحی لباس کودک در ایران چگونه است و چقدر طراحان در این عرصه فعالیت دارند؟
متاسفانه در نظام آموزشی دانشگاهی ما بیشتر لباس زنانه تدریس می‌شود و این از پایه اشتباه است. امیدوارم این زیرساخت‌ها به زودی اصلاح شود. زیرا در صورت نگاه درست به این مقوله لباس کودک، مردان و سینما و تئاتر بیشتر دیده می‌شود و می‌تواند جایگاه بهتری به دست آورد. قطعا ورود طراحان و الگوسازی حرفه‌ای در حوزه لباس کودک روی بازار این بخش تاثیر ویژه‌ای دارد. مشکل اینجاست که تنها 6 واحد درسی در دانشگاه برای این بخش به دانشجو آموزش داده می‌شود که بسیار مقدماتی است و به درد کار حرفه‌ای نمی‌خورد. این در حالی است که کار کردن در بازار نیازمند اجرای برخی از طرح‌ها و ورود به مباحث حرفه‌ای است.
با این وضعیت طراحی لباس کودک در ایران چگونه انجام می‌شود؟
به دلیل کمبود طراحان حرفه‌ای در حوزه کار کودک اغلب تولیدکنندگان از ژورنال‌های خارجی این بخش کپی‌برداری می‌کنند. این امر باعث شده که محصولات داخلی به سختی بتوانند بازار خود را حفظ کنند و در بخش رقابت با کالای خارجی دچار مشکل شوند. به طور حتم با ورود طراحان به بخش کودک تا حدود زیادی می توان این صنعت را دگرگون کرد.
نخستین نیاز برای تغییر نگرش کودکان ایرانی نسبت به پوشش چیست؟
وقتی می‌خواهیم یک مقوله را تغییر بدهیم باید برای آن چندین پیشنهاد داشته باشیم. متاسفانه کشور ما در زمینه انیمیشن و تصویرسازی کودک بسیار ضعیف عمل کرده است به همین خاطر هیچ کاراکتری برای پیشنهاد به بازار لباس کودک نداریم. این مساله یکی از عمده دلایلی است که کودکان ایرانی را به سمت کاراکترهای خارجی و فرهنگ و دیدگاه آنان متمایل ساخته است.
پیشنهاد شما برای حل این مشکل و ایجاد یک بازار جدید چیست؟
باید بتوانیم یک زنجیره درست بین هنرمندان انیمیشن، گرافیک، تصویرسازی ایجاد کنیم تا بتوانیم کاراکترهای تازه‌ای خلق و معرفی کنیم. انیمیشن‌هایی نظیر، شکرستان بسیار خوب عمل کردند و توانستند تغییرات خاصی را ایجاد کنند تا جایی که برخی از شخصیت‌های این مجموعه روی لباس کودکان ایرانی نیز دیده شد. اما باید این نوع فعالیت‌ها دنبال شود در غیر اینصورت با یک گل بهار نمی‌شود. حرکت مداوم در این عرصه نیز نیازمند کار گروهی است که به مدیریت دولتی باز می‌گردد.
مهمترین نکاتی که یک طراح برای خلق لباس کودک باید به آن توجه کند چیست؟
روانشناسی نخستین مقوله‌ای است که طراح برای خلق هر نوع پوششی باید به آن توجه کند. روانشناسی در کنار جامعه‌شناسی از جمله علومی هستند که برای طراحی لباس تمام اقشار جامعه کاربرد دارند. با توجه به سن، خصوصیات، شخصیت و نوع لباس می‌توان رنگ بندی، پارچه و طراحی لباس کودک را تعیین کرد. در طراحی لباس کودک نخست راحتی مطرح است. به همین خاطر پارچه نقش بسیار مهمی را ایفا می‌کند. استفاده از پارچه‌هایی نظیر کرپ برای کودک مناسب نیست. اغلب طراحی لباس کودک بر مبنای پارچه پنبه‌ای و با الیاف طبیعی صورت می‌گیرد. متاسفانه طراحان ما به دلیل نبود دانش کافی از هر رنگ، طرح و پارچه‌ای برای طراحی کودک استفاده می‌کنند. رنگ‌هایی نظیر قهوه‌ای یا سبز تیره به طور حتم برای کودک مناسب نیست زیرا شادمانی روح او را تحت تاثیر قرار می‌دهد. استفاده از پارچه‌های نامرغوب و پلاستیکی که باعث عرق کردن کودک موقع بازی می‌شود. نیز نباید به کار برده شود. خرج کار، رنگ بندی و طرح اثر باید بر مبنای نیاز سنی کودک انتخاب شود.
انتهای پیام/61