به گزارش خبرگزاری هنر ایران، خرم‌آباد بزرگترین شهر و مرکز استان لرستان است، بر سر شاهراه تهران- خوزستان قرار گرفته و دارای اهمیت ارتباطی و راهبردی فراوانی استشهر خرم آباد مرکز لرستان باستانی در دره‌ای باصفا و بر ساحل رودخانه خرم آباد قرار دارد. در اواخر دوره صفوی خرم آباد مقر حکومتی والی لرستان فعلی بود از آبادانی فراوانی برخوردار، اما بر اثر هجوم سپاه عثمانی به ویرانی گرایید. در دوران قاجار خرم آباد نسبتا توسعه یافت و قلعه گلستان ارم از قلاع معروف خرم آباد به دستور محمد حسین میرزای دولتشاه مرمت شد. دره خرم‌آباد دارای چشمه‌های آب و هوای دلپذیر میباشد و موقعیت طبیعی ممتاز و مواهب خدادادی در این دره سبب سکونت انسان‌های اولیه در غارهای پنج‌گانه پیش از تاریخ، شکل‌گیری شهر قدیمی شاپورخواست (دوره ساسانی) و ایجاد آثار شاخص فرهنگی تاریخی در دوره‌های مختلف در این دره زیبا شده است. همچنین چشمه‌ها، سراب‌های فراوان، دریاچه دل‌انگیز کیو در مرکز شهر و موقعیت ارتباطی آن در گذشته به عنوان راه مواصلاتی غرب به جنوب، این شهر را در زمره یکی از شهرهای توریستی و زیبای ایران قرار داده است.
سنگ نوشته در مرکز شهر خرم آباد ( ضلع شرقی -خیابان شریعتی)ودر مسیر قدیمی شاپور خواست به خوزستان سنگ نوشته ای به شکل مکعب که بصورت یکپارچه متصل به صخره ای طبیعی بوده است، قراردارد . ارتفاع متون کتبیه دار با احتساب دوپله در چهار ضلع سنگ نوشته 344 سانتیمتر است این کتیبه به خط کوفی و زبان فارسی دور تا دورستون سنگی تحریر شده است در گذشته به بردنوشته معروف بوده است .کتیبه با بسم الله شروع شده وموضوع آن مربوط به حکم امیر اسفهسا لار کبیر ظهیرالدین و الدوله معین الا سلام طغرل لتکین ابوسعید برسق در خصوص بخشش علفچر درچراگاه های شاپور خواست و ممنوعیت برخی سنتهایی ناپسند در عهد سلطنت ملکشاه سلجوقی به تاریخ 513 هجری قمری است . این یادمان فرهنگی مربوط به دوره سلجوقی وبه شماره 398 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است .
مقبره حیات الغیب این مقابر در کنار رودخانه کشکان و جاده خرم آباد -اندیمشک در بخش معمولان شهرستان پلدختر واقع شده اند. بناهای مذکور در جوار هم و برروی تپه ای مشرف به روستا ی قالبی قرار دارند که یکی بزرگتر (حیات الغیب:محمد بن احمدرضی الدین از اعقاب امام موسی کاظم(ع) ) و دیگری کوچکتر ( گنبد الیاس:شهاب الدین الیاس لنبکی از حکمرانان لرکوچک ) است . پلان مقبره حیات الغیب بصورت مستطیل و معماری آن از یک ورودی ( کفش کن ) و مقبره با پلان مربع که گنبدی به سبک نار دو پوسته بر پایه ای مدور کوتاه بر روی آن قرار گرفته است . سطح مقبره 25* 6 × 6و5/4 ×5/4 متر است . در دیوار جنوبی محرابی به بلندای 2×1 متر با گچبری ساده بر حاشیه آن ساخته شده است گنبد مقبره قدیمی تر از دیگر قسمتهاست . بر بالای فضای داخلی مقبره نقاشیهایی با نقش کبوتر وچند گچبری دیگربه شکل گل دیده میشود. این بناها مربوط به دوره قاجاریه و به شماره 1922 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده اند.
مقبره شهنشاه(شجاع الدین خورشید) این مقبره در شهرستان خرم آباد واقع شده است. پلان مقبره مستطیل شکل و پلان داخلی آن هشت ضلعی و هر ضلع آن 5/2 متر است سبک معماری گنبد آن نار دو پوسته و مواد و مصالح آن سنگ گچ است ارتفاع گنبد از سطح زمین 12 متر است.در وسط آن قبری است که برروی آن صندوق چوبی کنده کاری شده ای قرار دارد. این اثر به احتمال زیاد مربوط به سر سلسله اتابکان لر کوچک شجاع الدین خورشید است که به واسطه عدالت و دادگستری مقبره وی مورد احترام اهالی قرار گرفته است .
زید بن علی این بنا مربوط به 404 هـ .ق و بنابر کتیبه ای به خط کوفی بنای اولیه آن به فرمان بدربن حسنویه ساخته شده است . مقبره دارای دو گلدسته مدور آجری در دو طرف می باشد که با کاشیهای زیبائی که کلماتی مقدس بر آن نوشته شده مزین گردیده است بنای کنونی مقبره در سال 1307 هـ .ق ساخته شده است. درب اصلی حرم از چوبی مخصوص و به شکل زیبائی ساخته شده و آیات و کلمات مقدس با خط نسخ و به طور برجسته برآن نقش گردیده است . بنابر متون کتیبه های موجود مقبره متعلق به زیدبن علی بن حسین بن علی بن طالب (ع) است .
قلعه فلک الافلاک قلعه فلک الافلاک بر بلندای تپه ای باستانی و طبیعی، در مرکز شهر خرم آباد واقع شده است. این اثر ارزشمند دارای هشت برج دو حیاط مستطیل شکل می باشد ارتفاع بلندترین دیوار تا سطح تپه 5/22متر و مساحت کلی آن 5300 متر مربع است . پلان بنا به صورت هشت ضلعی نامنظم است. ورودی آن در جبهه شمالی ودر برج جنوب غربی ساخته شده است که عرض آن10/2و ارتفاع آن3متر است در ساخت این بنا از مصالحی چون خشت ،آجر(قرمز وبزرگ) ، سنگ و ملات استفاده شده است.از نکات قابل تامل در این بنای سترگ وجود چاه قلعه به عمق42متردر حیاط اول و گریزگاه اضطراری در حیاط دوم می توان اشاره نمود. از زمان برپایی بنا در عهد ساسانی تا دوره های متا خر الحاقاتی به آن اضافه شده است(به خصوص دوره صفوی وقاجاری)این اثر همان دژمعروف شاپورخواست می باشد که در تاریخ ذکر شده است.به لحاظ موقعیت استراتژیکی خود در قرن 4ه.ق.به عنوان مقر حکومت آل حسنویه وگنجوراین سلسله درزمان آل بویه در آمد.از قرن ششم هجری پس از ساخته شدن شهر جدید خرم آباد این قلعه نیز بنام خرم آباد معروف شد.احتمالانام فلک الا فلاک در دوره قاجار بر آن اطلاق شده است. از بدو شکل گیری این بنای عظیم و دیدنی تا به حال دارای کاربریهای سیاسی ، نظامی ، خزانه سلطنتی ، مقر حکومتی ، پادگان نظامی ، زندان سیاسی داشته است. اکنون نیز به عنوان موزه باستانشناسی، مردم شناسی وآزمایشگاه مرمت اشیا وچایخانه سنتی از آن استفاده میشود . این بنای کم نظیر مربوط به دوره ساسانی وبه شماره 883 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است .
پل شاپوری (طاق پیل اشکسه )
این پل در قسمت جنوبی شهر خرم آباد واقع شده است. و عامل ارتباط غرب استان ( طرهان ) با شرق و از آنجا به خوزستان و تیسفون ( پایتخت ساسانیان ) بوده است . احتمالاً جهت توزیع آب نیز مورد بهره برداری قرار می گرفته است. طول پل 312 متر،و ارتفاع آن75/10 متراست که از 28چشمه طاق و 27پایه تشکیل شده است سطح هرپایه 61 متر و فاصله بین دو پایه 5/7 متر است . پنج چشمه طاق پل سالم بوده و مابقی بر اثر عوامل طبیعی تخریب گردیده است . چشمه طاقهای پل بصورت جناقی ساخته شده و سبک سازی پل در قسمت طولی پل در زیر روگذر پل صورت گرفته است و پایه های پل و موج شکنهای آن به صورت لوزی شش ضلعی از سنگ ساخته شده است . مصالح پل را سنگهای قلوة رودخانه ای و لاشه سنگ در چشمه طاقها و از سنگ های پاکتراش در قسمت پایه ها استفاده گردیده است .کف پل سنگ فرش است. نوع سنگ فرش,سنگ بلوک قرمز است که در اثر فرسایش آب از صورت کادر بودن خارج شده است . این پل عظیم و دیدنی مربوط به دوره ساسانی وبه شماره 1058 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است
پل کشکان (کشکو) این پل در بخش چگنی بررو ی رودخانه ای به همین نام ودر مسیر راه باستانی شاپور خواست به طرهان احداث شده است. در متون تاریخی از آن به عنوان کژکی یاد شده است . طول پل حدود 320 متر و عرض هریک از دو چشمه شرقی آن 20/23 متر است . ارتفاع آن در بالاترین قسمت 26 متر و در کوتاهترین قسمت 10 متر است از دوازده طاق پل تنها سه دهنه آن تخریب شده و بقیه هنور سالم هستند .برخی از پایه های پل باسنگهای بزرگ وحجاری شده ساخته شده اند. مواد و مصالح این بنای سترگ از سنگ ، گچ و آجر تشکیل شده است. در کنار این پل بقایای سه پل دیگر از دوره های گذشته وجود دارد که با مشخصات پلهای ساسانی قابل مقایسه هستند . بنای فعلی منسوب به آل حسنویه و مربوط به قرن 4هق است که به شماره 355 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید است.
پل آجری ( گپ ) پل آجری در مرکز شهر خرم آباد وبرروی رودخانه گلال واقع شده است . این پل دو قسمت شرقی و غربی شهر را به هم متصل نموده و دارای 24 چشمه طاق است طول آن بیش از 350 متر ،پنهای آن 5/8 متر و ارتفاع آن از کف رودخانه تا روگذر پل 8 مترمربع است . مواد و مصالح آن در قسمت پایه ها از سنگهای تراشیده شده با ملات آهک و گچ و پایه های چشمه طاقها از آجر ساخته شده است . برسینه ای شمالی پل کتیبه های سنگی نصب شده است که با حروف مقطعه نوشته شده وبه عنوان طلسم معروف است.بخش میانی پل و شاه نشین آن شباهت زیادی باشاه نشین پل خواجو در اصفهان دارد که در اثر سیل تخریب شده ومجددا با سیمان مرمت شده است.این اثرارزشمند در زمان شاه سلطان حسین صفوی ساخته شده ومنسوب به حسین خان والی لرستان می باشد . در دوره قاجاریه به پل محسنیه معروف گردید. این بنا به شماره 2354 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است .
مناره آجری این یادمان ارزشمند، بنائی است استوانه ای شکل در قسمت جنوبی شهر خرم آباد که به عنوان میل راهنما وجهت هدایت کاروان ها در کنار شهر قدیم شاپور خواست احداث گردیده است بقایای معماری سنگ و گچ با دیوارهای ضخیم در مجاورت مناره (پارک ، میدان شقایق فعلی ) بیانگر وجود تأٍسیساتی نظیر کاروانسرا و مسجد و .... گرداگرد بنا در گذشته می باشد . با توجه به سبک معماری بنا ، احتمالاً تاریخ ساخت آن به دوره فرمانروائی دیلیمان برمیگردد . بلندای آن بر اثر عوامل طبیعی کاهش یافته و اکنون با احتساب پایه سنگی ،ارتفاع آن به 30 متر می رسد . قطر بنا در پائین ترین قسمت به 5/4 متر کاهش می یابد . فضای داخلی آن از 99 پله تشکیل شده است . ورودی مناره در جبهه غربی روی سطح پایه قرار گرفته است . این بنا ارزشمند مربوط به دوره آل بویه (دیلمیان )میباشد و به شماره 376 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
آسیاب گبری این بنا در سطح شهر خرم اباد ( قسمت جنوب شهر ) در محله حسین آباد واقع شده است .این اثر ازجمله بناهای عام المنفعه وقدیمی شهر خرم آبادمی باشد.که دارای پلان مستطیل وبه شکل مکعب با استفاده از سنگهای تیشه خورد ه، قلوه سنگ همراه با ملات ساروج ساخته شده است این اثر احتمالاً متعلق به شهر شاپورخواست (ساسانی ) بوده تا دوره قاجاریه عملکرد داشته و مورد بهره برداری قرار گرفته است . اثر مذکور به شماره 3639 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است .
گرداب سنگی (گردو بردینه) در غرب شهر خرم آباد درکنار میدان بنایی مدور متشکل از یک دیواره عظیم سنگی که بصورت مدور دور تا دو چشمه ای فصلی احداث گردیده است . قطر این بنا 18 متر با محیط 256 متر مربع با پهنای 3 متر و بلندی آن تا کف چشمه 10متر است . این بنا دارای دریچه ای به ابعاد 90×160 برای هدایت آب آشامیدنی و توزیع آن در سطح شهرشاپورخواست ، مشروب نمودن اراضی و بهره برداری از آسیابهای آبی بوده است. مواد و مصالح آن از سنگهای لاشه همراه ملات ساروج ( آهک و گچ و . . . ) می باشد که در ساختمان پل شاپوری وخرابه های شهر شاپورخواست مشاهده شده است. این بنا به شماره 1274 در فهرست آثارملی ایران به ثبت رسیده است.
زور خانه طیب این بنا در قسمت مرکزی شهرخرم آباد وبه فاصله کمی از قلعه فلک الافلاک ودر کنار مسجد توسلی ونزدیک مقبره باباطاهر واقع شده است کاربری اولیه این بنا ابتدا به صورت حمام بوده و بعدا به سه قسمت زورخانه, ساختمان دکاکین سنگ تراشان و محل سکونت تبدیل شده است . مساحت کلی بنا 5/282 متر مربع و ورودی آن از قسمت جنوبی بصورت یک دروازه مستطیل شکل کوچک است که دارای دو ورودی هلالی شکل است 1-ورودی بزرگ 2-ورودی کوچک که در داخل ورودی بزرگ تعبیه گردیده است ورودی کوچک به جهت اینکه هنگام ورود افراد به داخل زورخانه سرخود را خم نموده و حالت تعظیم ایجاد گردد شکل گرفته است. این بنا از آجر ساخته شده دارای دو گنبد جداگانه ومربوط به اوایل پهلوی است .
حمام گپ این بنا در مرکز شهر خرم آباد در کنار میدان گپ واقع شده ومنسوب به حسین خان ساکی است . احتمال می رودبا بنای پل گپ خرم آباد هم دوره باشدکه در دوره شاه سلطان حسین صفوی بنا شده است. مساحت آن قریب به790 متر مربع می باشد، به نظر می رسد در ادوار بعدی نیز در آن تغیراتی در آن لحاظ شده باشد. تزئینات ساده گچبری در رسمی بندیهای زیر گنبدآن وجود دارد و هیچ شواهدی دال بر وجود نقاشی و آهک بری در آن وجود ندارد. در گذشته آب رسانی بنا از چاهی موسوم به گور یا گاورو که در قسمت تون قرار دارد. تامین می شده و فاضلاب آن از طریق تنبوشه های در زیر خیابان فردوسی به رودخانه می ریخته است . در قسمت بینه 2ستون سنگی ودر گرم خانه نیز 4 ستون سنگی وجود دارد،قوسهای اجرا شده در بنا همگی از نوع شبدری کند می باشد. این بنا مربوط به دوره صفویه وبه شماره 2357 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است .
دریاچه کیو در مرکز شهر خرم اباد در کنار پارک کیو دریاچه بسیار زیبای کیو قرار دارد این دریاچه به شهر جلوه خاصی داده ودر کنار جاذبه های تاریخی فراوان در دره خرم آباد وچشمه های پر آب دره خرم آباد شهر را در ردیف یکی از شهر های زیبا ی توریستی قرار داده است . آب آن از چشمه تامین می شود .. مساحت آن هفت هکتار و عمق آن بین سه تا هفت متر است . این دریاچه از ارزش های توریستی درون شهری بر خوردار است وبه لحاظ ویژگیهای خاص خود می تواندبه عنوان یکی از مراکز جذب توریست تبدیل شود .ودر کنار این دریاچه امکانات تفریحی ،شهربازی و چشم انداز زیبایی وجود دارد