به گزارش خبرگزاری هنر ایران، مدیریت زمان یکی از راه های استفاده بهتر از فرصت های برای رسیدن به اهدافمان است. اما اکثر ما ازاین راه حل استفاده نمی کنیم حال آنکه می دانیم بهترین روش برای استفاده بهتر از زمان است، اما گاهی آگاهی نداشتن از چگونگی مدیریت زمان باعث می شود این راه حل را به کار نبریم، همیشه برای انجام هر کاری باید شروع، روش انجام و چگونه به اتمام رساندن آن را بیاموزیم تا بتوانیم نتیجه بهتری داشته باشیم. به همین دلیل در چند بخش به چگونه مدیریت کردن زمان خواهیم پرداخت. بخش سوم در مورد برنامه ریزی است، اینکه چگونه برنامه ریزی کنیم؟ رسیدن به هر هدفی حتی خیلی کوچک نیاز به زمان مناسب دارد و به تدریج صورت می‌گیرد، اگر تلاش لازم را انجام می‌دهید ولی به نتیجه‌ای که می‌خواهید نمی‌رسید، ناراحت و نگران نشوید به تلاش خود ادامه دهید. تلاش خود را بکنید اما منتظر باشید. برنامه‌ریزی در زندگی شخصی و حرفه‌ای متفاوت از هم انجام می‌شوند. در برنامه‌ریزی شخصی، برنامه‌ریزی از طریق هدفگذاری و ترسیم مسیر دستیابی به اهداف انجام می‌شود. در برنامه‌ریزی حرفه‌ای، برنامه‌ریزی پروژه‌‌محور است. برنامه‌ریزی پروژه باید از طریق نرم‌افزارهای برنامه‌ریزی رسمی انجام شود. روش برنامه‌ریزی مناسب خود را انتخاب کنید. از هر روش مانند انتخاب اهداف، برنامه‌ریزی رسمی یا غیر رسمی که استفاده کنید. انتظارات خود را برآورد کنید. به یاد داشته باشید تعداد ساعات محدودی در یک روز وجود دارد. سعی نکنید به نتایجی ماورأ قابلیت‌های خود دست یابید. مدت زمانی را صرف خود کنید. برای اینکه به حد‌اکثر عملکرد دست یابید به زمان خواب و استراحت کافی نیاز دارید. اقدام به این عمل سخت‌تر از تصمیم گرفتن برای انجام آن است. هنگام برنامه‌ریزی شما می‌پندارید که به هیچ استراحتی نیاز ندارید یا می‌توانید فقط چهار ساعت در روز بخوابید. کار مداوم بدون استراحت سطح استرس را افزایش داده و سطح عملکرد را کاهش می‌دهد.
هدف یا هوس مسئله این است. باید به طور دقیق بدانیم قرار است در کدام جهت حرکت کنیم و این لازمه اش آن است که بدانیم الآن کجا ایستاده ایم و هدفمان کجاست. اگر ارزیابی نکنیم، در نیمه راه هدف می مانیم، اما ارزیابی به ما می گوید راه دستیابی به این هدف چه سختی هایی دارد، رسیدن به آن چقدر زمان می برد و در نهایت، دستیابی به آن، چقدر به ما در زندگی کمک می کند. به آسانی می توان با یک کلمه برنامه ریزی کرد. این کلمه جادویی، چیزی نیست جز "تصویرسازی". اگر بتوانیم به شکل ذهنی بر روی اهداف بلندمدت و کوتاه مدت تمرکز کنیم، آن گاه با تصویرسازی می توانیم جایی که در آن قرار گرفته ایم، مسیر حرکت، اشتباهات، نقاط قوت و مسیر باقی مانده را ارزیابی کنیم. واقعی کردن اهداف و شرایط یعنی در نظر گرفتن شرایطی که به ما می گوید چقدر هزینه، زمان و انرژی قرار است صرف شود تا به مقصودمان برسیم و آیا اصلاً چنین توانایی داریم؟
پایان پیام/