به گزارش هنرآنلاین، نصرالله ناصح پور در پیام خود آورده است: «سایه ات مستدام باد» را معنیهای متفاوتی است. برای برخی سایه به طول و عرض یک کشور است، اگر دانند!
فقدان استاد عزیزی را چگونه تسلیت گویم که دیداری و شنیداری از وجود نازنینش بهرهمند بودیم. این ضایعه جبران ناپذیر را به خانواده بزرگ هنر، به ویژه خانواده استاد جلیل شهناز تسلیت میگویم. یاد و خاطره آن استاد بزرگ گرامی باد.
پیمان ناصح پور نوازنده تنبک نیز در پیام دیگر درباره شهناز گفته است: شهناز رفت ولی شهنازها خواهد آمد!
هنگامیکه یکی از بنیانگذاران ردیف سازی ایران، نوازنده ی چیرهدست تار و بزرگمرد موسیقی ایران، یعنی میرزا حسینقلی درگذشت، آهنگساز و مبارز بزرگ، عارف قزوینی، در سوگ آن استاد چنین سرود:«کاسه تار بعد از این زیبد که در آن عنکبوت بندد تار»
اما دیدیم استادان بزرگی چون فرزند میرزا حسینقلی، یعنی استاد حاج علی اکبر خان شهنازی به عرصه ظهور رسیده و مکتب تار پدرش را زنده نگاه داشت. از دل همین ایران زمین بود که فرهنگ فر ها و مشکاتیانها بیرون آمد.
استاد جلیل شهناز رفت و آن استاد به قدری بزرگ است که زبان در وصف چنین سوگی قاصر است، اما به شما اطمینان میدهم شهنازها از سرزمین هنرپرور ایران بر خواهند خاست. یاد آن بزرگمرد موسیقی ایران گرامی باد.
پایان پیام/46