به گزارش خبرنگار تئاتر هنرآنلاین داوود فتحعلی بیگی با اشاره به اینکه پخش تله تئاترها در یک دوره ای تاثیر زیادی بر مردم گذاشت در این باره گفت: عده زیادی از مردم چه خوشم بیاید و چه خوشمان نیاید با تئاتر بیگانه هستند. فرقی هم نمی کند چه با سوادها و چه بی سوادها. اما وقتی همین ها یکبار تئاتری را می بینند پیگیر می شوند که باز هم تئاتر ببینند. حالا تله تئاتر یا تئاترهایی که صحنه ای ضبط می شود و در اختیار مخاطب قرار می گیرد می تواند حکم همان برخورد اول مخاطب با تئاتر را داشته باشد یا اصلا ممکن است کسی دسترسی به پایتخت و دیدن تئاتر نداشته باشد.
او با آوردن اما و اگرهایی در این میان ادامه می دهد: البته به گمانم باید در این میان در ضبط و پخش تئاترها دقت کنیم و بدانیم هر کاری برای این رسانه قابل تامل نیست.مثلا تئاترهای انتزاعی که پر از ابهام است و تماشاگر را دچار سردرگمی می کند مطمئنا نمی تواند تاثیر مثبتی در جلب مخاطب داشته باشد. تئاتری باید ضبط شود که علاوه بر داشتن ویژگی های هنری و کیفیت بالا اما روی صحنه هم توانسته باشد با مخاطب عام ارتباط بگیرد. تئاترهایی که روی صحنه هم مخاطب خاص دارد را نمی توان در شکل گسترده پخش کرد و انتظار استقبال داشت.
او درباره اینکه کدام شیوه در جذب مخاطب در عرصه رسانه های تصویری موفق تر است: تله تئاتر یا ضبط تئاتر صحنه ای؛می گوید: این دو راه واقعا راه های متفاوتی است و باید بدانیم بعضی تئاترها اصلا صحنه ای است و نمی توان برای تصویر دکوپاژشان کرد. آنها در ساختار صحنه ای قابل عرضه هستند. تاثیر هر کدام هم متفاوت است اما اگر تئاتر صحنه ای ضبط می شود نباید بدون کیفیت،با یک دوربین و سرسری ضبط شود.
فتحعلی بیگی در ادامه با اشاره به حضور حسین مسافرآستانه در مدیریت رسانه های تصویری نیز می گوید: با توجه به اینکه مسافرآستانه یک تئاتری است و قطعا دغدغه این عرصه را دارد می تواند جا را برای حضور تئاتر در عرصه نمایش خانگی باز کند. به نظرم تئاتری ها استقبال می کنند. استقبال مخاطب هم بستگی به نوع کارها دارد. باید این عرصه جوری تنظیم شود که هم مخاطب خاص در آن جایگاهی داشته باشد و هم مخاطب عام.