نمایشگاه "پیکان؛ خودرو ایرانی" شامگاه جمعه در گالری آن افتتاح شد. در این نمایشگاه نزدیک 17 اثر نقاشی، حجم، اینستالیشن و ویدئو آرت با استفاده از کاپوت پیکان به نمایش درآمده است. از میان هنرمندانی که در این نمایشگاه آثاری ارائه کرده‏اند می‏توان به فریدون آو، شاهین آرمین، امین آقایی، نازگل انصاری نیا، محمود بخشی، پرهام تقی اف، محسن جمالی نیک، سهند حسامین، امیر صادقی کنجانی، درویش فخر، بهنام کامرانی، کوروش گلناری، افشی ناقونی، کاوه نجم آبادی و آفرین نیساری اشاره کرد.

همچنین در کنار این نمایشگاه و در بنیاد آن هنر ایرانی نیز دو فیلم مستند درباره روند ساخت خدور پیکان ساخته کامران شیردل به نمایش درآمده است.

آفرین نیساری مدیر گالری آن و نمایشگاه گردان "پیکان؛ خودروی ایرانی، در یادداشتی درباره این نمایشگاه نوشته است: هدف از مجموعه حاضر "چالش دوسالانه نگارستان آن" ، نگاهی موشکافانه به جایگاه امروزی هنر و تفکر ایرانی در مقایاس با میراث تمدن شش هزار ساله ایران است. تمانتخاب اتوموبیل پیکان به عنوان سمبلی از نابودی صنهعتی چهل ساله است؛ اتومبیلی که گرچه در انگلستان متولد شد اما جایگاه ویژه‎ای در فرهنگ معاصر ایران پیدا کرد و با وجود این، ناگهان با عنوان آلودگی محیط زیست از گستره صنعت اتومبیل‎‌سازی محو گردید؛ پیکان اشاره‌ای نمادین است به گسست فضای معاصر ما از تاریخ و میراث فرهنگ و تمدن ایران.

بهنام کامرانی؛ مدرس هنر و نقاش در گفتگو با خبرنگار هنرآنلاین درباره اثری که در این نمایشگاه ارائه دادهاست گفت: خود این ماجرا که پیکان این همه سال بدون تغییر ساخته ده است ماجرا را جالب می‏کند از طرفی همه ما از پیکان خاطره داریم، چه ماشین‏‌های عمومی که پیکانبوده و سواز شدیم و چه ماشین‏هایی که فامیل داشته‎اند.

وی درباره فضایش اثرش نیز اظهار کرد: من بیشتر روی این ماجرا که چگونه مدرنیسم ابزاری درایران دوران قاجار شکل گرفته است کار کردم. بیشتر سعی کردم از فیگورهای قاجاری استفاده کنم و نوعی شوخ طبعی در هر دو کار وجود دارد. با وجود اینکه همه فکر می‎کنند پیکان خودرو ایرانی است واقعیت ندارد و این خودرو ایرانی نیست. خود این ماجرا ه نظر من کار را جالب می‏کند و هر هنرمندی در این نمایشگاه روی کاپوت‎های پیکان که مانند بومی در اختیار هنرمندان قرار گرفته کار کرده است.

این هنرمند افزود: پیکان به این دلیل برای هنرمندان جذاب شوده است که نوعی آیکون پاپ است و به شکلی شاید یک سری از چیزهای سنتی و اصرارهای فرهنگی ما را در خود دارد.

کامرانی با بیان اینکه پیکان به نوعی تقلبی بودن را هم به ما نشان می‏دهد گفت: اما شاید بیش از هرچیز این تغییر نکردن در گذر زمان در مورد پیکان و آن شکل خشک و ناراحتش مهم باشد. پیکان چیزهایی دارد که بتاعث شده وارد خاطرات ما شود مثل برای مسافر کشی مناسب بوده با آب و هوای ایران سازگار بوده ولی با این حال اگر امروز کسی بخواهد سوار پیکان شود مورد شماتت قرار می‏‌گیرد.

کوروش گلناری نیز درباره اثرش به خبرنگار هنرآنلاین گفت: من دو ارجاع برای اثرم دارم، یکی اینکه پیکان را به عنوان نماد گل گرفتگی و عدم پویایی صنعت خودروسازی ایران انتخاب کردم. از طرفی این گل گرفتگی یک تداعی دیگر هم دارد؛ در طول سال‏هایی که جنگ را داشته‏ایم و ماشین‏ها را با گل استتار می‎کردند به همین دلیل در این اثر از گل استفاده کردم.

وی با اشاره به هویت دروغین این خودرو اظهار کرد: این ماشین انگلیسی است، و من ماشین‌هایی را انتخاب کردم که ایرانی نیستند. ما در یک فاصله زمانی مدرنیسم را پذرفتیم و در این زمان نسبت به خیلی از کشورهای همسایه عقب ماندیم به همین دلیل بسیاری از چیزهایی که به عنوان نماد فرهنگی در دوران مدرنیسم ما انتخاب کردیم بدلی هستند.

این هنرمند در پایان گفت: کاپوت بخشی از این ماشیمن است که شخصیت پیکان در ان هست و خیلی راحت از آن جدا می‎شود و برای کار راحت است.

شاهین آرمین؛ کلکسیونر پیکان و سازنده ویدئو آرت "فیروزه خانوم" نیز در گفت‏گو با هنرآنلاین گفت: من پدرم پیکان داشت و رانندگی را با پیکان یاد گرفتم به همین دلیل از این ماشین نوستالژی زیادی دارم.

وی درباره اینکه چرا پیکان برای مردم ایران تا این اندازه نوستالژیک است نیز توضیح داد: هر آبجکتی که برای نزدیک به 50 سال در یک فرهنگ بماند برای هر کسی یک مفهوم خاص پیدا می‏کند . پیکان ماشین راحتی نبود و به واقع بد بود اما چون به شدت کاراکتر داشت برای من بسیار خاطره انگیز بود. شاید هم از متنفرم و هم عاشق آن هستم؛ متنفرم چون صنعت خودروی ما را به دلیل تولید زیاد از بین ببرد و عاشقش هستم چون به شدت نوستالژیک است.

این هنرمند و طراح خودرو درباره اثرش نیز اظهار کرد: سعید خلی صاحب فیروزه خانم است و ما با هم در فضای مجازی آشنا شدیم. این ماشین برایم جذاب یود هم سن خودم بود و بسیار رنگ و رو رفته بوده. ایده کاپوت برایم جالب نبود به همین دیلی دوربین را روی کاپوت ماشین سعید نصب کردم و با آن در کوچه پس کوچه‏های شمران حرکت میکنیم و درباره این ماشین حرف می‏زینم و از سوی دیگر فضای متناقض این منطقه همه باغ‎ها و برج‎ها روی کاپوت این ماشین پیداست.

نمایشگاه "پیکان؛ خودورایرانی" تا 17 مهر در گالری آن برپاست و علاقه‏مندان میتوانند برای بازدید از آن به نشانی ونک، خیابان سئول، پلاک 40 مراجعه کنند.

انتهای پیام/

حمیده پازوکی- خبرنگار تجسمی هنرآنلاین