به گزارش سرویس مد و لباس هنرآنلاین/

لباس هنری (art wear) و یا هنر پوشیدنی ( wearable art ) شاخه‌ای از طراحی لباس است که در سال‌های اخیر بسیار مورد توجه قرار گرفته است. این عنوان به لباس‌هایی منحصر به فرد و اغلب دست‌ساز اشاره دارد که به عنوان هنر فاخر و غیر کاربردی شناخته می‌شوند. هنگامی که ساخت هر بخشی از لباس یا سایر اشیای پوشیدنی با ملاحظات زیبایی‌شناختی در ارتباط باشد ، این آثار به عنوان یک محصول ویژه مطرح می‌شوند.

در بسیاری از فرهنگ‌ها و تمدن‌های باستانی پوشش خاص به معنی ثروت، اصالت و رفاه بوده و همچنین برای حفاظت مذهبی مورد استفاده قرار می‌گرفت. نمونه این پوشش را می‌توان در مصر باستان و یا قبایل سرخپوست مشاهده کرد. استفاده از زیورآلات و پوشش‌های گوناگون برای بیان عقاید مذهبی خاص یا برای حفاظت از ناشناخته‌ها و یا اتصال با خدایان رواج داشته است. استفاده از هنر پوشیدنی در طول اعصار به یک روش غیرکلامی برای برقراری ارتباط یک فرد با جامعه تبدیل شد که به سادگی امکان بیان یک فردیت منحصر به فرد را به او می‌داد.

امروزه هنر پوشیدنی با فرم‌ها، رسانه‌ها و عبارات متفاوت در مفهوم و سبک دیده می‌شود . ایده‌های مدرن در طراحی لباس هنری از یک سطح فراتر رفته و به شکل‌های گوناگون ظهور می‌کند. این لباس‌ها به عنوان یک اثر هنری ساخته می‌شوند و جنبه کاربردی ندارند. این نوع آثار ممکن است به فروش برسند اما اغلب اوقات فقط برای نمایش دادن تولید می‌شوند . بیشتر لباس‌های هنری با الیاف یا مواد ترکیبی ساخته می‌شوند. استفاده از مواد و تکنیک‌هایی مثل ابریشم، مخمل، چرم، فلز، پلاستیک، بامبو، کوک‌زدن ، رنگ‌کردن ، ریخته‌گری فلزات، ساییدن، نقاشی پارچه و ... از جمله امکانات متنوع در به وجود آوردن این نوع لباس است. مانند دیگر رشته‌های هنری، استعداد و مهارت‌های هنرمند در این رشته اهمیت زیادی دارد. یک هنرمند پیشرفته باید با اصولی مانند تئوری رنگ، شیمی ، خیاطی ، طراحی لباس و برنامه‌های کامپوتری مورد نیاز آشنا باشد.

لباس هنری را می‌توان شاخه‌ای از هنر مفهومی دانست. آثار تولید شده توسط هنرمندان هنراجرایی و مفهومی آثار هیجان انگیزی هستند که مفاهیم گوناگونی را منتقل می‌کنند. در واقع هنرمند بدن انسان را زمینه‌ای برای ایجاد اثر هنری می‌داند. در اینجا نکته قابل اهمیت، انسان و پوشیدگی او نیست. بلکه فرم بدن اوست که برای خلق یک اثر هنری به کار گرفته می‌شود. خلاقیت هنرمند به او اجازه می‌دهد لامپ‌های رنگی و شبکه‌ای از سیم‌های برق را به عنوان پوششی برای بدن مورد استفاده قرار دهد و لباس الکتریکی به وجود آورد. در جای دیگر طراح با استفاده از زباله و مواد دور ریخته شده لباس‌هایی به وجود می‌آورد که گاه منزجر کننده و گاه اعتراض‌آمیز هستند.

با توجه به اهمیت روزافزون این رشته هنری ، از سال 1987 در نیوزیلند نمایش سالانه‌ای با عنوان جایزه هنر پوشیدنی برگزار می‌شود که هنرمندان گوناگون از سراسر جهان آثار خود را به صورت زنده به نمایش می‌گذارند. در این نمایش طراحان آماتور در کنار هنرمندان مشهور لباس‌های خود را ارائه می‌دهند و افراد بسیاری برای دیدن این آثار متفاوت راهی این منطقه می شوند.

انتهای پیام/

مریم درویش