محمدسعید نقاشیان، خوشنویس نوگرا در گفت‌وگو با خبرنگار بخش هنرهای تجسمی هنرآنلاین، درباره کتابت قرآن استفاده از تکنیک‌های مختلف خوشنویسی درباره آن گفت: بروز و ظهور خوشنویسی در هر زمانی با توجه به احوالات یک کاتب تغییر می‌کند و استفاده از هریک از تکنیک‌های خوشنویسی برای کتابت قرآن به قصدی خاص و با مفهومی مستقل ممکن است انجام شود. در واقع اگر بخواهیم زیبایی را به رخ بکشیم نستعلیق می‎نویسیم، اگر بخواهیم کتابت ما منایب مناجات باشد نسخ می‌نویسیم، اگر بخواهیم هیبت الهی را مطرح کنیم ثلث می‎نویسیم، اگر بخواهیم شیدایی خود را بان کنیم شکسته نستعلیق را انتخاب می‎کنیم و اگر بخواهیم از حیرانی خود صحبت کنیم به معلی روی می‌آوریم.

وی ادامه داد: کسی که قرآن می‏خواند در واقع دوست دارد در یک سکوت بزرگ با خداوند صحبت کند و برای این کار خط نسخ بهترین است. خط نسخ تکلف ندارد اما نستعلیق خود را درگیر کالبد می‏کند و تبع خود ببیننده را نیز شیفته این کالبد زیبا می‎کند.

نقاشیان با بیان اینکه در نسخ شما بدون تکلف وارد یک فضای معنوی می‌شوید اظهار کرد: شخصا بیشتر با استفاده از خط نسخ برای کتابت قرآن کریم موافقم هرچند معتقدم همه جلوه‌های خوشنویسی از سوی حضرت حق هستند . بهتر است خطی که برای کتابت قرآن انتخاب می‎شود نسخ باشد تا به این ترتیب خواننده قرآن درگیر ظاهر ماجرا نشود.

این خوشنویس با اشاره به این نکته که خط نسخ یک خط ایرانی است بی‌دلیل انتخاب نشده است گفت: نسخ شما را وارد بطن قرآن می‎کند اما نستعلیق که آن را عروس خطوط خوانده‌اند شیوه آرایش و زیبایی خود را به شما می‎نمایاند و این مناسب حال مناجات نیست.

محمد سعید نقاشیان عضو انجمن خوشنویسان و دارای نشان ممتاز این انجمن است. او در نمایشگاه قرآن سال 83 کل قرآن را خوشنویسی و پس از آن جزء سی قرآن را نیز با خط معلی کتاب کرد.

انتهای پیام/ 65/32