به گزارش خبرنگار هنرآنلاین، سعید مظاهری، طراح خوش فکر ایرانی است که به همراهی همسرش مارال قشقایی، چاپ قلمکار را بر روی لباس ایرانی آورده است.لباسهای هزار دستان رنگ و بویی خاص از معماری اصفهان و طرحهای اسلیمی دارد البته ناگفته نماند که بخشی از طرحها نیز نوروز را به شکل بلبل و گل در خود پنهان دارد. این زوج خوش ذوق معتقدند که لباس نه تنها یک نیاز روزمره است بلکه میتواند بخشی از هنر، لذت و فرهنگ ملی ما نیز باشد. مظاهری که لهجه شیرین اصفهانیاش نشانگر اصالت معماری است که امروز این هنر را در وی پرورانده با روی باز روند شکل گیری کارش را برای هنرآنلاین توضیح میدهد.
از روند شروع این کار و نحوه رسیدن طرحها به این مرحله برای مخاطبان هنرآنلاین بگویید؟ من مدتی را به کار قلمکاری و شاگردی برای آموزش این هنر گذراندم اما پس از اتمام این دوره تصمیم گرفتم این هنر دوست داشتنی را به جز سفره و اقلام اینچنینی بر روی لباسهای روزمره بیاورم. همراهی من با همسرم مارال قشقایی که فارغ التحصیل رشته نقاشی دانشگاه هنرهای زیبای تهران است این روند را تسهیل بخشید. پس از شروع کار اتودها و طراحی نقش و نگارهای روی لباس توسط همسرم صورت گرفت و صد البته انتقادات من باعث شکل گرفتن و قوام کار شد.
پارچههای که برای چاپ قلمکار استفاده میشود باید چه نوع ویژگی داشته باشد؟ چاپ قلمکار باید روی پارچهای از الیاف طبیعی کار شود به همین خاطر من کار بافت و رنگرزی پارچه را نیز با روندی سنتی و صد در صد طبیعی انجام میدهم زیرا روی یک پارچه با الیاف مصنوعی رنگها شکلی متفاوت پیدا میکنند ضمن اینکه ماندگاری لازم را نیز ندارند.الیاف کاری که برای لباسها استفاده میشود صد در صد پنبه است. پنبه خالص بودن کار بسیار مهم است زیرا چاپ قلمکار یکی از قدیمیترین کارهای سنتی است که از ابتدا روی سفره استفاده میشد اما ما امروز از آن بر روی لباس بهره میبریم.
چطور شد که هزار دستان اینقدر مورد استقبال قرار گرفت؟ طراحیهایی که انجام میشود کاملا به شکل سنتی و منطبق بر سلیقه جامعه است یعنی ما سعی نمیکنیم یک لباس سبک قاجار که قابل استفاده نیست را تولید کنیم.ضمن اینکه اغلب طرحها الهام گرفته از معماری اصفهان است. البته برای بیشتر پسندیده شدن کارها با گروه باستان شناسی و معماری مناطقی نظیر: تخت جمشید و همدان و ... نیز مشورت میکنیم. یعنی برای ایده کارها تنها به نظرات شخصی تکیه نداریم. تا جایی که کتابهای سفال و سفالگری که طرحهای خاصی در ایران باستان داشته، نیز مورد استفاده ما قرار میگیرد. در واقع همه این کارها متعلق به ایران است که در بناهای قدیمی وجود داشته است.
این طرحها چطور اینقدر زنده و زیبا و با اصول روی لباس پیاده میشوند؟ طرحهایی که تایید میشوند توسط یک استاد برجسته و پیشکسوت که سالها کار کنده کاری چوب را انجام داده به شکل مهر روی چوب درخت گلابی تراشیده میشود. مثلا طرح اسلیمی که از گنبد شیخ لطف الله یا کاشی کاریهای مسجد امام اصفهان گرفته شده است را یک جوان نمیتواند کنده کاری کند. این مهرها به شکل مربع، یا دایره کوچک هستند که با رنگهای معدنی بر روی لباس شکل میبندد. البته برای مهر کردن این طرحها به یک استمپ خاص نیاز است. این استمپ کمی متفاوت و بزرگتر است. در زیر این استمپ یک لایه کامل از کتیرا پر شده تا وقتی مهر روی آن قرار میگیرد همه جای آن را یکدست و کامل رنگ کند. بستن این نوع استمپ به خاطر بزرگی و تفاوتش بسیار سخت است زیرا تکان خوردن آن باعث پاشیدن رنگ و از بین رفتن کارها میشود.
واکنش توریستها نسبت به لباسهایی که ارائه میکنید، چگونه است؟ خوشبختانه جایی که ما فروشگاه داریم توریستهای بسیاری حضور دارند. در این چند سال اخیر که کار بر روی لباسها شد حتی توریستهایی که صاحب شوهای آنچنانی هستند مانند: ایتالیا و فرانسه و... نیز از طرحهای ما استقبال کردند. ما در نمایشگاههای خارجی نیز شرکت کردهایم که دقیقا همین ورک شاپ را در قونیه، فنلاند و ترکیه نیز اجرا کردیم که بسیار مورد استقبال مردم قرار گرفت.همین امر ما را به کار بیشتر دلگرم کرده است. خارج از بعد مالی و اقتصادی گسترش فرهنگ ایرانی در قالب لباس برای من لذتبخش است. البته اغلب طرحها با کمک همسرم شکل گرفته است. ایدهها شکل گرفته از این تعامل بین ماست. یعنی طراحی لباس در فضای خانوادگی شروع میشود تا به سلیقه سنتی ایران برسیم.
انتهای پیام/61