مهتاب شریفیان، طراح و مدرس دانشگاه پیام نور قرار دادن مقطع تحصیلی کارشناسی ارشد را در رشته‌های طراحی پارچه و لباس مثبت خواند و در این باره به خبرنگار مد و لباس هنرآنلاین گفت: اینکه مقطع تحصیلی کارشناسی ارشد رشته‌هایی نظیر طراحی لباس و پارچه وجود دارد اتفاق بسیار خوبی است برای اینکه باعث می‌شود سطح سواد علاقمندان به این عرصه افزایش یابد.
او ادامه داد: در متون درسی این رشته‌ها بخش‌هایی نظیر تاریخ لباس و پارچه و شناخت الیاف وجود دارد اما قطعا برای ورود به بازار کار کافی نیست.
این مدرس دانشگاه درباره دلیل ناکارآمد بودن آموزش‌های دانشجویان رشته طراحی لباس و پارچه گفت: سطح آموزش و نوع دروس عملی در هر دانشگاهی متفاوت است برای اینکه عملکرد اساتید گاهی سلیقه‌ای است البته برخی از دانشگاه‌ها نیز تجهیزات لازم برای تدریس دروس عملی را ندارند به همین خاطر سطح آموزش عملی پایین می‌آید. شریفیان گفت: دانشجویان در دوران تحصیل خود چیز زیادی از آنچه بازار کار به آن نیاز دارد نمی‌دانند یعنی آنچه آموزش داده می‌شود چند مورد از الگوسازی، ضخیم دوزی و تمیز دوزی است که برای رفع نیاز دانشجویی کافی است. او ادامه داد: بسیاری از دانشجویان طرح‌هایی را ارائه می‌دهند که عملا امکان اجرا ندارند و کاملا تخیلی است اما اغلب اساتید این موارد را رد نمی‌کنند و این اشکالات را مطرح نمی‌کنند به همین خاطر دانشجو با یک سری توهمات رشد میکند. این مدرس دانشگاه اظهار کرد: من در دانشگاه کار طراحی لباس را با نرم افزار کورل به دانشجویان می‌آموزم اما در همین بخش نیز قسمتی را به عنوان نمره بازار تعیین کرده‌ام تا دانشجو اشکالات کار خود را در بازار کار بداند. این اتفاقی است که در اغلب دانشگاه‌ها و توسط اساتید دنبال نمی‌شود.
شریفیان شروع طراحی لباس را از تحقیق دیداری دانست و بیان کرد: به طور کلی ایده پردازی برای هر کار و اثری باید با تحقیق نو پژوهش همراه باشد. در طراحی لباس نخستین مرحله تحقیق دیداری و میدانی است تا بتوانی پیشینه کاری را که در دست داری بشناسی مثلا اگر کار مربوط به دوران باستان است می‌توان به دیدن آثار باستانی رفت در غیر اینصورت حتی بررسی بازار برای کارهای روزمره نیاز است.
او درباره نحوه عملکرد بازار برای ارائه انتخاب به مخاطب گفت: مخاطب امروزی چیزی را می‌پوشد و می‌خواهد که در رسانه‌های داخلی و خارجی، اینترنت و ... دیده باشد. بارها و بارها دیده‌ام که برخی از مشتریان مدل لباس‌های خواننده‌های معروف را سفارش می‌دهند بدون اینکه توجه کنند آیا این لباس به استیل بدن آنها و یا فرم صورتشان می‌آید یا نه؟
این طراح لباس افزود: البته در سال‌های اخیر جسته و گریخته موج‌هایی از طرف طراحان و افراد کار بلد ایرانی ایجاد شده است اما این حرکت‌ها معمولا گذراست چرا که طرح‌هایی که ارائه می‌کنند برگرفته از ایران باستان و مدل‌های خارجی است.
شریفیان گفت: با اینکه ما یک کشور مسلمان و فعال هستیم چرا باید مالزی قطب پوشاک اسلامی شود؟ این سوالی است که من بارها از خود پرسیده‌ام و دلایل روشنی نیز برای آن دارم.
او توضیح داد: بسیاری از نمایشگاه‌ها و گالری‌های داخلی رشته طراحی لباس را کاری هنری نمی‌دانند و برای اجرای نمایشگاه به طراحان فضا نمی‌دهند این در حالی است که کشوری نظیر مالزی این مشکلات را ندارد.
مدرس دانشگاه علمی کاربردی بیان کرد: برای جلوگیری از فعالیت هنرمندان طراح همیشه بهانه‌هایی نظیر مجوز، مکان نمایش و ... وجود دارد که جلوی حرکت این افراد را می‌گیرد به همین خاطر است که شوهای خانگی و مزون ها بیشتر رشد نشان داده‌اند.
انتهای پیام/