به گزارش خبرنگار هنرآنلاین ، پریدخت مشکزاد در این نمایشگاه شش تابلوی نقاشی رنگ روغن بر روی بوم و نه مجسمه برنزی ارائه داده و کانسپت اصلی آثارش در رابطه با زنان است.

او در مورد نقاشی‌های تازه‌اش که تحت عنوان "شمایل‌ها" در این نمایشگاه به تماشا گذاشته شده گفت: در این آثار به موضوع شمایل‌های امروزی پرداخته‌ام و به عمد از تصاویری پیش پا افتاده در وب استفاده کردم، مدل‌های آثارم زنانی ناشناخته‌اند که آن‌ها را به عنوان شمایل‌های امروزی به تصویر کشیده‌ام، تصاویری زمینی که از شمایل‌های فرهنگ گذشته ایران زمین بسیار فاصله دارد و با نگاهی انتقادی همراه است.

او اضافه کرد: در این نقاشی‌ها بیشتر بر روی فیگور بدن این زن‌ها تاکید شده است، آن‌ها اغلب از چیزی که هستند ناراضی‌اند و می‌خواهند خود را تبدیل به شمایلی کنند که دائما آن‌ها را در رسانه‌ها و تبلیغات مختلف می‌بینند.

زنان آثار مشکزاد به مرز و بوم خاصی تعلق ندارند، آن‌ها ممکن است در هر جایی از دنیا زندگی کنند، اما ا اغلب زنانی هستند که می‌خواهند خود را شبیه به آیکن و مدل‌های تبلیغاتی دستکاری شده در مجلات و برنامه‌های تلویزیونی کنند. در واقع این تبلیغات آن‌ها را ترغیب و مشتاق می‌سازد که خود را تغییر دهند بی‌آنکه بدانند این تبلیغات تصاویر واقعی نیستند و چهره یا بدن آدم‌ها نمی‌تواند تا این اندازه ایده آل و بدون عیب باشند، به همین دلیل او این مفهوم را با نماهایی بسته، صورت‌هایی نیمه که هیچ‌کدام چشم ندارند همراه کرده است.

هنرمند در رنگ‌آمیزی نقاشی‌هایش از تونالیته رنگ‌های گرم بهره گرفته است تا به نوعی حرارت و هیجان را در این آثار نشان دهد. او در رنگ گذاری این تابلو‌ها با توجه به مفهوم آن‌ها از ترفند‌های تبلیغاتی و رنگ‌های گرم و تحریک آمیز که مخاطب را جذب کرده و مشتاق به خود می‌کنند استفاده و در بوم‌هایش پیاده کرده است، می‌توان گفت که فضای رنگی گرمی در آثار او حاکم است.

مشکزاد در مورد آثار حجمی که در کنار نقاشی‌هایش با عنوان "سایه‌ها" به نمایش گذاشته است، گفت: من با الهام از کتاب بوف کورصادق هدایت بر روی این مجسمه‌ها کار کردم، در واقع بعد از خواندن این کتاب و دنبال کردن تفسیر‌ها و نظرات راجع به آن تحت تاثیر قرار گرفتم وسعی کردم خودم را به کاراکتر زن کتاب نزدیک کنم و آن را بر روی آثار حجمی پیاده کنم. فرم‌های فیگور زنان در این مجسمه‌ها به گونه‌ای است که انگار در برابرطوفان و باد از خود محافظت می‌کنند، به همین دلیل اثرات پارگی روی لباس و تن آن‌ها است.

او اضافه کرد: بر روی این مجسمه‌های برنزی که حداکثر ۴۵ سانتی متر ارتفاع دارند و گویی در خود فرو رفته‌اند پتینه کاری انجام داده‌ام، قصد داشتم با این کار، فضای سردی بر آثار حاکم شود و انجماد، ایستایی و سکون در آن‌ها به نظر رسد.

او در مورد ارائه آثار نقاشی و مجسمه در کنار هم در این نمایشگاه گفت: این اولین نمایشگاه است که در آن دو مدیوم نقاشی و مجسمه را همراه هم به نمایش گذاشته‌ام، فکر می‌کنم بعضی از احساس‌ها را فقط می‌توان با فرم‌های سه بعدی نشان داد و می‌توان در بیان ایده‌ها و افکار در ارائه مجسمه توانا‌تر بود اما گاهی اوقات هم احتیاج به رنگ و فضای انتزاعی نقاشی هست تا مفاهیم مورد نظر را بهتر عنوان کرد، برای مثال در مورد بیان موضوع "شمایل‌ها" در این نمایشگاه فضای دو بعدی نقاشی مناسب‌تر بود و به راحتی می‌توانستم حق مطلب را در آن ادا کنم.

پریدخت مشکزاد کار‌شناسی ارشد پژوهش هنر از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران دارد، نمایشگاه "سایه‌ها" و "شمایل‌ها" اولین نمایشگاه انفرادی او محسوب می‌شود، او تا کنون در بیش از ۲۰ نمایشگاه گروهی شرکت کرده، همچنین به مدت ۹ سال مدرس مجسمه سازی و تاریخ هنر در دانشگاه شریعتی و دانشگاه هنر و معماری بوده است.

نمایشگاه آثار نقاشی و مجسمه‌های پریدخت مشکزاد تا تاریخ ۱۳ بهمن‌ماه در گالری دی واقع در خیابان ولیعصر، مقابل پارک ملت، کوچه عاطفی، پلاک ۱۳۰دایر است و علاقمندان می‌توانند از ساعت ۱۶ تا ۱۹ از این آثار دیدن نمایند.

انتهای پیام/

آرزوجعفریان