مریم الماسی، طراح لباس مطرح کشورمان در خصوص شکل و فرم لباس رسمی مدارس به خبرنگار هنرآنلاین گفت: از آنجایی که در یک مدرسه ممکن است افرادی از طبقات مختلف اجتماعی وجود داشته باشند وجود یک لباس فرم واحد برای مدارس خصوصاً دبستان تصمیم درستی است. زیرا بچه‌ها در این مکان برای علم آموزی و تحصیل حضور پیدا می‌کنند و تفاوت‌هایشان به لحاظ طبقاتی نباید به چشم بیاید.
وی ادامه داد: در مجموع نمی‌تواند به نفس این کار ایرادی وارد باشد اما مسئله فرم و شکل این لباس رسمی است که اغلب دانش‌آموزان با آن مشکل دارند و پوشیدنش حس خوبی را در آن‌ها به وجود نمی‌آورد. تا جایی که من به خاطر دارم حتی خود ما هم از لباس‌های مدرسه ناراضی بودیم اما زمانی که برای اولین بار در سطح دبستان لباس فرم بچه‌ها از رنگ‌های مرده مانند طوسی و سرمه‌ای به صورتی تغییر کرد برای همه جالب بود و جای خوشحالی داشت.
این طراح لباس افزود: تغییر رنگ لباس فرم دبستانی‌ها اولین گام برای نجات دانش‌آموزان از این لباس‌های نافرم بود. اما درباره مدل لباس هنوز هم صحبت‌های زیادی هست و کارهای بسیار زیادی را می‌شود روی لباس بچه‌ها پیاده کرد. در وهله اول خانواده‌ها و بچه‌ها هستند که باید درباره تغییر فرم لباس مدارس نظر دهند زیرا آن‌ها مصرف کنندگان این لباس‌ها هستند و نواقصش را از نزدیک درک کرده‌اند. به سادگی می‌شود نظرات خانواده‌ها و دانش‌آموزان را در این باره از طریق یک نظرسنجی کلی جمع‌آوری کرد.
وی تاکید کرد: وجود لباس فرم در مدارس به فضا یک نظم و یکپارچگی می‌بخشد اما می‌شود با وارد کردن یک سری المان‌های فانتزی به طرح لباس کاری کرد که بچه‌ها هم آن را بپسندند و از پوشیدن آن لذت ببرند. یا در موردی دیگر می‌توان به مدارس خارج از کشور اشاره کرد. اصولاً در اکثر مدارس خارج از کشور بخشی از لباس به صورت واحد برای دانش‌آموزان تعریف می‌شود و در بقیه اجزاء لباس دست خانواده‌ها برای انتخاب باز است. به این صورت هم تنوع و گوناگونی در کار هست و هم یکپارچگی.
این هنرمند در پایان تصریح کرد: من اگر قرار باشد یک لباس فرم برای مدارس بچه‌ها طراحی و تهیه کنم ترجیح می‌دهم از لباس‌های چند تکه استفاده کنم. لباس‌هایی مانند سارافون و یا جلیقه و کت. زیرا این لباس‌ها درون‌مایه‌هایی هم از لباس‌های سنتی ما را در بر می‌گیرند و از این طریق می‌توانیم به شکل کاملاً تزریق وار فرهنگی سازی برای استفاده از لباس سنتی ایرانی را شروع کنیم.
انتهای پیام/31